Egemenlik kayıtsız şartsız yargıçlarınmış(*)

 Geçen yıl Almanya’dan gelen bir haberle sarsılmıştık: Bir adam karısını o kadar çok seviyormuş ki kesip yemiş!

Genç Sivillerin Anayasa Mahkemesi hakkındaki son bildirisini okurken aklıma bu korkunç haber geldi. Şöyle diyor bildiri:

« Cumhuriyeti o kadar çok sevmektedirler, cumhuriyete o kadar çok sarılmışlardır ki sonunda zavallı cumhuriyet nefessiz kalmış ve ölmüştür. »

Evet, ayı yavrusunu severken öldürürmüş. Türkiye’nin İran gibi olmasından korkanlar artık yeni korkular aramaya başlayabilirler. Zira tıpkı İran gibi olduk. Halkın oyları ile seçilen bir meclisten daha yukarıda, Tanrı’ya yakın bir yerlerde, hata yapmaz, kimseye hesap vermez Ayetullah Yargıç sınıfımız olduğu belgelendi, ispatlandı, halkın gözüne sokuldu!

İran’da din adına yapılan baskı bizim ülkemizde tarifi belirsiz bir kurucu felsefe (merak eden Toktamış Ateş’e sorsun) adına yapıldı, yapılacak.

Öfkeyle ayağa kalkan arkadaşları sakince yerlerine oturmaya davet ediyorum. Biraz özeleştiri önce: Neden muhtıradan muhtıraya aklımıza geliyor demokrat olduğumuz? Uygarca ama dirayetle her haksızlığa karşı çıkmadan, gerekli fikrî ve vicdanî altyapıyı kurmadan bir AK Parti veya PAK Parti iktidarıyla her şeyin çözüleceğini mi ummuştuk?

Genç Sivillerle iki defa yürümenin, derin Düşünce’de 4 tane yorum yazmanın memleketi kurtarmaya yeteceğini mi sanmıştık? Derin bir nefes alın, arkanıza yaslanın.

Demokratik ve bir Türkiye hayal değil. Zengin, hatta çok zengin bir Türkiye de hayal değil. Ama 20-30 yıllık bir proje. Bu yazıyı yazan ve okuyanların bir kısmı bu ağacın meyvelerini yiyemeyecekler(-meyeceğiz).

Bu yolda düşe kalka ilerleyeceğiz. Ama Alevîlere zorunlu din dersinin dayatılmasına, Kürtçenin yasaklanmasına, Ermeni kiliselerinin gasp edilmesine ses çıkarmayan adam sıra başörtüsüne gelince aslan kesilirse ona ancak kendine kadar demokrat denir. Onun davasında samimi olduğundan şüphe edilir.

İşte Genç Sivillerin 6 Haziran’da okudukları bildiri:

… Ve Cumhuriyet’in Sonu
Anayasa Mahkemesi’nin Meclis’in yerine göz diktiğini gösteren başörtüsü kararıyla, ağır çekim darbede artık sona doğru yaklaşıyoruz

Ağır çekim darbenin amacına ulaşması için şimdi tek bir adım kaldı, AKP’nin kapatılması.

Şimdiden dünya bahis sitelerine düşmeye aday kapatma kararı için artık bahse konu olan kapatılıp kapatılmayacağı değil, kararın 9’a 2 mi 8’e 3 mü alınacağı.

Herkes yanlış biliyor. İçinden geçtiğimiz ağır çekim darbenin asıl hedefi 29 Ekim 1923’te büyük ümitlerle kurulmuş cumhuriyettir.

Bugüne kadar yalancı çobanların “cumhuriyet tehlikede!” çığlıklarını çok duydunuz. Ama bu kez Cumhuriyet sahiden de tehlikede, hatta kuruluşundan beri bu kadar tehlike altında olmamıştı.

Hedef bu kez sahiden Cumhuriyet’tir. Çünkü bu darbe, cumhuriyetin temeli olan halk egemenliğini,  Cumhuriyeti kuran Meclis’i ortadan kaldırmayı istemektedir.

Siz bakmayın darbecilerin ‘cumhuriyeti koruyoruz, cumhuriyeti seviyoruz’ sözlerine. Onların cumhuriyet sevgisi “ya benimsin ya kara toprağın” gibi marazlı bir sevgidir.

Onların sevgisi çocukluğumuzun çizgi filmi karakteri Elmyra’nın kontrolsüz hayvan sevgisine benziyor. Cumhuriyeti o kadar çok sevmektedirler, cumhuriyete o kadar çok sarılmışlardır ki sonunda zavallı cumhuriyet nefessiz kalmış ve ölmüştür.

Anayasa Mahkemesi bu kararıyla sadece bir grup öğrencinin üniversitede okuması hakkını değil, belki daha da korkuncu Meclis’in yasama yetkisini de elinden almıştır.

İşte bu yüzden bu karar Cumhuriyet’in sonudur.

 Bugün cumhuriyeti kuranlar cumhuriyeti rehin almış, ellerinde benzin bidonları “ya benimsin ya da kara toprağın” diye bağırıyorlar.

Ama sabret cumhuriyet! Birazdan demokrasi gelecek ve seni bu deli aşığın elinden kurtaracak. 

(*) Taraf Gazetesi’nin konuyla ilgili haberinden alıntı

Gazetecilik Neden Dibe Vurdu?

Gazeteciler bizi bilgilendiriyor mu yoksa aldatıyor mu?  Gazetecilik galiba dürüstçe yapılmasına imkân olmayan bir meslek. Çünkü birbirine zıt işlerin aynı anda icra edilmeleri gerekiyor: Habercilik, savcılık, komiklik, amigoluk…  Gazeteci kendisine bilgi verebilecek herkesle iyi geçinmek için biraz politik davranmak daha doğrusu yalan söylemek zorunda. Ama aynı zamanda ondan gözü kara bir savcı gibi olayların üzerine gitmesi, iyi bir hâkim gibi dürüst olması da bekleniyor. Bir bilim adamı gibi konuları derinlemesine irdelemesi ama sıkıcı olmadan toplumun her kesimini eğlendirebilmesi… Gazetecilerden halkı aydınlatmaları isteniyor ama aynı zamanda da halka benzemeleri. Yoksa gazeteleri satılmıyor, TV kanalları izlenmiyor. Bu koşullarda “gazeteci gibi” gazetecilik yapılabilir mi? Derin Düşünce yazarları sorguluyor…

Buradan indirebilirsiniz.

 Alaturka Laiklik: “Beni bir bir sen anladın, sen de yanlış anladın!”

Türkiye Cumhuriyeti’nde Alevîlere zorla Sünnî İslâm öğretilirken Sünnîlerin başörtüsü devlet dairelerinde yasak. Türk Ordusu’nun istihbaratı camileri ve namaz kılanları fişliyor. Hristiyan Ermenilerin ne kiliseleri, ne yetimhaneleri ne de cemaat lideri seçimleri özgürce yapılamıyor. Rumların ruhban okulları özgür değil. Yahudiler diğer gayrı Müslimler gibi askerde ayrımcılığa uğruyor. Ateistlerin kitapları, internet siteleri yasaklanabiliyor, kapatılabiliyor. Gayrı Müslimlerin alın teriyle biriktirdikleri vakıf malları 1970′lerde gasp edildi, hâlâ geri verilmiyor. Sahi Laiklik neye yarıyor? Bu kitap son yıllarda Türkiye’nin gündemine gelen, birbirinden ayrı gibi duran ama çekirdeğinde Yobaz Laiklik Meselesini barındıran konuları ele alıyor.Buradan indirebilirsiniz.

 Derin Düşünce nedir?

Sitemizde siyasetten tarihe, kadın haklarından felsefeye, sanattan bilime kadar bir çok konudan bahsediyoruz. Ama zaman zaman da kendimizden söz ediyoruz. Derin Düşünce nedir?  Sitenin geçmişi, geleceği, ortak projeler, yazar olmak isteyenlere öneriler, okunma istatistikleri… Derin Düşünce’nin bir kimliği, tarihi ve kendine has “yaşam” tarzı var. Eğer aramıza yeni katıldıysanız bu kitap “yöre halkına” kaynaşmanızı kolaylaştıracaktır

 Liberalizmin Kara Kitabı

Liberalizm asırlardır bir çok aşamalardan geçmiş, tarihi olaylarla kendisini imtihan etmiş bir düşünce geleneği. Değişmiş yanları var ama sabitleri de var. Bu sabitlerin içinde liberalizmin tehlikeli yönleri hatta YIKICI UNSURLARI da var. Bunları ortaya çıkarmak için “doğru” soruları sormak ve liberal perspektifte kalarak yanıt aramak gerekiyor… Büyük bir kısmı bu gelenekten olan düşünürlerin fikirlerinden istifade ederek liberalizmin kusurlarını ele alıyoruz bu kara kitapta: Adam Smith, Mandeville, John Stuart Mill, Hayek, Friedman, Röpke, Immanuel Kant, Alexis de Tocqville, John Rawls, Popper, Berlin, Mises, Rothbard ve Türkiye’de Mustafa Akyol, Atilla Yayla, Mustafa Erdoğan… Liberallere, liberalimsilere ve anti-liberallere duyurulur. Buradan indirebilirsiniz.

Maymunist imanla nereye kadar?

Evrim ve Big Bang gibi konular genellikle sağlıklı biçimde tartışılmaz. İdeoloji ve inançlar, felsefî tercihler bilim-SELLİK maskesiyle çıkar karşımıza. Özellikle evrim tartışmaları “filanca solucanın bölünmesi” veya falanca Amerikalı biyoloji uzmanının deneyleri etrafında döner ve bir türlü maskeler inmez. Madde ve o Madde’ye yüklenen Mânâ maskelenir… Oysa perde arkasında tartışılan başkadır. İnsan’a, Hayat’a dair temel kavramlardır. Sadece et ve kemikten mi ibaretiz? Yokluktan gelen ve ölümle yokluğa giden, çok zeki de olsa SADECE VE SADECE bir maymun türü müdür insan? BİLİM DIŞINDA bir insanlık yoksa Aşk yoksa, Sanat yoksa, Güzellik yoksa ve Adalet yoksa Hayat‘ın anlamı nedir? Aşık olmak hormonal bir abartıysa, iyilik enayilikse, neden birbirimizin gırtlağına sarılmıyoruz ekmeğini almak için? Neden bir çocuğa tecavüz edilmesi midemizi bulandırıyor ve neden fakir bir insana yardım etmek istiyoruz? Taj Mahal’in, Ayasofya’nın, Notre Dame de Paris’nin değeri bir arı kovanı veya termit yuvasına eşdeğer ise, Mesnevî boşuna yazıldı ise neden Hitler’i lanetliyoruz ve neden Filistin’de can veren bebeklere üzülüyoruz? Maymun olmanın (veya kendini öyle sanmanın) BİLİM DIŞINDA, psikolojik, siyasî, ahlâkî, hukukî öyle ağır sonuçları var ki…  Evrim senaryosunu kabul etmenin etik ve siyasî neticeleri ve evrimciliğin etimolojik değeri … Derin Düşünce’nin yorumcuları tarafından konuşuldu. Biz de bu sebeple söz konusu iki tartışmayı 116 sayfalık bu kitapta topladık. Buradan indirebilirsiniz.