Türkiye’de derin din 1

Yazan:eg Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

ihsan bey sanırım islam konusunda her türlü anlama tekelinin kendinde olduğunu sanıyor! doğrusu islamcıların bu rasyonel teolojileri de bende en az diğer ideolojiler kadar allerji yapıyor…

Yazan:Resoman Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

Siz din ve peygamberler eleştirilemez kutsaldırlar mantığı ile hareket ederseniz olacağı budur. Din de eleştirilmeli, Peygamberler de. Nerede ise her tarihi kişilik ve siyasal ve sosyolojik oluşumlar eleştirilirken, din ve peygamberler neden bundan muaf tutulur ? Böylece insanlarda inandıkları din’i ve peygamberleri daha objektif bir şekilde değerlendirme şansına sahip olurlar.
Korkmayın insanlar, peygamberleri eleştirildi diye din’e inanmaktan vazgeçmezler. Daha sağlıklı bilgiye kavuşup, ne idüğü belli olmayan kurnaz din tacirlerinin kucağına düşmezler.

Yazan:rüştü hacıoğlu Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

alışkanlıklarımızı zorladıkları içindir. hem neden tekel olsun ki? bunları ilk defa İhsan bey’den duyduğumuzda “tekelci” demek için yeterli verimiz olmuş olur mu? benim bildiğim tekelci, piyasayı kuşatan eyüp sultanın önünde satılan kitaplarla inşa edilen dinden beslenenlerdir. kaç kişi ihsan beyi duyar, kaçı dinler? böylesi, kişiyi fazlasıyla sorumlu tutan dini kim ne yapsın? yazılmışı var, yapılmışı var, gömülmüşü varken…

bir de kişisel bir ekleme yapayım. burada fikirlerinden istifade ettiğim birkaç insandan birisiniz Enver bey. kendimce size faydalı olabileceğim en önemli yanımın kabul edilmesi zor kimine göre şok edici fikirleri anlamalı bulabilenbiri oluşum, size de kabul etmenizi değil kendi fikirlerinizi mukayese etme imkanı sağlayacaktır diye düşünüyorum. rasyonellik meselesi de çok su götürür kanaatindeyim. bilinemeyene teslim olmak mı; bilinemeyecek olanı izah etmeye kalkmak mı rasyonellik düşünmek lazım?

yıllar önce babaanneme parayla kuran okuma derdim. sektörden çık. nasıl çıkayım derdi de şimdi daha iyi anlıyorum. ölünce çıkabildi. biz de cenazesinde sektörel alışkanlıklara müsade etmeyince epey başımız ağrımıştı; kendi şamanlarımızın tehditlerine maruz kaldık çok acı gerçekten… o zaman ilginç olan şuydu ki: ahirete inandıkları fazlasıyla şüpheli akrabalarımızın atalar kültüne olan inançlarının boyutu bizleri de şaşırtmıştı. n’olcak dedim, ulu manitu çarpacak mı?

İhsan bey anladığını paylaşmış bizimle pek de yabana atılır gelmedi bana da. ama alışkanlıklarımızı zorluyor mu? evet zorluyor. yine şunu gözden kaçırmamak lazım; “derin din” teorisi eyüpsultan civarında her türlü enstrümanıyla( kitap, kalem, silgi, totem, muska…) iyi bir pazarpayına sahip. hani, bir kurgudan bahsedildiğini düşünmek için sebep yok. ( risk aldık ama hayırlı olur inşallah )

selamünaleyküm

Yazan:eg Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

“İhsan bey anladığını paylaşmış bizimle pek de yabana atılır gelmedi bana da. ama alışkanlıklarımızı zorluyor mu? evet zorluyor. “

hayır rüştü bey ihsan bey’in yazdıklarına alışkanlıkları zorladığı için değil, tam tersi 20 yıldır bazı ilahiyatçı peygamber adaylarından (yaşar nuri, zekeriya beyaz gibi) duyduklarımızı tekrar etmesinden dolayı itiraz ediyorum. ve evet rasyonalist olduğu için…ve evet tekelci olduğu için…

Yazan:cb Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

Resoman,

Siz din ve peygamberler eleştirilemez kutsaldırlar mantığı ile hareket ederseniz olacağı budur. Din de eleştirilmeli, Peygamberler de. Nerede ise her tarihi kişilik ve siyasal ve sosyolojik oluşumlar eleştirilirken, din ve peygamberler neden bundan muaf tutulur ? Böylece insanlarda inandıkları din’i ve peygamberleri daha objektif bir şekilde değerlendirme şansına sahip olurlar.

çok sevindiniz sanırım din ve Peygamber eleştirisi ağzınızı sulandırmış ama sizin kapasitenizin alacağı bir eleştiri değil bunlar.Bu eleştiriler için önce ‘ iman ‘ etmek gerekir,imansız bir din eleştirisi ya oryantalisttir ya da karalama amaçlıdır.Unutmadan kurnaz din tacirleri ve hatta yobazlar bahsi geçtiği gibi din içerisindeki bireylerden değil daha çok dini uzun yolculukta neme lazım lazım olur mantığıyla valize atılmış yedek kıyafet,bir din olsun ölüme falan lazım olur,bir Allah olsun ama sosyal hayatıma karışmasın diyen laik kafaların tüccarlığının örneklemesidir.

Din öğrenmek değil yaşanmışlığa ait bir ‘ hal ‘dir.O hal’den bir nebze olsun nasiplenmemişlerin ahkam kesmesi ise saçmalıktır.

Hadi bu cümlelerimde ortalığa olsun siz alınmayın,ben yorumunuzdan laik-islam mantığı çıkarttım bahsi geçtiği gibi değilseniz hiç alınmayın,takılmayın yok bahsi geçenler gibiyseniz hatta malum konulara üşüşenlerdenseniz seve seve alınabilirsiniz.

Korku adına da bizler müsterihiz (Allah elbet vaadini gerçekleştirecek ve nurun tamamlayacaktır) o sizdeki (yorumdan çıkarttığım siz) korkunun dışa vurumudur.Dolayısı ile iki kendini bilmezin kısmi sapkın fikirleri ne dinden ne de Peygamberden bir zerre alıp götürecek güce sahip değildir.selametle

Yazan:suzannur Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

İhsan Bey, geçen yazıda başladığı fikri atağı devam ettiriyor. idealist islam. bu başlık adı altında aslında bilinenleri -ki çoğu noktada doğrulara ve toplumsal hatalarımıza parmak basmış- ele alıyor. bu noktada ıskaladığı şeyler de var elbette, inancın nerede, ne zaman, hangi şebeke suyunun verilmesiyle elinize ulaşabileceğini kaçırıyor. İnancın suyun içeriğinden değil de sizin içeriğinizden kaynaklandığını kaçırıp görüntüye takılıyor ama şu da gerçek ki o görüntü sosyolojik bir saptama ve bizim genetik kültürel mirasımızın yansıması.
Çoğu noktasına katılıyorum bu yazının ama topluluk şeklinde gün ve geceleri kutlama olayında, oluşan sinerjinin, halis niyetin, edilen duaların… bir olma fikrinin insanın inanç atlasında yapacağı değişiklikleri küçük görmesini kabul etmiyorum. Evrenle bir olma ve çemberin bir parçası olma… bu bakışı sadece pagan kültürel kodla açıklama açıkçası fazlasıyşa akıl gözüyle olaya bakmak olmuş.
yazının devamına bakmak lazım, İhsan bey bakalım başka nelerle savaş açmış ki bu da gerekli, tartışılmayan şey, durgun suya benzer ve zamanla içi bakteri dolar, bu bakteriler dibe iner ve zararlı hale gelir. Bu açıdan bile iyi bir yazı.

Yazan:MY Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

Suzan’a katiliyorum, insanin nefsiyle kavgasi penceresinden bakmak daha saglikli olabilir. Islam’in özünde olmayan bir pratik, bir ritüel hayirli biçimde uygulanabilecegi gibi özünden gelen görünür ve görünmez uygulamalar “fetis” hale gelebilir.

Ihsan Bey’in bu özü koruma çabasi yerinde, sekil tartisilir ama derinlik yeterli degil.

Sayin Resoman, ofsaytta kaldiniz. konuya yabanci oldugunuz zaman kenardan bakmayi bilin, bu da takdir celbeder.

saygilar

Yazan:rüştü hacıoğlu Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

yanlış anlaşılmasın, biz bizeyiz kimseyi küçümsemek haddimiz değil. hani mevzuların içinden güzel espriler de çıkmıyor değil.

mehmet bey bam telini buldu:

“…Sayin Resoman, ofsaytta kaldiniz. konuya yabanci oldugunuz zaman kenardan bakmayi bilin, bu da takdir celbeder…”

Enver bey,

demek istediğim şuydu aslında, sizin çapınızda biri itiraz ettiği her ne ise, nedenselliği içinde açıklayabilecek kabiliyete sahip. dolayısıyla kısaca “istemezük” çağrışımı uyandıracak yorumları sizden beklemiyoruz ama bu böyle yorumlar yapmayacaksınız anlamına da gelmez tabi. belki bazı pazarlar böyle yormak gelir insanın içinden bize de eyvallah demek düşer.

selamünaleyküm

Yazan:eg Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

rüştü bey haklısınız belki. ama şu sıralar zaten tam da bu konuda uzun bir yazı dizisi yazıyorum. belki o zaman daha aydınlatıcı olabilir itirazımın mahiyeti. ama şimdilik çok uzun yazmaya vaktim yok.
muhabbetle.

Yazan:cb Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

Selamlar,

İhsan beyin yazısını ben oldukça beğendim.Oldukça da yakın düşünüyoruz.Gariptir site de fikren en yakın olduğum isimlerden ve çok değer verdiğim bir isim olan Enver beyin çoğunlukla eleştirisine katılsam da bu eleştirisine katılmıyorum pek :)Din adına Beyaz ve Öztürk yorumları,rasyonalite gibi söylemler ben de ‘ sinir ‘ etkisi bırakıyor lakin İhsan hocada bunu pek görmedim,sanırım bakış açısından kaynaklı.Daha çok İhsan hocanın hurafe bazında ele alınmış bir din kavramına eleştirisi var,tekelcilikten değil de daha çok sahip çıkmaktan kaynaklı bir tahammülsüzlük ve ben Tr’nin Din özürlü ilahiyatçılarına nazaran İhsan hocayı daha samimi buldum,bilmem belki başka yazılarına da muhatab olduğum için olabilir.Bence İhsan hoca teferruatlara takılmadan ‘öz’ bir din anlatımından bahsediyor çünkü özünü kaybeden ayrıntılara takılır kalır,aynı türbe mantığında olduğu gibi Öz Allah ise,türbe vs. teferruattır.Biraz daha ruhani bir dil kullansa sanırım antipatik durmayacaktı,bu da işe gönül vermenin ve karşılığında sonuç alamamanın verdiği bıkkınlıktan kaynaklanıyor.Ben yaklaşık 6 yıl tefsir derslerine katıldım,bir dönem de bir kaç gurup ile meal çalışması yaptık.Dinin özünden yaklaşık bir sömestır dönemi bahsettiğiniz kişinin karşınıza gelip halen uydurma bir hadise saplantısını görünce tahammülsüzleşebiliyorsunuz.Halen bir gecede kılınacak 100 rekat namazın cennete garanti verdiğini söyleyen,5 vakit farz namaz yerine nafile namzlar ile piyango mantığında bir miraç( namaz kulun miracıdır,Allah’a yaklaşma ) daha açığı namaz anlamı çıkartan insanlar bazen acı söyletebiliyor.Ben İhsan hocayı Öztürk ukalalığından,Beyaz reitingciliğinden daha samimi buluyorum.

Keşke böyle olmasa ama ; Mustafa İslamoğlu hocayı da çok beğenirim takip ederim şimdilerde ‘din’ adına sahih bilgisi olmayan avam tarikatçı kafalar ve cemaatlilikten çok cemaatçi kafaların ömrünü bu işe adamış bir müslüman dindar insana neredeyse kafir benzetmesi yapması yani karşı tekelcilik yapması da bence asıl sinir bozan durum.Bilmiyorsan ahkam kesme.

Keşke böyle olmasa ama ; İslam’ı yaşamayan insanlarında bu konuda ahkam kesmesi,karşı tekelcilik ben de öfke uyandıran bir durum.Daha önce de yazdım bu ‘hal’ durumudur.Bugün Ankara’da büyük bir kitapçıda çalışan bir arkadaşımla konuştum,Elif Şafak,Aşk kitabı için bir okuyucunun tarifi şu ‘ dini ne güzel anlatmış ‘.Şafak benim okuduğum kalemlerden en beğendiklerimden biri ama ‘din’ anlatabilecek bir kalem değil.Realitenin soğukluğundan muzdarip olduğumuz gibi özel bir hal olan tasavvufun mistikleşmesinden kaynaklı gereksiz sıcaklığın ve vıcık vıcıklığın geldği durumdan da muzdaribiz.Bu mistik İslam anlayışı elbet hakkıyla yaşayan tasavvufçuları tenzih ederim,özetle dini sosyal yaşamdan çekip almanın sevimli tarafıdır.Allah ile işim ayrı dünya ile işim ayrı.Müslüman kimliği ile sosyal yaşam içerisinde var olmayan adamın daha açık örnekleyeyim günde beş vakit namazı olmayan adamın pratik yaşamda müslümanlaşmamış adamın gündelik yaşamını tamamladığı anda kalben Allah’a yaklaştım demesi Ahmet’in Ayşe ile geliştirdiği aşkın az biraz süslenmişinden başka birşey değildir.Yine tasavvufi bir cümle ile açıklayacak olursam ‘ Allah insanı yaratırken kalbinden bir parçayı alır ve kendinden başka hiçbir varlık o boşluğu dolduramaz’ bu anlamda kendindeki boşluğu belirleyen bireyin birinci adım boşluğu farketme halini takdir edilesi bulsam da ikinci adım olan o boşluğu Kuran ve Sünnet gibi sahih tamamlayıcılar ile doldurmak yerine sırf keyfiyetten kaynaklı bir işine gelirlikle mistisizmle doldruması,yaşamın pratiğine engel olacak müslüman kimliğini saklayıp yaşama daha bir müdahil olabilme hevesinden kaynaklı fırsatçılığı bence çok daha bir sinir bozucu.Pratik yaşamına bariz engel olacağı için pratik yaşamdan söküp attığın Allah’ı,kendi bencilliğinden kaynaklı işine geldiği ve ihtiyaç duyduğun zaman çıkartıp kullanmanın çirkinliğini tanımlayacak cümle bulamıyorum.Mistik İslam işte budur.Bu mantığa sahip beyinler ve gönüller de zaman içerisinde tasavvufu bu alana sokmaktan başka ne yapmışlardır,merak ediyorum doğrusu?

Bunu bir sataşma olarak değil çok samimi bir iç sesin dışa vurumu olarak alın lütfen ;geçtiğimiz yıllarda Kütüb-ü Sitte okuduğum bir dönem,aynı zamanlarda siyer ve tefsirde okuyorum,Allah-Peygamber-Sahabe karşımda kalbimde vahye muhatab bir derse katılıyorum,eski edebiyat Yunus’dan bahsediliyor.Nasıl hem de?Yunus elbet bir değer.Ama dinlerken benim cinler tepeme hücum ediyor,Yunus kalp hali olabilir,aşk hali belki vecd.Ama hiçbir zaman Ömer’in,Ammar’ın ödediğini ödememiştir.Ammar dillerde değil,Ebu zer’i tanıyan yok,Yunus kendinden değil Yunus’u kendine pay biçenlerin elinde İslam modeli olmuş almış başını gidiyor,ben derste dayanamayıp aynen bunları söylüyorum aynı samimiyetle Allah’dan dersi anlatan hoca samimiyetime inanıyor da bana hak veriyor.Yunus bir değerdir ama öz değildir.Özlerin olmadığı bir din anlatımını ben kabullenemiyorum.Rasulullah’ın önüne geçen bir Mevlana yok benim için.Peki nedir Rasulullah’ı çölde kaybettrip,Mevlana hazretlerini en görünen yere yerleştiren ?Nedir sahih hadisi kaybettiren Mesnevi’yi en tepelere taşıyan?Yanlış anlaşılmasın ne Mesnevi’den uzağım ne Mevlana’dan ama din konusunda Rasulullah’ın ve dinin öğretisnin önüne geçen şeyleri samimi bulsam da havasın yüreğinden avamın diline düştüğü zamanlarda oldukça yıkıcı buluyorum.

Bu iş pratiği olmayan sadece gönülle çözülecek bir iş ise Allah bize dinin pratiğe dökülmüş ritüellerini neden farz kılsın?Kalp ile çözeceksek laik mantıkla ne sorunumuz var?Kalbim temiz başka birşey yapmam diyen adam hepimizden daha mümin öyle ise?Bu mistiği az daha sıksan laik-islam modeli çıkar karşımıza.O zaman laiklerle sorunumz ne?Ya da ben İslam’ı pratiğe dökmemden kaynaklı arapsaçına dönmüş dünya işlerim nedeniyle neden yoruluyorum bu kadar?Allah’a aşk ile yaklaşırım aramızda bir bağ olur ne tas yanar ne kebap?Ne demeye dini okumalar yapıyoruz,popüler mistik islam,ya da felsefik islam okumaları yapalım,çok daha janjanlı değil mi?Vay canına yıllarca kendimizi boşa yıpratmışız,mistik islam oh ne rahatmış,içinde yaşa dışarı cık bırakma.Dizimi döveyim,kafamı duvarlara vurayım kimin aklına gelirdi kalbini temizle gerisine karışma ile durumdan yırtacağımız,wouww demek İslam buymuş,laiklerde en baba müslümanlarmış.

önemli not : kimseyi hedef almadım öyle işte aşk inletir,dert söyletirmiş.Söylemeye meyyalim vallahi de shoktan.

Yazan:cb Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

Enver bey,

iki kez Mehmet bey ile pişti olmuştum son zamanlarda pişti durumumuz sizinle rastlaşıyor tabii sizin çok daha üst,akademik bir diliniz var ben sadece sesli düşünüyorum :)Kapital İslam’dan sonra,İslam bakış açısı belki de İslam tekelleşmesi konularına talipli olmuşuz,ben içimi yorumda döktüm sizin yazınızı ise merakla bekliyorum,şimdiden kolay gelsin

Yazan:eg Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

cemile hanım dğrusu akademik dile gıcık olduğum için kendi dilimi mümkün mertebe akademik dilden uzaklaştırmaya çalışıyorum:)) aslında ihsan beyin dilini fazla akademik ve dışlayıcı bulduğum için itiraz ettim. özellikle dini gün ve geceleri insanların bu tip şeylerle aşağılamasını aşağılayasım geliyor. mesela ben mirac kandilini(veya başka bir kandili) kutluyorum. öyle bir gecede insanların bir kutsallık ruhu içinde camilere gitmesini de çok güzel karşılıyorum. şimdi birisi çıkıp da bana “sen bunu atalar kültünden dolayı yapıyorsun” deyince ona bir tane çakasım geliyor…hele ki bu günlerde:)) bence insanlar ne olursa olsun dini anlayışların çoğulluğunu kabul etmeliler. ben mesela tasavvuf yorumunu kendime çok yakın hissederim. ama kimsenin bu yolla mesela bana çok uzak olan selefiliğe saldırmasına dayanamam. her yorum bir dayanak içindedir ve bir perspektif sunar. kendi yorumunu bilmek ve makbul bulmak başkadır, kendi yorumun tek doğru yorum olarak tekelleştirmek başkadır. ben o yüzden bu konuya geliştirmeye çalıştığım bir argümanla yaklaşıyorum: “kendinde vahyin nasılsa o şekilde bilinebilmesi insan aklının ve algısının sınırları dolayısıyla imkansızdır. dolayısıyla insan vahyi yorumlarken her şekilde doğru yorumu kendisinin yapmamış olabileceği düşüncesini aklının bir yerinde tutabilmelidir” …

Yazan:Mustafa Ràví Tarih: Ağu 2, 2009 | Reply

C.B. Hanım,

İhsan beyin yazısı bana Yaşar Nuri veya hele hele Zekeriya Beyaz tarzından ziyade Mustafa İslâmoğlu’nun fikirlerini hatırlattı. Yaşar Nuri ve Zekeriya Beyaz’daki doğrultulamaz eğrilikleri onda görmedim… Gerçi Mustafa İslâmoğlu’ndan çıkıp biraz Yaşar Nuri-vârî yönlere de kayıyor sanki bazı kısımlarında…

Onun şu gözlemine asla katılmadığımı belirteyim. İhsan beyin hâlâ yaşadığını iddia ettiği Şamanizm artık Türkiyenin küçük bir kesiminde belki kısmen yaşıyor olabilir, ama benim yaşadığım kırsal kesimde bile böyle şeyler yok.

Şayet Şamanizmle bütün dinlerin ortak özelliği olan bazı noktaları Şamanizme aid sanma gafletine düşmezsek, evet, benim yaşadığım kırsal bölgede Şamanist kültürün esamesinin esamesi bile okunmuyor.

Bakınız İhsan bey ne yazmış:

Turan illerinde (Türk kavimlerinde) ikibin yıldır değişmeyen bir Tanrı ve din anlayışı var. Öyleki sonraki dinler sadece bir görüngü değişimi oluyor. Yeni kabul edilen din ikibin yıldır değişmeyen ve dipten akan “derin dinin” kalıbına dökülüyor, yeniden biçim (form) alıyor. Bu manada “Türkler iman etmez din değiştirir” sözü ipucu olabilir.

Hemen anlaşılabileceği gibi bu derin din Şamanizmdir.

Şöyle ki: 1- Türkler ikibin yıldır Mavi Göğün Tanrısı’na (Uluğ Tengri) iman ederler. 2- Şaman (aracı, ruhlarla ilişki kuran, cinci) olmadan yapamazlar. 3- Atalar kültü (mezar, türbe, yatır, kutsal yer, gün ve geceler) esastır. 4- Kurban (ritüeller) dinin direğidir ve 5- Domuz lanetli hayvandır.

1. Allah, Kur’an’da yerdeki ve GÖKteki ilâh olarak nitelenmiştir. Ondan gelecek azab, “gökte olanın azabı” diye tarif edilmiştir (Mülk suresi). Allah’ın gökle ve onun temsil ettiği enginlik, kudret ve yücelikle tarifi İslâmda da vardır ve İslâmî açıdan hiçbir mahzuru yoktur.

2. Cinciler yani şâmanların günümüzdeki versiyonları, evet, vardır, ama bunların benzerleri bütün toplumlarda vardır. Üstelik bizdekilerin etki alanı çok sınırlıdır. Çoğu kişi, yine benim kırsal bölgemde bile, bunlara gitmeyi günah sayar.

3. Türbecilik ve benzeri atalar kültü, evet, biraz vardır, ama Şamanizmdeki ile kıyaslanamaz asla.

Kutsal yerlere ve günlere dair inanç da Şamanizme özgü değildir, bütün dinlerde ve İslâmda da vardır.

Ancak İslâmdaki kutsal yerler sahih bir hadiste üç mescidle sınırlanmıştır: Mescid-i Haram, İliye (Kudüs) ve Hz. Peygamberin Medinedeki mescidi.

Kutsal gecelerden en azından kadir gecesi ise Kur’an’da kendisine ayrılmış tam bir sure ile övülür!

4. Bu noktada size epey katılıyorum. Ritüeller adeta dinin direği haline getirilmiş.

Sizin verdiğiniz örnekleri ben de yaşıyorum. Ömründe Kuran okumayan, Kuran’a hatta inanmayan gençler, gusülsüz gezmezler. Anne babaları onların içkiyi, kumarı, faizi, domuz etini helâl saymalarına kızmazlar da gusül abdesti almazsa kızarlar! Allah aşkına, dinin temel olan ve inkârı kesinkes kişiyi dinden çıkaran hükümlerine inanmayan insanın gusül neyine?

Ama bu ritülleşmeyi de abartmışsınız.

5. Domuz eti Kur’an’a göre de “bir pislik”tir (En’am suresi, ayet 145). Domuz kendisi, canlı haliyle lânetli hayvan olmayabilir, ama eti bir pisliktir ve Kur’anda eti yenmek yasaklanan tek ve yegâne hayvan domuzdur. Diğer yenmeyenleri sahih sünnet ve Müslüman örfü belirler; Allah ana kitabı olan Kur’anda sadece domuz etini yasaklamayı gerekli bulmuştur. Geri kalanı elçisinin sünnetine (uygulamasına) bırakmıştır.

Ülkemizdeki domuz eti yememe durumu, şamanizminki değildir, İslâmınkidir. Birtakım yanlış telâkkiler elbette vardır, ama bunlar bile şu gerçeği değiştirmez ki halkımızın domuza karşı tavrı şamanizminkinden bin kat daha fazla İslâmınkidir.

Haaa, şu sizin Avrupalı gençler, onlarınki düpedüz kimlik sorunu. Adamlar kendileriyle Almanlar arasındaki en büyük farkı domuz yememek olarak görmüşler; ayrıca domuz etine karşı son derece Kuranvârî (“domuz eti bir pisliktir”) bir tiksintinin eseri gibidir bu yaklaşım.

Oysa Anadolu-Rumeli Türklüğünün esası olan benim ülkemdeki (Türkiyedeki) kendi arkadaşlarım içinde “atalar dini” dediğiniz şeye uyanların ve/veya İslâmın hükümlerini inkâr edenlerin en kolay vazgeçtikleri şeylerden biridir domuz yasağı… Herhalde burada orta yerde domuz eti yiyen Avrupalılar olmadığı içindir bu sadece…

Kısacası çok abartmışsınız İhsan bey. İslâmda ve birçok diğer dinde olan ortak özellikleri Şamanizme mâl edip Türklerin hâlâ İslâm yerine Şamanizme inandığını iddia etmişsiniz. Hayır, bu doğru değil; Türkiyenin özellikle ehl-i sünnet kültürü yüksek ve derin çoğu yerinde Şamanizm tamamen yok olmuştur, izi bile neredeyse kalmamıştır. Buradaki din İslâmdır. Hatalar iddia ettiğinizin çok altındadır ve inşallah böyle süpürücü davranılmaz ve halk doğru düzgün aydınlatılırsa bu hatalar da kolayca düzeltilecektir.

Yazan:cb Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Sevgili Mustafa bey,

Öztürk ve Beyaz’a hasıl olmuş ‘edepsizliği’ ben de İhsan hocada göremiyorum bunun yanısıra bence İslamoğlu daha bir gönül adamıdır İhsan bey tam o kıvamda da değil daha iki görüş arası diyebilirm.Şamanizm konusunda size katılmıyor değilim,Eliaçık geleneğe ve eski dine tükürmeye çalışmış bu sırada yorumları biraz zorlama sizin tanımınız ile abartı olmuş,bu konuda hem fikiriz.Lakin tü kaka diyebileceğimiz kof bir yorumda bulamadım Eliaçık kaleminde.Elbet eleştirilebilir.

Kıymetli Enver bey,

sizin akademik kaleminiz için mevcut akademik kalemlerin soğukluğundan çok uzak birikime dayanan bir akademik imaj tanımlaması yapabilirim,lütfen müsterih olun,keyifle okuyorum :)Bidat-ı hasene dediğimiz,Rasulullah döneminde uygulanmamış buna mukabil dinin özü dışında olmayan bizlerin Mübarek gece diye tanımladığı gecelerde ki manevi kutlamaların ben de düştüğü anlam ; ümmetin toplanıp,toplu ibadetler ile gönüllerinin şaha kalktığı özel ve gerekli ortamlardır.Sanırım bunda hem fikiriz.Ki İsra suresi giriş ayetlerine bakarsak Miraç hadisesi geçer özetle Miraç Allah’a yaklaşmadır,kulun miracı ise namazıdır.Sure kulu Allah’a yaklaştırmak ile başlayıp ardından süre gelen ayetler ile nasıl olması gerektiği konusunda muhkem ayetler ile bize vermesi gerekeni hakkı ile verir.Burada da bir sorun yok iş şurada bozuluyor ki emininm bunda da hem fikir olacağız ; İslam’ı bu gecelere hapsedip bir bütün olarak hayata yaymadan çok tek tek gecelere hapsedip burada kısırlaştırmaktan.Bir başka şekilde örnekler isek sosyal hayatında dini oturtmamış kişiler için bile bir gecelik dahi olsa ibadete önem vermek yine bence çok güzel anlamlar.Bazen öyle insanlara rastlıyorum,dindar değil belki ama mübarek gecelerde o ortamı yaşayan bundan haz alan,bunlar din adına güzel gelişmeler elbet ama bunu mutlak bir doğruymuş gibi sadece tek yönlü yaşamayı olabilir olarak kabul etsek dahi sanki din buymuş gibi daraltmayıda çok sağlıklı bulmuyorum zira din bu anlık coşkular değil uzun vadeye yayılmış belirli doğrulardır.Ek olarak bu iş akıl işi değil gönül işi olduğu için o küçük anlık ‘kutlamaların’ kime ne etki edeceği konusunda ahkam kesmek de aynı oranda doğru değil.Anlatabildim mi? 🙂

Yazan:Resoman Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Dinlerin ve peygamberlerin eleştirilmesi konusunda düşüncelerim bakidir. Eleştiriyi yapacak kişi ille de ben olmalıyım diye de bir iddiam yok. Bu konuda bilgisi olan, okuyan, araştıran herkes eleştiri yapabilir. Benim karşı çıktığım eleştirilemez yaklaşımıdır. Birçok insanın mensup oldukları dini tanımadıkları ortada, hatta birçoğunun kutsal kitaplarını dahi bir kez dahi okumadıkları da ortada. Bir kitabı okumak ne kadar zaman alır ? Yoksa o kutsal kitaplar okunmaya değmeyecek kadar değersiz mi insanların gözünde ?

çok sevindiniz sanırım din ve Peygamber eleştirisi ağzınızı sulandırmış ama sizin kapasitenizin alacağı bir eleştiri değil bunlar.Bu eleştiriler için önce ‘ iman ‘ etmek gerekir,imansız bir din eleştirisi ya oryan talisttir ya da karalama amaçlıdır.

Burada beni sevindirecek bir şey görmüyorum. Daha bir kaç satır yazmış birisinin kapasitesini ölçme hızınıza da hayranlık duydum. İnanan istediğine inanır. İnançlı olmak için mutlaka sizin inandığınıza inanmak gerekmiyor. İnsanlar her zaman kendi inandığının doğru olduğunu düşünür. Benimde fikirlerim, inançlarım eleştiriye açıktır. Ben inandıklarımın ille de salt doğrulardan oluştuğunu da zannetmiyorum.

Yazan:Resoman Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Sayin Resoman, ofsaytta kaldiniz. konuya yabanci oldugunuz zaman kenardan bakmayi bilin, bu da takdir celbeder.

Yan hakem olarak, ofsayt bayrağı kaldırdınız, ama orta hakem oyuna devam kararı verdi.

Çok eleştirdiğiniz laik kafalardan pek de bir farkınız olmadığı ortada. Sizin gibi düşünmeyenler kenardan baksınlar, laikler de aynı şeyi söylüyor.

Yazan:MY Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Resoman,

müsabaka arayisi içinde oldugunuzu düsündüren sözler sarf ediyorsunuz. Sizi yanlis anladigimizi ispat edecek yorumlarinizi bekliyoruz.

Saygilar

Yazan:fizikci Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Mustafa Ravi Bey’e katılıyorum.

Yazan:SQ Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

İhsan Bey, kadınlara öyle bir yüklenmiş ve suçlamış ki, aklıma kadının gizil yönünden ürken ortaçağ kilisesi geldi:)

Bir kesim şamanizm ve “eski dünya dinleri”olarak kastedilenlere, kendi bilinçaltının dipsiz kuyularından korkan insan modeli olarak kadınların “cahilliği” üzerinden savaş açmış, diğer bir kesim de şamanizmin tamamen yokolduğu okumasında.

Ayrıca şamanizm ve “eski dünya dinlerine”bakışınız, 19.yy antropologlarının “ilkellerin boşinançları” tadında herşeyi akıl ve mantıkla çözen yaklaşımlarından daha iyi değil.
Bir de nedir bu kalıplama, katogorize etme, yoksayma telaşı, neden insanların elinde katı, köşeli bir form görmek istiyorsunuz, su gibi şekil alsın birşeyler, bu kadar zorlamaya ne gerek var.

Yazan:mehmet ali Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

/Rüştü Hacıoğlu’na
Üstad, Ne ihsan Hoca’nın yorumları ilk bu topraklarda ne de ulu manitulara inananların esprileri.. Fark şu ki, İhsan Hoca bunları yeni bulmuş gibi, pazarlıyor, açıkca söylüyorum, pazarlıyor..Yalnız kaldı, birileriyle kavga arıyor ve birilerinin kendisine çatmasını istiyor.Bizim dünyada, kitap okuyanla, kitapla ünsiyet kuranı bir türlü ayırt edemedik.Vakıa, ‘kızlarımız’ bir parça bunu aştılar. Eğer ünsiyet kurabilenlere bizler de dahil olabilseydik(Babalar-kardeşler,abiler,yani..)İhsan hoca başka şeyler yazıyor olurdu..
Şimdi ben soruyorum Hocaya, nereden çıktı bu bağırmalar, istanbulu veya istanbulluyu yeni mi keşfettin.Evet, her düşünce ürünü mamulde doğrular da bulunur.Yani, Hocanın sözlerinin tamamını yanlış diyemeyiz.Diyemeyiz ama, onun çala-kalem yazdıklarına da pek ihtimam göstermeyiz.Bu tarz (tarihsel kökü tam oturmamış)fikirleri zamanında Yaşar Nuri v.b de serdettiler.Elhak onların da söylediklenin içinde doğrular vardı.Ama, Kitabın asıl mesajını kavramadan ve kendi pencerelerinden bakarak..Aslında bir araştıma yapılsa, Kur’an meali ve tefsirleri dışında bu ülkede en çok hangi kitap satılmış, okunmuş..Eminim, iyi bir netice alırız.Hatta bugünkü ikdidarı bile çözeriz, nereden nereye, nasıl geldi!!
…………
Bak üstad geçen gün bir kitap gördüm ‘Diş tedavisinde islami..’bilmem ne idi, adı.Elbette görünce de irkildim, kızdım v.s . Yazan utanmamış, maalesef bu memlekette çokca ‘Taksim Modeli’ meczuplarımız, ya da ‘Beyazsaray’ modeli kitap tüccarlarımız var.Napalım , onları Mustafa Akyol’a mı bırakalım..!!
Son bir not:Mustafa’nın yazısına yorumunuzda “..muaviyeye itaat ile tanrıya itaat aynı kapıdan geçer varın tanrının kim olduğuna siz karar verin.
“demiştiniz..Bu , çok tehlikeli bir kelime, gözden geçirseniz,diyorum.Çünkü ve muhtemelen Rüştü Hacıoğlu ismi, bu piyasada, bilinen,yazan-çizen biri.’Yazı altı yorumcusu’ değlisiniz, salt, sanırım..
selametle..

Yazan:rüştü hacıoğlu Tarih: Ağu 3, 2009 | Reply

Sayın Mehmet Ali Bey;

aslında ben doğrudan yazı altı yorumcusuyum ve “piyasa” olarak tabir edilen yerde hiç de bilinen biri değilim. sanırım siz beni başkasıyla karıştırdınız. ama bunun önemi yok; bilmeyenlerce yanlış anlaşılmaya sebebiyet vermesin içindi bu açıklama.

asıl önemli kısım şu:

“..muaviyeye itaat ile tanrıya itaat aynı kapıdan geçer varın tanrının kim olduğuna siz karar verin.“

bu özet cümleyi Ali Bulaç’ın daha geniş tarifinden aldım:

“…Bizim idare hukukuyla ilgili siyasî geleneğimiz, yöneteni yüceltir, yönetilenleri “reaya” kabul eder. İslamiyet, yöneticiye atfedilen her türlü kutsallığı ve süblimasyonu ortadan kaldırmak istedi, ama Servilyanus’u başdanışman seçen Muaviye, Bizans siyaset ve idare anlayışını İslam’a dahil ederek “Rasul’ün halifesi”ni bir anda “Allah’ın halifesi”ne çevirdi.

Bu anlayışa göre “siyaset” Arapçadaki etimolojik anlamına uygun olarak “bir ta’lim ve terbiye” işlemi olarak anlaşıldı. Nasıl at terbiyecisine “seyis” deniyorsa ve seyisin işi atı ehlileştirmek ise, siyaset de toplumu hizaya getirmek, ehlileştirmek, hanedana ve iktidar seçkinlerine itaatkâr hale getirmek olarak anlaşıldı. Bu “yüce ve özel” bir işlem olduğu için ancak padişahların ve iktidar seçkinlerinin işi olabilirdi ancak, sıradan halk bu işten uzak tutulmalıydı…”

daha fazlası için:http://www.zaman.com.tr/yazar.do?yazino=863336

bu durumda otoriteye karşı gelmenin yada itaat etmenin, kime olduğu sorusuna verilecek cevabın:

” tanrı ” ya olması ile (haşa) halifesine olması arasında nasıl bir fark vardır? aynı kapıya çıkmazmı?

sonra buralarda insanlar için (haşa) “Allah’ın halifesi” sıfatının kullanımı o kadar sıradanki; (haşa) rasul için ” kainatın efendisi ” sıfatı kullanılabilince ihsan eliaçıK’ın söyledikleri bunların yanında mevzu bile edilemez gibi geliyor bana.

kitap okumaya gelince, hiç okumam diyemeyecek kadar bakmışlığım vardır.

yanlış anlaşılmasın ben ” tarihselci” değilim yani hermönetik okuma yada batıni okuma yanlısı değilim oradan manipülasyondan başkasının çıkacağına inanmam ama yukarıda ihsan bey’in söylediği( yukarı baktım kabaca ama göremedim başka yerde başkası da demiş olabilir; bilinen bişey işte…) enfüsteki afaktaki ve kitaptaki ayetler aynı eksende buluşmadıkça söylediklerimizin hakikati gösterdiği şüphelidir.

selamünaleyküm

Yazan:ömer aycan Tarih: Eyl 21, 2009 | Reply

ihsan bey yazılarınızı çok önemsiyorum lütfen devam edin yazmaya

Yazan:Alperen saka Tarih: Kas 17, 2009 | Reply

(Bir kimsenin bir mezhebe uyma mecburiyeti yoktur) demek çok yanlıştır. Mezhepsiz insan olmaz. Herkesin bir mezhebinin bulunması şarttır. Sebepsiz veya dünya çıkarı için mezhep değiştirmek bile caiz değildir. İbni Âbidin hazretleri buyuruyor ki:
Dünya menfaati için mezhebini değiştirenin, son nefeste imansız gitmesinden korkulur. (Redd-ül-muhtar)

Ama dini bir fayda varsa caizdir. Mesela, yaşadığı yerde kendi mezhebine göre kaynak kitap veya soracak kimse bulamayan kimsenin, orada yaygın olan, dört hak mezhepten birine geçmesi caizdir.

Bir de, dileyen çalışır, müctehid olur deniyor. Bu söz, (Hicri dördüncü asırdan sonra ictihad edecek kimse kalmadığı için bu kapı kapanmıştır) diyen âlimlere karşı bir savaş açmak, onları hiçe saymaktır, kendini o müctehidlerden üstün görmektir. Çünkü her mezhebin içinde müctehidler olduğu halde, mezheplerinin usûl bilgilerinin dışına çıkmamışlardır. Onun için İmam-ı Ebu Yusuf, İmam-ı Muhammed, İmam-ı Züfer gibi âlimler Hanefi mezhebinde bulunan müctehidlerdir. (Dileyen herkes, çalışır, müctehid olur, bir mezhebe bağlanmaz, kendi ictihadıyla amel eder) sözü, süper mezhepsizliktir. (Kendi mezhebi içinde ictihad edebilir) deseydi, yine sapık olmakla beraber, daha az yanlış olurdu. Mezhepler çıktıktan sonra, Ehl-i sünnet âlimleri, bir mezhebe tâbi idi. İbni Teymiyye, Şevkani, Abduh gibi sicilli sapıklar ise, kendilerini mezhepler üstü görmüşler, hiçbir mezhebe tâbi olmamışlardır. İslam âlimleri buyuruyor ki:

Müctehid âlimler, asr-ı saadette, Sahabe-i kiramın zamanında, Tâbiin ve Tebe-i tâbiin devrinde bulunabiliyor, sohbet bereketiyle yetişiyordu. Zaman ilerleyip, fikirler bozulduktan, bid’atler çoğaldıktan sonra, böyle kıymetli kimseler, azalmış, hicri dördüncü asırdan sonra, bu sıfatlara malik bir âlim ortada kalmamıştır. (Mizan-ül-kübra, Redd-ül-muhtar, Hadika)

Bugün müctehide lüzum da yoktur; çünkü din bilgilerinde açıklanmamış bir şey kalmadı. Kemale gelmiş olan bu dine, ilave edilecek bir şey yoktur. Resulullah efendimiz, kıyamete kadar olacak her şeyin hükmünü bildirmiştir. Mezhep imamları da bunları açıklamıştır. Bunların günlük olaylara tatbiklerini, müctehid olmayan âlimler yapar. Her asırda gelecek olan müceddidler, bu işi yaparlar; fakat ictihadla yeni hükümler çıkarmazlar; çünkü buna lüzum kalmamıştır. Helal, haram ve her delil açıklanmıştır. (F. Bilgiler)

Yazan:Alperen saka Tarih: Kas 17, 2009 | Reply

Batılılar, zaten (İslam Peygamberi) ifadesiyle Peygamberimize inanmadıklarını, Onu Peygamber olarak kabul etmediklerini bildiriyorlar. Peygamber efendimizin bu bilgileri, başkalarından öğrendiğini savunabilmeleri için de, Onun okur yazar olduğunu söylüyorlar. Tevrat ve İncil’e ait bilgileri seyahat ettiği yerlerdeki papazlardan öğrendiğini iddia edebilmek için bu iftiraya baş vuruyorlar. Misyonerlere uşaklık eden bazı bid’at ehli de buna inanıyor. Halbuki Peygamber efendimizin ümmi olduğu, yani okur yazar olmadığı pek meşhurdur. Bütün bilgileri vahiy ile Allahü teâlâdan öğrendi.
İhsan bey bu yazı ile neyi amaçlamakda neyi düzeltmeye çalışmakdadır.Olan olmuş biten bitmiş eğer insanlara islamiyet fıkıh ve ilmihal bilgileri tam olarak anlatılamamışsa bu tamamen nasip işidir.herkesin bir anlayış sınırı vardır
Alimlere tam olarak tabi olunsaydı bu durumlar olmaz böyle bir yazıyada gerek kalmazdı