TEHLİKENİN FARKINDA MISINIZ?*

İnsanın içini yakan, yüreğini dağlayan, doğal ruh dengesini bozan bir kelime söyle deseler aklınıza ne gelir? Benim aklıma ilk gelen kelimelerden biri pedofili. Bizim dilimizdeki karşılığı ile sübyancı. Yani “ergenlik çağına girmemiş çocuklara karşı cinsel ilgi duyan”(1) ve kimi zaman da bununla kalmayıp çocukları cinsel sapkınlıklarına alet eden, ağır ruh hastalığından muzdarip kimse. Daha da açık dille söylersek çocuklara, hatta bebeklere cinsel taciz uygulayan, tecavüz eden, bu emeline ulaşmak için işkence yapabilen ve hatta o masumları öldürebilen bir günahkâr. İşte bu kişiye verilen ad olan pedofili ya da sübyancı, insanın yüreğini yakan ve dünyanın güvenli bir yer olduğu hissini baltalayan bir kelime.

Perihan Mağden anlatımı ile olayın canımızı yakan boyutları daha net görünüyor:

“Çek, Rus, Ukraynalı, Türk, Kürt, Taylandlı, Romen çocuklar, çocuk seks pazarlarında kaçırılıyor, alınıyor, satılıyor; karanlık dehlizlerde sonsuza dek bir daha yeryüzüne çıkamamak üzre, yok olup, o minicik bedenleri, kocaman gözleri, korkudan kuşlar gibi atan kalpleriyle YOK olup  gidiyorlar. Pedofili öylesine en ağırından eşitsizliğe dayalı bir cinsel sapkınlık örneği ki; bir yetişkinin, bir çocuğun, kendi rızası alınmamış, büyümemiş, erişkinliğe varmamış bir küçücük kuzucuğun bedenini ‘kullanmak’ istemesi, ‘yırtmak’ istemesi, ‘kirletmek’ istemesi zaten düpedüz sadistçe bir dürtü. Bu ketlenememiş sadistlik çeşidinde, karşındaki ÇOCUK öylesine güçsüz, hiçlenmiş, sıfırlanmış halde ki; çoğunlukla cinsel’birleşmelerde’ ipin ucu kaçıyor. Muasır medeniyet ülkelerinin karanlık otel odalarında bu çocuklar bedelini ödeyene, bir daha hiç kullanılamayacak hale getirilene, yani öldürülene, öldürülene kadar eziyet etmek üzere satılabiliyorlar.  Tren istasyonlarından, sokaklardan, yetimhanelerden toplanan bir sürü kurban çocuk on iki-on üç yaşına kadar ‘işe’ yaradıklarından ‘kullanım süreleri’ azıcık. Kısacık.”(2)

Geçen hafta da yine bir pedofili haberi ile irkildik ve konu yeniden gündeme geldi. Mağden’in insanı rahatsız edecek kadar açık ve net anlatmından anlaşılacağı üzere, çok çok ciddi bir sorunla karşı karşıyayız. Son yıllarda, pedofili haberleri ile kaç kez yüzümüz acı ile burkuldu, içimiz yandı. Dünyanın iyice çivisinin çıktığını, hatta dünyanın berbat, iğrenç bir yere dönüştüğünü düşündük. Bir insanın nasıl melek yüzlü çocuklara bunu yapabildiğine, hatta bununla da kalmayıp onlari öldürdüklerine inanamadık. Bu insanların ruhları ileri derecede hastaydı, bunu psikiyatrlar söylüyorlardı. Ama onlar söylemeden önce de, bu hepimizin malumu idi. Bütün insanların, çocuklar söz konusu olduğunda, nasıl da merhametli, iyi kalpli, ince düşünceli olabildiğini biliyorduk. Bu durum, insanın içindeki iyi özle ilgili idi. Bu iyi öz bozulduğuna, çürüdüğüne göre, çocuklara zarar verebilen bu insanların ruhlarının en ciddi, en kötü hastalığa tutulduğu aşikardı.

Pedofili vakaları ortaya çıktıkça basın-yayın organları konuyu derinlemesine işlediler. Gazeteler araştırma dosyaları yayınladılar. Olayın ne boyutlarda olduğunu, durumun ne kadar ciddi olduğunu gözler önüne serdiler. Her bilgi ile biraz daha yaralandık. Haberlerde inanılması güç bilgiler vardı:

“Adliyelerdeki 4 tecavüz davasından biri çocuklarla ilgili.”(3)

Türkiye’de “Her yıl cinsel istismar suçlarından dolayı 8 bin dava açılıyor. Adalet Bakanlığı’nın elinde kaç çocuğun taciz veya tecavüze uğradığına ilişkin bir kayıt yok ama uzmanlar olayların sadece yüzde 5’inin açığa çıktığını düşünüyor /…/ Adli Tıp Enstitüsü’ne yılda 500 vaka geliyor. 2004 yılının son üç ayında sadece gazetelere yansıyan olay sayısı dokuz. Batıda tecavüze maruz kalanların yüzde 20 ile 50’sini çocuklar oluştururken, Türkiye’de bu oran yüzde 70’lere kadar çıkıyor. Türkiye’de kadın ve çocuklara yönelik cinsel istismar suçlarından açılan dava sayısı yılda 13-15 bin arasında değişiyor. Mağdurların yaş ortalaması 12. Tecavüzcülerin tahminen yüzde 5’i ortaya çıkarken yüzde 95’i gizli kalıyor. Ensest ilişkilerin ise binde biri ortaya çıkıyor. (12)

“İnternet kullanıcılarının yüzde 60’ı porno, bunların da yüzde 40’ı çocuk pornosu sitelerini ziyaret ediyor.”(3)

“ABD ve Avrupa’da, satıcısı ve izleyicisi, ağır cezalara çarptırıldığı için gizlice ve astronomik fiyatlara satılan çocuk pornoları, İstanbul’da işportaya kadar düştü.”(3)

“2005’te yapılan bir araştırmaya göre dünyada bu sektör üzerinden kazanılan para 3 milyar dolardan fazla.Ülkemizde de bu konuda daha önce basına yansımış örnekler var. Kliniği olan bir tıp doktoru üç farklı çocuk pornografisi sitesi açıyor. Neden yaptığı sorulunca da “Çok büyük paralar kazanıyorum” diyor.” (14) (Prof. Dr. Oğuz Polat)

“…Mardin’deki N.Ç olayı, Alanya’daki küçük Lisa’nın öldürülmesi ve Adana’daki son utanç davası, ürkütücü gerçeği bir kez daha gözler önüne serdi. Türkiye ve Batı’daki istatistikler, yaklaşan büyük tehlikenin üzerine gidilmesini zorunlu kılıyor.”(3)

“Adli Tıp Kurumu’na gelen her 4 fiili livata vakasının biri çocuklarla ilgili.”(3)

“Psikiatrist Doç. Dr. Arif Verimli, çocuk pornosu izleyenlerin bu eğilimlerini kendi içlerinde meşrulaştırdıklarını belirterek,  ‘Bu tür sapkınlığı olan insanlar özellikle yurtdışından gelen çocuk pornosu CD’leri izleyince ‘Demek ki ben normalim, Avrupa’da da birçok kişi benim gibi çocuklarla cinsellik yaşıyor’ diyerek kendisini meşrulaştırabilir’ dedi ve şöyle devam etti: “‘İnsanda zemin müsait olmadıkça bu sapkınlığı hiçbirşey tetiklemez. Ancak internetten ya da televizyondan böyle bir şey izleyince bu durum, bu tür insanlarda bir kıvılcım oluşturabilir’”(3)

Öyle görünüyor ki, bu iğrenç suç, internet ile öylesine imkanlara kavuştu ki, sübyancılar altın çağını yaşıyorlar. Internet dünyası tüm ahlaki ve insani değerleri yıkmaya yetecek kadar serbest ve kuralsız. Zaten yıllardır basın-yayın ve diğer iletişim araçları ile mütemadiyen kontrolsüz şehvet ve cinsellik pompalanıyor. İnsanlar, bu dürtülerine uymaları konusunda, kural tanımamaları yönünde teşvik ediliyorlar. Sonucu nereye varacağı düşünülmeyen bu yönlendirmeler, bazı sınırdaki insanları sınırları geçmeye itiyor olabilir. Hukuki boşluklar da cabası. İşte bu koşullarda, internet, bu insanların birbirlerini bulmalarını kolaylaştırıyor. Bu iğrençliği eyleme dökmeyeceklere de harekete geçme cesareti veriyor ve ortamı sağlıyor. Bu işin ticaretine imkan veriyor. Başka bir dille zavallı çocukların tepe tepe kullanılmasına ve bazen de öldürülmesine vesile oluyor.

Bir çok pedofili vakası ortaya çıkmıyor, özellikle de tecavüz ya da cinayet ile sonuçlanmazsa. “Aileler, komşular, çoğu zaman suskun kalıp suçu gizliyor.” deniyor Akşam Dosyasında(3). Gerçi zaten, mağdurların kendilerini ifade edecek yaşta, yetide ya da durumda olmamalarının da bunda etkisi vardır. Çocuk yanlış, olumsuz, kötü birşeyler oldugunu hissetse bile, neyi nasıl ifade edecek? Üstüne bir de toplumsal davranış kalıplarımızı düşünürsek konuya nasıl girecek?

Ayrıca, bir vaka bir şekilde ortaya çıksa ve suçlu hapishaneye atılsa bile, cezaların az olması yüzünden çok kısa sürede dışarı çıkmaları işi daha da kötüleştiriyor.  “Cezalar caydırıcı değil Hukuk sistemimizde şu anda çocuk pornosuna karşı ağır cezalar  bulunmuyor. Ancak tecavüz ya da fiili livata durumlarında ceza uygulanıyor. Film  ya da fotoğrafların satılması durumunda uygulanan para cezası 450 milyon  lira.” “…polisin çocuklara yönelik cinsel istismarla ilgili özel birimi yok. Yeni TCK’da bile cezalar yetersiz. Daha önce bu suçtan yakalanan öğretmen Özgen İmamoğlu 10 ayda serbest kaldı.” (3) (4)

Kaldı ki bu ruh hastaları ceza çektiklerinde iyileşemiyorlar. İşte, Fransa’da olan  olay: “Daha önce 7 ve 8 yaşlarında 2 erkek çocuğa tecavüz etmekten 27 yıl hapse mahkûm edilen ve ceza indiriminden faydalanarak 18 yıl hapis yatan Evrard’ın hapisten çıktıktan sonra E.’yi taciz etmesi Fransa’yı ayağa kaldırdı”(5) 18 yıl hapis bu suçluyu iyileştirememiş. Antisosyal kişilik bozukluklarıyla ilgili yurt dışında da çok sayıda çalışma yayınlayan ve askerlik döneminde yoğun olarak onlarla çalışan Doç. Dr. Kemal Sayar bu konuda şunları söylemiş:
“Bu insanların çok ciddi bir rehabilitasyondan geçirilmeleri ve Emniyet’e düzenli olarak psikolojik destek alıp almadıklarını belgelemeleri gerekir. Bu kadar ağır suç işleyenlerin toplum içine kolayca salıverilmemeleri lazım.
Çok ağır kişilik bozuklukları olanlar toplum için daimi bir tehdit oluşturur. Sürekli gözetim altında tutulmaları hatta tartışılarak toplumla çok fazla temas etmeyecekleri adalarda yahut rehabilitasyon merkezlerinde özel görevli gözetiminde uzun süreli programlara maruz kalmaları gerekir. Topluma zarar vermeyecekleri kesinleşince salıverilecekleri bir düzen sağlanmalı mutlaka. Buradan bu insanlar üzerinde çok faşizan tedbirler uygulanmalı gibi bir anlam çıkmasın. Çocuklarımızı, toplumun diğer kesimlerini ıslah olmayacak derecede ağır kişilik bozukluğu gösteren insanların tasallutundan korumak boynumuzun borcudur.” Kemal Sayar’a katılmamak mümkün değil. Çocukları korumak, kollamak her çocuk olmayanın, her insanım diyenin görevi. Mağden’in sübyancı vakaları yüzünden haklı olarak girdiği ruh hali ile yüreğinden gelerek söylediği gibi:

“Bu dünyada hiçbir şeyi korumasak, koruyamasak da diyelim, çocukları korumamız gerektiğine inanıyorum. On bir yaşındaki HİÇBİR çocuk bir pedofil tarafından kaçırılıp dövülerek öldürülmeyi hak etmiyor. Hiçbir çocuk, bebek, kızan, kız annesinden, babasından, üvey annesinden, üvey babasından dayak yemeyi, işkence görmeyi, cinsel ve tinsel ve bedensel tacize uğramayı hak etmiyor. Etmiyor. Dünyada çocuklara yapılan zulümden daha haksız bir şey yok.   “ (6)

Bu konuda halihazırda bir şeyler yapanlar var:

Bazı gazeteciler konuyu köşelerinde, gazetelerinde işliyorlar. Mesela, yukarıda alıntı yaptığım Perihan Mağden bu konuyu sıklıkla köşesinde işliyor, insanların  dikkatini bu yöne çekiyor. Nuray Mert aynı şekilde konuyu köşesinde yer veriyor. Bu konunun hassasiyetini ısrarla belirten yazılar yazıyor. Pedofiliyi sevimli ya da özgürlük, insan hakkı kapsamında göstermeye çalışanlarla mücadele ediyor. Burada her birinin adını sayamayacağım ama olaylar ortaya çıktığında bir çok gazeteci bu konuyu işliyor. Yine de yeterli değil. Gerekli tüm önlemler alınana ve tüm düzenlemeler yapılana kadar konu işlenmeye devam etmeli. Genel olarak basın-yayın kuruluşları, yani gazeteciler ve televizyoncular ancak böyle bir vaka olduğunda bu konuyu gündeme getiriyorlar. O anda yer yerinden oynuyor ama bir sure sonra, bir sonraki  vakaya kadar konunun peşi bırakılıyor. Oysa dediğim gibi bırakılmamalı… Ayrıca medyanın bu konuya yaklaşımı da kimi zaman oldukça sorunlu ve rahatsız edici oluyor ki, bu tutum da mevcut sorunu besleyebiliyor ya da çocukların ruh dünyalarını etkiliyor olabilir. Nuray Mert ‘in 7 Kasım 2006 daki yazısı  bu rahatsız edici tavrı eleştiren bir yazı kaleme almıştı. Konunun işlenme şekli çok çok önemli. İzlenme oranları, oluşacak sansasyon düşünülerek değil, sorunun çözümü için, insanları doğru şekilde bilgilendirmek için yayın yapıldığı, yapılması gerektiği hiç akıldan çıkarılmamalı.

Ayrıca, CHP milletvekili Canan Arıtman bu konudaki yasal düzenlemeler için uğraşıyor. “22. Yasama döneminde verdiği, ancak görüşülmediği için “kadük” olan kanun teklifini, yeniden TBMM gündemine getirdi.” (7) Önceki dönemde mecliste bulunan Turhan Çömez de bu konuda araştırma yapanlardan. Araştırmalarının “onu 80-90 milyar dolarlık ticaret hacmi bulunan ürkütücü bir sektöre götürdüğünü” söylemişti. (15) Diğer milletvekillerinin de konuya ilgi göstermelerini, gerek suçun önlenmesi, yayılmasının önüne geçilmesi ve gerekse suçluların toplumdan uzaklaştırılarak cezalandırılması ve ıslah edilmesi için gerekli düzenlemelerini ivedilikle yapmalarını rica ediyoruz.

Pekiyi Bizler Ne Yapabiliriz?

Öncelikle bu konuda bilgilenmeliyiz. Ne kadar hoşumuza gitmese de, rahatsız, huzursuz olsak da, duymak, bilmek istemesek de pedofili, sübyancı kimdir, neyin nesidir öğrenmeliyiz.

Bir kaç uzmanın fikirlerini sizlerle paylaşmak istiyorum:

Pedofili / Sübyancılık Nedir?

İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Psikoloji Bölümü Başkanı Prof. Dr. Şahika Yüksel’in anlatmı ile sübyancılık:

“İnsanların önemli bir bölümünün cinsel objesi erişkin insanlardır. Fakat bir bölüm insan var ki onlar erişkin cinsel ilişkisini değil, en büyük cinsel haz olarak farklı nesneleri, durumları ya da çocukları seçiyor. Bu duruma parafili diyoruz. /…/ Parafilinin bir bölümü  ergen olmayan çocukları cinsel obje olarak benimseyen kişiler olarak tanımlanıyor. Bu kişiler erişkinlerle ilişkiyi istemiyor. Bunlara  da pedofil deniyor.

/…/ pedofiller bir ruhsal hastalık  olarak değerlendirilmekle birlikte pedofil bir kişi kendisini ve çevresini değerlendirebilen, bunun uygun bir davranış olup olmadığını  ölçebilen bir kişidir.

/…/ Bildiğimiz pedofillerin önemli bir bölümünün bir başka ruhsal hastalığı da var; duygu durum bozuklukları, depresyon, madde-alkol  bağımlılığı ve kaygı bozukluğu. Sonra empati, yakınlık duygusunda eksiklik var. Cinsel istismar uygulayan kişiler, bunun çocuklara zarar vermediğini, rahatsız  etmediğini düşünürler. Çocuğa şiddet kullanmadıkları takdirde aslında  çocuk için iyi bir şey yaptığını, cinsel eğitim verdiğini düşünebilirler. Bir yandan da gizli kalmasını önemserler. Bu insanların böyle özelliklerini söyleyebiliriz ama bunu yapmak çok da tehlikeli. Çünkü bu  özellikler her insanda bulunabilir. Cinsel istismarcılarla ilgili yapılan  çalışmalarda, oldukça tutarlı olarak 80’li yıllardan sonra bildirilen bir işaret  var. Bu kişilerin “hard pornografi”ye çok daha fazla ilgi duyan, kullanan ve cinsel sosyalleşmelerini bunlarla birlikte uygulayan kişiler.”

“Pedofililer ciddi anlamda koleksiyoncu. Bunların koleksiyona ihtiyacı var. Üçe ayırıyorlar. “Dolaptaki koleksiyoncular”; çocukları istismar etmiyor, tamamen düşünce aleminde, erotik materyali gizlilikle topluyor ve çoğunlukla evli oluyor. Eşleri çok geç ve güç olarak anlıyor. “Yalıtılmış koleksiyoncular”; sadece istismar ettikleri çocuklar ve kendileri biliyor, tek tek istismarda bulunuyor. O çocuklara ilişkin resimleri, video kayıtlarını saklayabiliyor.
“Paylaşan koleksiyoncular”; çocukların kendisiyle ya da başkasıyla beraberken erotik resimlerini ya da videolarını kaydederek pazarlayanlar. Ticari kâr elde ediyorlar.  Bu da zaten şu anda tartışılan internetten çocuk pornografisi pazarlamaya tekabül ediyor.” (11)

Kemal Sayar’ın kelimeleri ile sübyancı şöyle tanımlanıyor:

“Bu kişilerde(insanlık dışı eylemlerde bulunanlarda) antisosyal kişilik bozukluğu dediğimiz, vicdan eksikliği ile kendini gösteren kişilik bozuklukları vardır. Suç işleme eğilimleri yüksektir. Bunlar yaptıkları kötü edimlerden dolayı pişmanlık duymaz, tamamen umursamaz bir tavır takınabilirler. Pişmanlık duymadıkları için de kolayca suç işleyebilir, tekrar edebilirler. /…/ Özellikle pedofillerde çok ciddi antisosyal kişilik bozuklukları vardır. Bu kişiler tüm dünyayı nesne olarak görürler. O çocukları yaşayan, nefes alıp veren, iç dünyaları olan, yardıma muhtaç varlıklar olarak değerlendirmezler. Onları kullanıp atılacak bir nesne olarak görürler. Kendilerinden başka kimseye merhametleri yoktur çünkü.  (8)

Psikiatrist Doç. Dr. Arif Verimli’nin ifadeler ile sübyancı:

‘Çocuklarla cinsel birliktelik bir davranış bozukluğudur, buna pedofili denilir. Bu konu Psikiatri’de ‘Cinsel Sapkınlıklar’ başlığı altına incelenen bir sapkın davranış kategorisinde ele alınır. Kimsenin cinsel yönden olgunluğa erişmemiş çocuklara cinsel tacizde  bulunmaya hakkı yoktur. İnsanlık tanımında böyle birşeyin olmaması gerekir. Cinsel sapkınlığı olan insanların çok büyük bir olasılıkla ağır  kişilik bozukluğu sözkonusudur. Bu insanların geçmişlerine bakılınca, çok önemli travmalar yaşadıkları, çocukluklarında kendilerinin de tacize uğradığı, kimi zaman bu travmanın intikamını almaya çalıştıkları görülür. Anne ve  babaları ile aralarında küçüklükten yetişkinliğe gelinceye kadar kompleks oluşturabilecek normal olmayan ruhsal örgülerin geliştiği görülür. Toplumumuzda cinsel sapkınlık az değil. Ancak, cinsel sapkınlık  sorunu olan insanların çok azı tedavi için Psikiatriste geliyor. Sokaktan  alınan cinsel kültür normal olmayan bir davranış biçimini insana giydirir. İnsanlar sapkınlık olarak adlandırılan cinsel deneyimleri duyunca, ‘O  yapıyor ben de yapayım’ diyebilir.” (3)

Kendimiz bu konuda bilgilendikten sonra çocuklarımızı bilgilendirmeliyiz. Çocuklarımızın cinsel tacizden korunabilmeleri için neleri bilmeleri gerekiyorsa, o bilgileri onlara doğru ve yaşlarına uygun bir şekilde aktarmalıyız. Sakın, çocuğunuzun yabancı insanlarla temas etmesini engellediğiniz için tamamen güvende olduğunu düşünmeyin. Ne yazık ki “cinsel istismarı gerçekleştirenlerin birçoğu kurban olarak yakınlarındaki tanıdıkları çocukları seçiyorlar. Yani bu kişi çocuğunuzdan büyük okuldaki-mahalledeki bir diğer çocuk veya iletişimde bulunduğu bir yakını olabilir.” ..(9) Bu bilgi insanın kendini güvende hissetmesini engelliyor ama, ne yazık ki durum bu. Bu rahatsız edici bilgi sayesinde çocuğunuzu olası bir tacizden koruyabilirsiniz.. Unutmayın, “Ebeveynler, koruyucu hekimlik yapma adına okulöncesi dönemde (4-6 yaş) çocuğunu korkutmadan cinsel taciz konusunda bilgilendirerek çocuklarına yönelik cinsel taciz riskini azaltabilir.” (9)

Bunu nasıl yapacağız derseniz uzmanları önerileri aşağıdaki gibi:

   
Cinsel Taciz Konusunda Çocuklarımızı Nasıl Bilgilendireceğiz?
 

“Çocuğun muhtemel tacizlere karşı korunabilmesi için sağlıklı bir cinsel bilgiye ve aile içerisinde şartsız sevgiye ihtiyacı vardır.” (9)
Küçük yaşlarda cinsiyete ait soruları ertelendiği, kınandığı ve suçlandığı takdirde çocuğun zihninde cinsel merakın ayıp birşey olduğu kanaati doğacak, bu merakından dolayı suçluluk duygusuna kapılacak ve soru sormaktan vazgeçecektir.
Cinsel konularda soru soran bir çocuğa annesi “Ne kadar ayıp, böyle şeyleri sormaktan utanmıyor musun?” dediği zaman ona yaratılışa aykırı bir utanma ve suçluluk duygusu telkin etmiş olur. Çocuğun soruları ya gördüğü veya duyduğu, ancak anlamakta zorluk çektiği cinsel konularla ilgilidir. Eğer sorusunu anlayışla karşılar, söz ve davranışlarımızla memnuniyetsizlik göstermez, detaylara girmeden anlayacağı basit kelimelerle cevap verirsek; hem kafasındaki karışıklığı gidermiş, hem de benzer durumlarda tekrar soru sorma cesareti vermiş oluruz.” (10)
Okulöncesi dönemde aileler çocuğun cinselliğe ait merakını giderirken detaya inmeden, cinsel organların değerli olduğu, vücutta birtakım fonksiyonlarının olduğu ve bu sayede kız-erkek, anne-baba gibi özelliklerinin oluştuğu anlatılmalıdır. (9) Cinsel organlarına ancak (temizlik, banyo, çamaşır değiştirmek için) anne ve babanın dokunabileceğini, başkalarının buna hakkı olmadığını anlatmalıyız. (10)
 Bu bilgileri bilen ve ebeveynleriyle konuşabilen çocuklar herhangi bir istismar durumunda aileye daha kolay açılabilmekte ve başarılı bir cinsel kimlik kazanımının ilk adımını atmış bulunmaktadır… (9)
Cinsel Taciz Ve Istismar Konusunda Çocuğumuza Vereceğimiz Bilgiler şöyle sıralanabilir:

* Çocuğa inşaatlarda, boş, terk edilmiş evlerde, bodrumlarda, ailesinin bilgisi olmadan oynamaması gerektiği, ayrıca aileden izinsiz arkadaş ve komşu evlerine gitmemeleri gerektiği ifade edilmedir. 
* Çocuğa çevrede kötü insanların olabileceğini ve onları kandırmak için çeşitli hikayelerle yalan beyanda bulunabilecekleri; ama buna inanmamaları gerektiği ifade edilmedir. “Annen kaza geçirdi; ben doktorum, seni yanına götüreceğim.” gibi örneklerle bunu anlatın onlara.

* Çocuğa cinsel organının kendisine özel olduğunu; fakat anne babaların temizlik, banyo gibi ihtiyaçlarını gidermek için dokunabileceğini; ama başkalarının dokunmaya haklarının olmadığı ve ıssız, tenha yerlerde birisinin böyle bir girişimde bulunduğu zaman mutlaka anlatması gerektiği ifade edilmelidir.

* Ebeveynlerin bu bilgileri çocuğa verirken çok dikkatli olmaları gerekmektedir. Çünkü panik havasında ve sıkça yapılan hatırlatmalarla verilen bilgiler çocukları insanlardan korkan, her şeye şüpheyle bakan saplantılı kişilikler haline getirebilmektedir.

* Çocuğunuza iyi ve kötü dokunma arasındaki farkı öğretin. Örnek olarak; “Yavrum her sevme ve dokunma art niyetli değildir. Sen akıllı bir çocuksun, bunu anlayabilirsin. Eğer biri seni kendi çocuğu gibi başını okşarsa ve diğer insanlar varsa korkmana gerek yok…” gibi açıklamalar yapılabilir.”  (9) 

 

“Çocuk Pornografisi” kitabının yazarı Prof. Dr. Oğuz Polat da çocuklarımızı nasıl koruyacağımızı şöyle özetlemiş:  “Çocuklarınıza yabancılarla konuşmamasını; yabancı biri sıra dışı veya garip bir şey yapmalarını isterse hemen aile fertlerinden birine bunu anlatması gerektiğini; mayoyla kapattığı yerlerini, en yakınlarına, öğretmenlerine hatta akrabalarına bile göstermemesini; belirli bir yaştan sonra kimsenin kucağına oturmamalarını söylemelisiniz.” (14)
 

( Ek olarak yapabilecekleri şu yazıdaki BİZE DÜŞEN GÖREVLER başlığı altından okuyabilirsiniz. )
Yukarıda da söz edildiği üzere, çocuklar başlarına böyle birşey geldiğinde bunu dillendiremeyebilirler. Bu yüzden gözlerimiz çocuklarımızın üzerinde olmalı, bunu biz anlamalıyız. Peki nasıl?
Çocuklarımızın Cinsel Istismarla Karşı Karşıya Kalıp Kalmadığını Nasıl Anlarız? 

Bir çocuk cinsel istismara maruz kalırsa ortaya çıkabilecek belirtiler Prof. Dr. Şahika Yüksel tarafından şöyle açıklanıyor:

“Cinsel istismar olan bütün çocuklar illa ki psikolojik olarak çok hastalanmazlar. Risk taşırlar ama. O zamana kadar neşeli olan çocukta bir değişiklik olabilir. İçine kapanabilir, saldırganlaşabilir. Arkadaşlarına cinsel sadırgan davranabilir, hayvanlara eziyet edebilir, yaşı küçükse uygunsuz bir şekilde soyunmaya, sürekli mastürbasyon yapmaya başlayabilir.Okul başarısında düşme olabilir. Tuvalet terbiyesini almış çocuklar dışkı ve çişini yine yatağa yapmaya başlayabilir. Ama bunlar yine kesin değil.” (11)

Prof. Dr. Oğuz Polat’ın bu konudaki fikirleri ise şöyle:

“Maalesef en büyük sorun, çocukların suçluluk duygusuyla bu tecrübelerini ailelerinden saklamaları. Çocukta durup dururken yaşanan değişimleri gözlemlemek gerek. Mesela çocuk içine kapanmaya başlamışsa veya aniden tırnak yeme alışkanlığı geliştirmişse, gece uykusundan sıçrayarak uyanıyorsa bir sorun olduğunun anlaşılması gerekiyor. Eğer aileler çocuklarıyla yakın ilişkidelerse bu sorunları hemen gözlemler. Böyle durumlarda çocuğa merak ettiklerinizi anlattırmak için korkutma taktiğini değil, paylaşmayı seçmelisiniz.” (14)

Bu konuda ayrıca psikologlardan, pedagoglardan, çocuk gelişimcisi uzmanlardan da bilgi alabilirsiniz.

Çevremizdekileri De Bilinçlendirmeliyiz!

Çocuklarımızı bilinçlendirdikten sonra, çevremizdekilere dönmeliyiz, Öğrendiklerimizi, çocuğumuzu koruma yöntemlerini diğer yetişkinlerle de paylaşmalıyız. Ayrıca, bu konunun ne kadar önemli olduğunu da vurgulamalıyız. Taciz, tecavüz vakasından haberdar olanların, bu bilgiyi saklayarak suça ortak olduklarına, devamına sebep olduklarına onları ikna etmeye çalışmalıyız. Öğretmenler velileri uyarabilir. Veliler, öğretmenleri, diğer velilere bu bilgileri aktarmaları konusunda bilgilendirebilir. Arkadaşlarınız, komşularınız, akrabalarınız, lafın kısası herkes bu konuda bilgilenene kadar, bu tatsız konuyu çevremize aktarmak durumundayız.

Çocuk Istisması Vakaları Neden Artıyor?

Bu arada bence her kişi bu vakalar neden artıyor, bunda çevresel, toplumsal etkenlerin rolü ne olabilir diye kafa yormalı. Son yıllardaki özgürlük rüzgarları ile medyanın kontrolsüz cinselliği ve şehveti körüklediğine yukarıda değinmiştim.  Kendisine “Antisosyal kişilik bozuklukları-nın artışında çağın ve medyanın herhangi bir etkisi var mı?” diye sorulduğunda Kemal Sayar’ın verdiği yanıt şu:

“ABD’de yapılan araştırmalar antisosyalliğin iki katına çıktığını gösteriyor. Bunda genç nesillere değer aktarılamamasının ve televizyon kültürünün üzerinde duruluyor. Antisosyalitede ülkemizde de büyük bir patlama var. Medya aracılığıyla merhametin olmadığı bir dünya kışkırtılıyor. Televole gibi programlar gelgeç eğlence programları gibi görülüyor ama toplumun altını oyuyor aslında . Türk televizyonları Türk toplumunun ruh sağlığını tehdit eden en büyük unsurdur. Bunu göğsümü gere gere söylerim. Bu adi, pespaye programlar insanların birbirine yabancılaşmasını tırmandırıyor. İnsanları değersizleştiriyor, metalaştırıyor. Bunun sonucunda da toplumda birbirine saygı duymayan, nesne muamelesi yapan bir gençlik türüyor. Liselerdeki şiddeti hatırlayın. “.  (8)

Kontrolsüz özgürlük rüzgarı medyada eserken, çocuklar da eskiye oranla daha çabuk cinsel kimlik kazanıyorlar ve bedenleri de daha çabuk gelişiyor. “İçinde yaşadığımız kültür, çocukları hızla büyümeye teşvik ediyor. ” Hızla büyüyün ve cinsel kimliğinizi kazanın, ancak cinsel kimliklerinizle varsınız” diyor. Özellikle genç kızlar makyaj yapmaya, cinsel rollerine bürünmeye yönlendiriliyorlar. Türkiye’de kürtaj yaşının düştüğüyle ilgili kadın doğumcuların gözlemleri var.” .  (8) diyor Kemal Sayar. Sonuçta 10-12 ya da 14 yaşındaki kız çocukları kadın gibi görünmeye çalışıyor. Ama ruhları çocuk! Çocuk ruhlu kadın gibi görünmeye çalışan küçük kız çocuklarına, sapık ruhların musallat olma ihtimali daha yüksek. Bizim yerimize, iletişim araçlarının çocuklarımızı yetiştirmeye çalışmasına, çocuklarımızı kestirmeden yetişkin sınıfına sokmaya çalışmasına dur demeliyiz. Her çocuğun sağlıklı bir çocukluk yaşamasını engelleyen unsurlar tek tek düzeltilmeli.

İnternetin Vakaların Artışındaki Etkisi Nedir?

Ayırca internettin sansürsüz şekilde çocukların önüne konulmasının, onların gelişimi için ne kadar tehlikeli olabileceğini farketmeliyiz. “Evde internet erişimi olan tüm çocuklar tehlike altında. Onları çocuk pornografisine çekmeye çalışanların bir kısmı “pedofili hastaları” yani bu tür cinsellikten haz alan kişiler. /…/ bu sektördeki suçlular, evde ailesinin yanında olanlarla da özellikle Messenger gibi sohbet programlarıyla bağlantıya geçiyor. Genelde cinselliği öğrenme yaşındaki çocukları kandırmaları daha kolay oluyor. “Önce ben sana fotoğrafımı yollayayım, sonra sen bana yolla” dedikten sonra çıplak fotoğraf yollatıyorlar. O fotoğraflar bir kez ele geçtikten sonra tehditler başlıyor, çocuklar aile korkusundan seslerini çıkaramıyor. O korku yüzünden karşılarındakinin istediklerini yapmaya başlıyorlar. Ayrıca pornografik içerikli sitelerin yüzde 30’unda çocukların ilgisini çekmek için Pokemon ve Action Man gibi 26 popüler çocuk karakteri kullanılıyor.” (14) diyor Prof. Dr. Oğuz Polat “Her dört çocuktan biri en az bir defa çocuklar için sakıncalı içeriği olan seks sitelerine giriyor. Bunların beşte biri erişkinlerin cinsel tekliflerine maruz kalıyor.”(12)
 

Aynı şekilde kaçak cd lerin ortalıkta serbestçe dolaşımda olmasını da aynı şekilde tehlikeli. Çok acil olarak çözüm bulunmalı. Pedofili cdlerinin varlığı, sübyancıların çocuklara yönelmesini engelleyebilir diye düşünenler olabilir. Ama uzmanlar öyle düşünmüyor:Mesela Prof. Dr. Şahika Yüksel’in fikirleri:  “Bu tür fantezi kuranların çeşitli materyallere ihtiyacı var. Fantezi materyallerinin sağlanmasında da kullanılan çocukların dokunulmasa, görülmese bile sanal alemden zarar gördüğünün hatırlanması lazım. Aynı tartışmaları erişkin pornografisine ilişkin yaşadık. Pornografi savunucuları, her tür pornografinin iyi olduğu ve varlığının tecavüzü engellediğini söyledi. Ama pornografinin daha yaygın ve serbest olduğu ülkelerde tecavüz oranlarında artış olduğunu görüyoruz. Bazı kişilerin fantezilerinin eyleme dönmesine yardımcı olduğunu da. “ (11) Bu yüzden sübyancı yayınların engellenmesi konusu çok çok önemli. Bu yayınlar taciz, tecavüz vakalarının artmasına sebep oluyor. “Bugün Türkiye’de çocuk pornografisine büyük bir ilgi var. Pornografi için kullanılan çocuk sayısı az gibi gözükse de bu sektöre çekilmeye çalışan çocuk sayısı inanılmaz boyutlarda. Bu yüzden de pornografiye kurban giden çocukların sayısı her geçen gün artıyor. Eğer bu sayının artmasını istemiyorsak şimdi harekete geçmeliyiz, yoksa yakında çok geç kalmış olabiliriz. Bu sektör inanılmaz hızlı büyüyor. 1998’de çocuk pornografisi içerikli internet sitelerinin sayısı 3 bin 267 iken 2004’te bu sayı 106 bin 119’a ulaştı. Yani altı yılda 30 kattan çok arttı.” (14) “ Sanal ortamda 7 bin 650 adet sansürlenmiş pedofili sitesi var. Çocuk şiddetini yansıtan fotoğrafların tanesi 30-100 dolara alıcı buluyor. Çocuk pornografileri 1986’dan beri interneti kullanıyor. 2003 yılı içerisinde ABD’de bin kişi çocuk pornosu yüzünden tutuklandı. 7 bin kişi de arananlar listesinde.” diyor Prof. Dr. Oğuz Polat.  (kaynak:www.sinefil.org)” (14)

Son Söz

Blinçlendirme çalışmaları devam ederken, elimizdeki imkanlarla, sorunun üzeri örtülmesin diye çaba harcayabiliriz. Sorunu hatırlamak için bir sonraki vaka beklenmesin! Medya bağlantıları olanlar başta olmak üzere, herkes konunun gündemde kalması için birşeyler yapabilir. Televizyoncular, gazeteciler, milletvekilleri e-posta yağmuruna tutulabilir. Ayrıca, bu konuda kalem oynatanlara, konuyu gündeme getirmeye çalışanlara, yasal düzenleme yapılsın diye uğraşanlara (mesela Canan Arıtman’a) destek olabiliriz. Velhasıl, her türlü imkan ile, gerek suçun önlenmesi, yayılmasının önüne geçilmesi, gerekse suçluların toplumdan uzaklaştırılarak cezalandırılması ve ıslah edilmesi için, gerekli düzenlemeler yapılana kadar ve herkes bilinçlenene kadar konuyu gündemde tutmalıyız.
Kemal Sayar’ın dediği gibi:

“Çocuklarımızı, toplumun diğer kesimlerini ıslah olmayacak derecede ağır kişilik bozukluğu gösteren insanların tasallutundan korumak boynumuzun borcudur.”(8)
Çocuklara, hatta tek bir çocuğa karşı işlenen böyle bir suçun , o masumların yaşadıkları travmaların bir telafisi olduğunu düşünmüyorum. O yüzden geç kalmadan, bir çocuk daha zarar görmeden herkes elinden geleni, hatta daha fazlasını yapmalı. Daha fazla gecikmeden! Mağden’in sözleri ile: “Sıkı bir silkelenmenin zamanı bugün bile değildir. Dündü. Evvelsi gündü. Çok geç kaldık, daha fazla, artık gecikemeyiz.” (4)

* Ilk kez Cumhuriyet Gazetesi’nin reklamında kullanılmıştır.

Kaynakça:
1) http://www.tdk.gov.tr/TR/sozbul.ASPX?F6E10F8892433CFFAAF6AA849816B2EF05A79F75456518CA&Kelime=pedofili
2) Perihan Mağden’in Radikal Gazetesi’ndeki 17.10.2004 tarihli “Pedofili Uyarıcıları” isimli yazısı: http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=131388.
3) 31.10.2004 (Akşam Gazetesi, Pedofili dosyası, 2004) http://www.aksam.com.tr/arsiv/aksam/2004/10/31/gundem/gundemprn1.html
4) Perihan Mağden’in Radikal Gazetesi’ndeki 24.10.2004 tarihli “Yerine otur adalet!” isimli yazısı: http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=132178
5) Milliyet Dış Haberler Servisi’nin 22.08.2007 tarihli haberi: http://www.milliyet.com.tr/2007/08/22/yasam/ayas.html
6) Perihan Mağden’in 1 Radikal Gazetesi’ndeki 16.10.2004 tarihli “İçim Parçalanıyor Petra!” isimli yazısı: http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=131384
7) Hürriyet’in 23.08.2007 tarihli haberi: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/7137232.asp?gid=48&a=176338
8) Fadime Özkan’ın Yeni Şafak Gazetesi’nde 09.03.2007 tarihinde Kemal Sayar ile yaptığı röportaj: http://www.yenisafak.com.tr/roportaj/?t=09.03.2007&q=1&c=16&i=1293&Kemal/Sayar/Toplumun/ruh/sa%C4%9Fl%C4%B1%C4%9F%C4%B1n%C4%B1/televizyon/bozuyor
9) Abdullah Purtaş’ın (Özel Özgören Liseleri Psikolojik Danışmanı) Zaman Ailem’de çıkan “Çocuğunuzu tacizden koruyun” isimli yazısı: http://ailem.zaman.com.tr/?bl=5&hn=4226
10) Ali Çankırılı ‘nın Zafer Dergisi’nde çıkan “Cinsel Taciz ve İstismar” isimli yazısı: http://www.zaferdergisi.com/article/?makale=324
11) Nazan Özcan’ın Radikal Gazetesi’nde çıkan “Fantezi ve pedofili” isimli haberi ve röportajı: http://www.radikal.com.tr/ek_haber.php?ek=r2&haberno=827
12) Özkan Güven’in 28.03.2004 tarihli tarihli Milliyet Gazetesi’nde çıkan haberi: http://www.milliyet.com/2004/03/28/pazar/paz07.html
14) Sabanur Kıraç’ın 18.03.2007 tarihli Milliyet Gazetesi’nde çıkan haberi ve röportajı: http://www.milliyet.com/2007/03/18/pazar/paz04.html
15) Ali Murat Güven’in Yeni Şafak Gazetesi’nde 24.11.2006’da çıkan “Şeytan’ın sineması: ‘Çocuk pornosu’ “ isimli yazısı: http://www.yenisafak.com.tr/yazarlar/?t=24.11.2006&y=AliMuratGuven

 Derin Düşünce nedir?

Sitemizde siyasetten tarihe, kadın haklarından felsefeye, sanattan bilime kadar bir çok konudan bahsediyoruz. Ama zaman zaman da kendimizden söz ediyoruz. Derin Düşünce nedir?  Sitenin geçmişi, geleceği, ortak projeler, yazar olmak isteyenlere öneriler, okunma istatistikleri… Derin Düşünce’nin bir kimliği, tarihi ve kendine has “yaşam” tarzı var. Eğer aramıza yeni katıldıysanız bu kitap “yöre halkına” kaynaşmanızı kolaylaştıracaktır

 Liberalizmin Kara Kitabı

Liberalizm asırlardır bir çok aşamalardan geçmiş, tarihi olaylarla kendisini imtihan etmiş bir düşünce geleneği. Değişmiş yanları var ama sabitleri de var. Bu sabitlerin içinde liberalizmin tehlikeli yönleri hatta YIKICI UNSURLARI da var. Bunları ortaya çıkarmak için “doğru” soruları sormak ve liberal perspektifte kalarak yanıt aramak gerekiyor… Büyük bir kısmı bu gelenekten olan düşünürlerin fikirlerinden istifade ederek liberalizmin kusurlarını ele alıyoruz bu kara kitapta: Adam Smith, Mandeville, John Stuart Mill, Hayek, Friedman, Röpke, Immanuel Kant, Alexis de Tocqville, John Rawls, Popper, Berlin, Mises, Rothbard ve Türkiye’de Mustafa Akyol, Atilla Yayla, Mustafa Erdoğan… Liberallere, liberalimsilere ve anti-liberallere duyurulur. Buradan indirebilirsiniz.

Maymunist imanla nereye kadar?

Evrim ve Big Bang gibi konular genellikle sağlıklı biçimde tartışılmaz. İdeoloji ve inançlar, felsefî tercihler bilim-SELLİK maskesiyle çıkar karşımıza. Özellikle evrim tartışmaları “filanca solucanın bölünmesi” veya falanca Amerikalı biyoloji uzmanının deneyleri etrafında döner ve bir türlü maskeler inmez. Madde ve o Madde’ye yüklenen Mânâ maskelenir… Oysa perde arkasında tartışılan başkadır. İnsan’a, Hayat’a dair temel kavramlardır. Sadece et ve kemikten mi ibaretiz? Yokluktan gelen ve ölümle yokluğa giden, çok zeki de olsa SADECE VE SADECE bir maymun türü müdür insan? BİLİM DIŞINDA bir insanlık yoksa Aşk yoksa, Sanat yoksa, Güzellik yoksa ve Adalet yoksa Hayat‘ın anlamı nedir? Aşık olmak hormonal bir abartıysa, iyilik enayilikse, neden birbirimizin gırtlağına sarılmıyoruz ekmeğini almak için? Neden bir çocuğa tecavüz edilmesi midemizi bulandırıyor ve neden fakir bir insana yardım etmek istiyoruz? Taj Mahal’in, Ayasofya’nın, Notre Dame de Paris’nin değeri bir arı kovanı veya termit yuvasına eşdeğer ise, Mesnevî boşuna yazıldı ise neden Hitler’i lanetliyoruz ve neden Filistin’de can veren bebeklere üzülüyoruz? Maymun olmanın (veya kendini öyle sanmanın) BİLİM DIŞINDA, psikolojik, siyasî, ahlâkî, hukukî öyle ağır sonuçları var ki…  Evrim senaryosunu kabul etmenin etik ve siyasî neticeleri ve evrimciliğin etimolojik değeri … Derin Düşünce’nin yorumcuları tarafından konuşuldu. Biz de bu sebeple söz konusu iki tartışmayı 116 sayfalık bu kitapta topladık. Buradan indirebilirsiniz.