Onuncu ışık: Yağmacılık! »
By Mehmet Yılmaz on Eki 31, 2007 in Makale | 10 Comments
Cellât uyandı yatağında bir gece “Tanrım” dedi “Bu ne zor bilmece : Öldürdükçe çoğalıyor adamlar Ben tükenmekteyim öldürdükçe…” … Elinde ne piyon kaldı, ne vezir, ne kale Düştü birbiri ardına atlar, filler Ama şah hâlâ direnmekte Yeni taşlar bulundu çünkü: Köpekler… (Ataol Behramoğlu) Bir dirhem bayrak bin ayıp örtermiş. Sokaklara, balkonlara asılan bayraklardan mıdır, Radikal’in […]