Euro 2008’de Sevincimiz Kursağımızda Kaldı…

Dün çok ilginç, heyecanlı bir akşam yaşadık. Sadece biz değil, EURO2008 Avrupa Futbol Şampiyonası’nı takip eden herkes için de enteransandı. Çünkü, bir kez daha A Milli Futbol Takımımız son dakikada attığı gol ile maçı çeviriyordu ki bu kez Panzerler, bizim Çeklere, Hırvatlara ve İsviçrelilere yaptığımızı, bize yaptı. Nöbetçi golcümüz Semih Şentürk’ün iğne deliğinden geçirerek attığı muhteşem golden sonra, bir çokları “Yine Türkler alacak bu maçı…” diye aklından geçirmiş olmalı. Ama o son dakikanın aslında son dakika olmadığını 2 dk sonra farkettik. Çok heyecanlandık. Bir üzüldük, bir sevindik. Sonunda futbol kurallarına göre kaybeden bizdik ama takdir ve teşekkürleri kabul eden de, alkış alan da biz olduk. Manşet olan da biz olduk. Maçı kazanan taraftan, yani Almanlardan, normalde bahsedilenden farklı şekilde bahsediliyordu. “8 eksikle oynayan Türkler karşısında tedirgindiler, Türkler karşısında özellikle ilk yarı etkisizdiler” gibi. “Sonunda maçı kazandılar ama hakeden Türklerdi aslında.” gibi. Seyreden herkes için şaşırtıcı ve unutulmayacak maçlar çıkaran takımımızı tebrik ediyoruz. Finale çıkıp kupayı alamadık ama bu turnuvadan en çok bizim takımımız hatırlanacak o kesin. Başarılarının devamını dileriz. İnşallah bundan sonraki kupalarda da aynı başarıları kazanırlar.

Maç bittikten ve biz bir rüyadan yarım yamalak uyandıktan bir süre sonra, bir çok kişinin aklına, “Kazansaydık, şimdi sevinirken bir sürü kişi ölürdü…” diye geçmiş. Benim de geçti açıkcası… Belki de tahminen en az on kişinin daha yaşayacak ömrü varmış ki biz kazanamadık ve bazı sorumsuzlar silahlarla kutlama yapamadı diye düşündüm. Bunun birkaç misli de insan ağır ya da hafif yaralanmaktan kurtuldu. Kazanmadığımıza sevineceğiz neredeyse… Böyle bir çelişkili durum içindeyiz. Ama haksız mıyız? Geçen maçtan sonra çıkan haberlere bir bakın:

1) Maç sonrası yine maganda kurşunu: 3 yaralı. Milli takımın yarı finale yükselmesinin sevincini silahla kutlayan magandalar, biri 9 yaşında kız çocuğu olmak üzere 3 kişinin yaralanmasına neden oldu.(1)2) Türkiye’nin Avrupa Futbol Şampiyonası’nda Hırvatistan’ı penaltılarla geçerek yarı finale çıkmasının ardından Kahramanmaraş’ta yaşanan sevinç gösterileri sırasında evinin çatı katında uyuyan 16 yaşındaki genç bir kız maganda kurşunu ile ağır yaralandı.(2)

3) Milli maç sonrası kendini bilmez bir şahsın ateşlediği tabancanın mermisi evinin önünde telefonla konuşan gencin ensesine isabet etti. /…/ Oğlu Hüseyin Güneş’in kanlı fanilasını gösteren Cemile Güneş, “Biz tabancayı Özbekistan’da savaşta gördük, neler çektik. Eğer kutlama yapacaklarsa davul zurna çalsınlar” dedi.(3)

4) Milli Takımın Avrupa Futbol Şampiyonası’nda Hırvatistan’ı penaltılarla yenerek yarı finale yükselmesini silahla kutlayan kimliği belirsiz magandalar Bursa’da bir inşaat bekçisini vurdu. Ağır yaralanan 6 çocuk babası inşaat bekçisi, kaldırıldığı hastanede hayat mücadelesi veriyor. 6 çocuk babası Akçabey’in yakınları, “Sevinçlerimiz başkalarının acısı olmasın. Milli takımın başarısıyla hepimiz gurur duyduk. Ancak biz geceyi hastanede geçirdik. Bunun hesabını kim verecek” dedi. (8)

5) Niğde’de yine maganda kurşunu : Avrupa Futbol Şampiyonası’nda Türkiye’nin, Hırvatistan’ı penaltılarla yenerek yarı finale yükselmesinin ardından Niğde’deki sevinç gösterilerinde bir kişi maganda kurşunlarının hedefi oldu. /…/ yaklaşık 2 saat ameliyatta kalan Gök, yapılan operasyonun ardından hayati tehlikeyi atlattı. Dâhiliye servisinde tedavi altına alınan Gök’ün yakınları “Böyle sevinç olmaz olsun, az daha kızımız hayatını kaybediyordu.” dedi.(9)

Kısacası bu turnuvada, heyecandan öldük öldük dirildik, maçları aldıkça bir kısmımız gerçekten öldük!!! Maç sonunda kimimiz sevindik kimimiz öldük desek yalan değil!

Maçlar bitti, turnuvadan elendik ama bu acılar bitecek, konu kapanacak sanmayın. Düğünlerde, asker uğurlama merasimlerinde de aynı rezalet, sorumsuzluk yaşanmakta. İşte son zamanlardaki bilanço:

1) Gaziantep’te bir düğünde havaya ateş açılması sırasında seken kurşun bir kişinin ağır yaralanmasına neden oldu. /…/ damat ve gelinin oynadığı sırada havaya bir el ateş edildi. Seken kurşun, Dursun Ay’ın (32) başına isabet ett(4)2) Osmaniye’de bir düğünde havaya ateş açılması sonucu seken kurşun, 24 yaşındaki bir gencin ölümüne neden oldu. (5)

3) Gaziantep’te bir magandanın silahından çıkan kurşun düğünü kana buladı. /…/ düğün halayında bulunan Dursun Ay (32), rastgele atılan silahın hedefi oldu. (6)

4) Sokak düğününde pompalı tüfeğiyle ateş eden Nezir Elçiçek 13 kişiyi yaraladı. Olayda, Elçiçek’in yeğeni Salman Eren (6) hayatını kaybetti. (7)

Bu kadar olay üst üste gelince, hükümet yetkilileri, muhalefet, basın-yayın konudan bahseder oldular. Mecliste de konu gündeme geldi. Uyarı niteliğinde de olsa gündeme gelmesi iyi bir gelişme. Ama daha somut, daha net, konuyu kökünde çözecek uygulamaları da konuşmak ve hayata geçirmek durumundayız. Yoksa daha çok canımız yanacak.

Ruhsatsız silahları toplamakla, ruhsatsız silah bulundurmanın cezasını can yakar hale getirmekle, tabii ki en başta peynir ekmek gibi silah ruhsatı dağıtmamakla işe başlayabiliriz. Kurusıkı tabancaların kontrolsüzce satılmasının, alınmasının da önüne geçilmeli. Kurusıkı deyip geçmeyin, ufak bir operasyonla adam öldüren normal bir silaha çevrilebiliyorlar.

Bireysel olarak da, çevremizdekilere, en yakınımızdakilere bile, silah bulundurmanın ve olur olmaz oraya buraya kurşun sıkmanın karşısında olduğumuzu dillendirmeliyiz. Sözlerimizi duruşumuzla, davranışımızla da desteklemeliyiz. Mesela, bir arkadaşım, çok sevdiği kuzeninin düğününde silah atılacağını bildiği için düğüne katılmadı. Tüm akrabalarına ve kuzenine de, düğüne katılmama sebebinin düğünde silah atılması olduğunu açık açık söyledi. Bir çok kişi böyle bir tutarlılık göstermekte zorlanırdı. Ama bu sorununun çözümü için çok zor da olsa bu tutarlılığı sergilemeliyiz.

Sevinçlerimizi, mutluluklarımızı buharlaştıran bu mantıksız, sorumsuz kutlama şekline artık bir son verelim! Kutlama sonunda bazılarımız katil, bazılarımız ölmüş oluyor, bunu anlayalım. Olay bu kadar ayyuka çıkmışken, bu kadar örnek yaşanmışken, silahla kutlama yaparken adam öldürmek, yanlışıkla adam öldürmek anlamına gelmez. Basbayağı katil olmak anlamına gelir. Bu insanlara maganda demek yerine katil demek daha doğru değil mi? Henüz adam öldürmemiş ama silahla kutlama yapanlara da yine maganda demek yerine, potansiyel katil denilebilir rahatlıkla. Ne dersiniz?

Maç kutlamaları sırasında oğlu yaralanan Cemile Güneş ne kadar doğru söylemiş: “Biz tabancayı Özbekistan’da savaşta gördük, neler çektik. Eğer kutlama yapacaklarsa davul zurna çalsınlar…”(3) Çok yerinde bir öneri. Kutlamaları davul zurna ile, halay çekerek, oynayarak kutlayalım. Daha çok eğleneceğimiz, sonrasında da üzülmeyeceğimiz kesin…

Kaynaklar:
(1) “Maç Sonrası Yine Maganda Kurşunu”
(2) “Maç Sevincine Maganda Kurşunu”
(3) “Haberin bağlantı adresi 3”
(4) “Düğünde kurşun sekti: 1 ağır yaralı”
(5) “Düğün magandasının silahından çıkan kurşun 24 yaşındaki gencin sonu oldu.”
(6) “Haberin bağlantı adresi”
(7) “Haberin bağlantı adresi”
(8) “Haberin bağlantı adresi”
(9) “Haberin bağlantı adresi”

Gazetecilik Neden Dibe Vurdu?

Gazeteciler bizi bilgilendiriyor mu yoksa aldatıyor mu?  Gazetecilik galiba dürüstçe yapılmasına imkân olmayan bir meslek. Çünkü birbirine zıt işlerin aynı anda icra edilmeleri gerekiyor: Habercilik, savcılık, komiklik, amigoluk…  Gazeteci kendisine bilgi verebilecek herkesle iyi geçinmek için biraz politik davranmak daha doğrusu yalan söylemek zorunda. Ama aynı zamanda ondan gözü kara bir savcı gibi olayların üzerine gitmesi, iyi bir hâkim gibi dürüst olması da bekleniyor. Bir bilim adamı gibi konuları derinlemesine irdelemesi ama sıkıcı olmadan toplumun her kesimini eğlendirebilmesi… Gazetecilerden halkı aydınlatmaları isteniyor ama aynı zamanda da halka benzemeleri. Yoksa gazeteleri satılmıyor, TV kanalları izlenmiyor. Bu koşullarda “gazeteci gibi” gazetecilik yapılabilir mi? Derin Düşünce yazarları sorguluyor…

Buradan indirebilirsiniz.

 Alaturka Laiklik: “Beni bir bir sen anladın, sen de yanlış anladın!”

Türkiye Cumhuriyeti’nde Alevîlere zorla Sünnî İslâm öğretilirken Sünnîlerin başörtüsü devlet dairelerinde yasak. Türk Ordusu’nun istihbaratı camileri ve namaz kılanları fişliyor. Hristiyan Ermenilerin ne kiliseleri, ne yetimhaneleri ne de cemaat lideri seçimleri özgürce yapılamıyor. Rumların ruhban okulları özgür değil. Yahudiler diğer gayrı Müslimler gibi askerde ayrımcılığa uğruyor. Ateistlerin kitapları, internet siteleri yasaklanabiliyor, kapatılabiliyor. Gayrı Müslimlerin alın teriyle biriktirdikleri vakıf malları 1970′lerde gasp edildi, hâlâ geri verilmiyor. Sahi Laiklik neye yarıyor? Bu kitap son yıllarda Türkiye’nin gündemine gelen, birbirinden ayrı gibi duran ama çekirdeğinde Yobaz Laiklik Meselesini barındıran konuları ele alıyor.Buradan indirebilirsiniz.

 Derin Düşünce nedir?

Sitemizde siyasetten tarihe, kadın haklarından felsefeye, sanattan bilime kadar bir çok konudan bahsediyoruz. Ama zaman zaman da kendimizden söz ediyoruz. Derin Düşünce nedir?  Sitenin geçmişi, geleceği, ortak projeler, yazar olmak isteyenlere öneriler, okunma istatistikleri… Derin Düşünce’nin bir kimliği, tarihi ve kendine has “yaşam” tarzı var. Eğer aramıza yeni katıldıysanız bu kitap “yöre halkına” kaynaşmanızı kolaylaştıracaktır

 Liberalizmin Kara Kitabı

Liberalizm asırlardır bir çok aşamalardan geçmiş, tarihi olaylarla kendisini imtihan etmiş bir düşünce geleneği. Değişmiş yanları var ama sabitleri de var. Bu sabitlerin içinde liberalizmin tehlikeli yönleri hatta YIKICI UNSURLARI da var. Bunları ortaya çıkarmak için “doğru” soruları sormak ve liberal perspektifte kalarak yanıt aramak gerekiyor… Büyük bir kısmı bu gelenekten olan düşünürlerin fikirlerinden istifade ederek liberalizmin kusurlarını ele alıyoruz bu kara kitapta: Adam Smith, Mandeville, John Stuart Mill, Hayek, Friedman, Röpke, Immanuel Kant, Alexis de Tocqville, John Rawls, Popper, Berlin, Mises, Rothbard ve Türkiye’de Mustafa Akyol, Atilla Yayla, Mustafa Erdoğan… Liberallere, liberalimsilere ve anti-liberallere duyurulur. Buradan indirebilirsiniz.

Maymunist imanla nereye kadar?

Evrim ve Big Bang gibi konular genellikle sağlıklı biçimde tartışılmaz. İdeoloji ve inançlar, felsefî tercihler bilim-SELLİK maskesiyle çıkar karşımıza. Özellikle evrim tartışmaları “filanca solucanın bölünmesi” veya falanca Amerikalı biyoloji uzmanının deneyleri etrafında döner ve bir türlü maskeler inmez. Madde ve o Madde’ye yüklenen Mânâ maskelenir… Oysa perde arkasında tartışılan başkadır. İnsan’a, Hayat’a dair temel kavramlardır. Sadece et ve kemikten mi ibaretiz? Yokluktan gelen ve ölümle yokluğa giden, çok zeki de olsa SADECE VE SADECE bir maymun türü müdür insan? BİLİM DIŞINDA bir insanlık yoksa Aşk yoksa, Sanat yoksa, Güzellik yoksa ve Adalet yoksa Hayat‘ın anlamı nedir? Aşık olmak hormonal bir abartıysa, iyilik enayilikse, neden birbirimizin gırtlağına sarılmıyoruz ekmeğini almak için? Neden bir çocuğa tecavüz edilmesi midemizi bulandırıyor ve neden fakir bir insana yardım etmek istiyoruz? Taj Mahal’in, Ayasofya’nın, Notre Dame de Paris’nin değeri bir arı kovanı veya termit yuvasına eşdeğer ise, Mesnevî boşuna yazıldı ise neden Hitler’i lanetliyoruz ve neden Filistin’de can veren bebeklere üzülüyoruz? Maymun olmanın (veya kendini öyle sanmanın) BİLİM DIŞINDA, psikolojik, siyasî, ahlâkî, hukukî öyle ağır sonuçları var ki…  Evrim senaryosunu kabul etmenin etik ve siyasî neticeleri ve evrimciliğin etimolojik değeri … Derin Düşünce’nin yorumcuları tarafından konuşuldu. Biz de bu sebeple söz konusu iki tartışmayı 116 sayfalık bu kitapta topladık. Buradan indirebilirsiniz.