Dipçiklemeseydik de beslesemiydik?

TEKZİP (11 KASIM 2009)
13.09.09 tarihinde Derin Düşünce sitesinde yayımlanan ‘ Dipçiklemeseydikte,Beslese Miydik ? ‘ ( http://www.derindusunce.org/2009/09/13/dipciklenmeseydi-de-evinde-mi-otursaydi/ ) başlıklı yazımda geçen ‘ S.T. dağa çıktı ‘ haberi doğru olmayan bir haber olduğu için düzeltme ihtiyacı duyuyorum.
O dönem net üzerinden gelen bir bilgiyi referans alarak kaleme aldığım yazımının verdiği bilgi bugün http://www.hakkariposta.com/ * sitesinden ulaştığım bir haber nedeni ile doğru olmadığını gösterdi.Buradan hareketle yanlış bilgi vermek,iyi niyetle ‘ savaşa malzeme edilen çocukların ‘ durumunu sağlıklı bir şekilde duyurmak,Kürt Sorununa ışık tutmak niyetiyle konu edindiğim örneğin gerçek olmaması ve ismini verdiğim kişilere bir zarar dokunur endişhesiyle konuya bir açıklama getirmek,yapmaya çalıştığım eyleme yarar sağlamak yerine zarar getirmekten itina ile kaçınmak bu yolun yolcusu olan biri olarak benim görevimdir.Dolayısı ile düzeltmeyi bilginize sunuyorum.
Özetle yazıda verdiğim ‘ S.T. dağa çıktı ‘ bilgisi doğru değilmiş,zira kendisi ve babası geçen gün gerçekleşen duruşmada hazır bulunmuşlar.
Eklemekte fayda görüyorum,bu yanlış verilmiş somut bir örneği düzeltme metnidir.Bunun dışında bir amaca çevrilmeside oldukça yanlıştır.Ben,yazıda bahsetmeye çalıştığım ‘ PKK’nın bir sonuç olduğu ‘ düşüncesinin aynen arkasındayım.Bilgi düzeltmesinde bulunmanın bir ahlak problemi olduğunu düşündüğüm için üzerime düşeni yaparak,düzeltmede bulunmak eylemini gerçekleştiriyorum,bunun bir diğer adıda ‘ kalemin namuslu ‘ olmasıdır,lakin bilgi düzeltme bilgisi sırasında bunu farklı üslup ve niyetle gerçekleştirmeni adı nedir,onu bilemeyeceğim?Buradan hareketle bir fırsatçılık niyetiyle ‘ dağa çıkmamış,bir problem yok öyleyse ‘ gibi görüşlere ne cevap vermeye ne de dikkate almaya niyetim yok.Herkes kendi huzurunu kendi mantığının kılıfında sağlayabilir.Maalesef biz halen huzuru mantıksız tüm yaklaşımlar nedeniyle sağlayamadık,sağlayamadım.
Kürt,Alevi,Ermeni ya da herhangi bir konuda net üzerinden ‘ bilgi ‘ paylaşan insanlarında bu tarz konularda kaş yaparken göz çıkartmaktan kaçınması açısından paylaştıkları bilgilerin doğruluğuna özen göstermelerini dilerim.
Başta kendim ve bu konuda tüm iyi niyetli insanlara saygılarımla.
* DTP’ye yönelik gelişen operasyonu protesto etmek amacıyla Hakkâri’de 23 Nisan Çocuk Bayramı’nda yapılan protesto gösterilerinde, bir özel harekâtçının kameralar önünde silahının dipçiği ile kafasına vurarak ağır yaraladığı 14 yaşındaki S.T’in yaptığı suç duyurusundan sonra polis memuru hakkında açılan davanın ilk duruşması Hakkâri Ağır Ceza Mahkemesi’nde görüldü. S.T ile babası Muhammet T.’nin hazır bulunduğu duruşmada, S.T.’yi Hakkari ve Van baroları, Çağdaş Hukukçular Derneği (ÇHD) İzmir Şubesi ve Türkiye İnsan Hakları Vakfı (TİHV) üyesi 10 avukat savundu. Hakkında dava açılan polis memuru ise duruşmaya katılmadı.
Duruşmada mahkeme heyeti, sanık polisin Elazığ’a tayininin çıktığı belirterek, sanığın gelecek celsede hazır bulunmasına karar vererek, duruşmayı 12 Aralık’a erteledi. Duruşma sonrası kısa bir açıklama avukat Fahri Timur, özel harekatçının hazır bulunmamasından dolayı, duruşmanın ertelendiğini belirterek, olayın takipçisi olacaklarını belirtti.(CB)

Dipçiklemeseydik de beslesemiydik?

Seyfi Tursun,14 yaşında,geçtiğimiz 23 Nisan Çocuk Bayramında (?) polise taş attığı ve yasa dışı slogan attığı gerekçesiyle polis tarafından kafası dipçikle parçalanan ‘ çocuk ‘.Son kelimeyi tekrar yazmalı ‘ çocuk ‘.Seyfi uzun süre hastahanede kaldı,93 gün konuşmakta güçlük çekti.

   O dönem Seyfi’yi hastahanelik eden polis için Köksal Toptan bir araştırma heyeti oluşturulacağını söyledi.Olayın faili polisle ilgili bir habere halen ulaşamadık. 

  23 Nisan 2009’dan bugüne çok habere ulaştık,tam dört ay geçti,o günden bugüne ;  

  Seyfi halen hastahanede,

   Uğur Kaymaz’ı öldüren 4 polis nefsi müdafaadan beraat etti.

     TMK mağduru çocuklar hapishanede,TMK mağduru çocuklar için 116 yıl mahkumiyetle başlayan hükümler,75 yıla,23 yıla indirildi,aralarında 16 yaşında iken tutuklanmış,4 yıldır içeride olan çocuklar var.

     Leman Yurtsever Kayıplarımızı İstiyoruz mailini her haftanın cumartesi günü aynı saatte haykırarak 233. haftaya dayandırdı. 

  Çocuklar İçin Adalet Çağrıcıları,Köşk’e çıktı. 

  95 şair Seyfi Turan için şiirlerine kapandı. 

  Kürt Açılımı için düğmeye basıldı. 

  RTE’ye Apo’yu asması için urgan fırlatıldı. 

  Mevsim yaz. 

  Bu ülkenin çocukları tatil yaptı. 

  Kürt çocukları hariç. 

  Mevsim de bitti. 

  Bu ülkenin çocukları yeni dönem okul kayıtlarından nasiplendi.Kürt çocukları hariç.Uğur’u toprağa,bazı Kürt çocuklarını hapishaneye,Seyfi Turan’ı da önce hastahaneye oradan dağa gönderdik.Evet 15 yaşında bir çocuğu dağa gönderdik.Mevsim durdu,zaman mevsimle birlik,okuduğumda ; 

  ” Ne olacak simdi? 

  Sen kucucuk bir cocugun kafasini dipcikle kirmaya calisan ozel tim polisini korumaya al terfi ettir hatta; bi de acilim macilim sacilim diyerek, pirpirlarinizla o cocugu gostermelik olarak hastanede ziyaret eti, satafakli gosteri yap; arkandan siirler miirler yazilsin; hakkariye davetler gelsin gitsin… 

  O Hakkari’de  ozel tim polisinin kafasini dipcikle kirdigi Seyfi Turan PKK’ye katilmis. Hani su konusamadigi icin sair abilerinden destek bekleyen Kürt cocugu Seyfi… 

  Ne olacak simdi?  

  Kafisini kirdigin onurunu kisiligini yaraladigin Seyfi’ye ne olacak simdi? Gerilla Seyfiler iste boyle yetistiriliyor bu ulkede. Once devletin polisi kafasini dipcikle kiriyor, onuru cigniyor, gururunu yaraliyor Kürt cocuklarinin, sonra onlar da isyan edip, kusup daga cikip gerilla oluyorlar… 

  Ne olacak simdi?  

Seyfi’nin onurunu kafasini kirarak, onun bir gerilla yapanlar muradlarini erdi mi? Hani siirler filan… ” 

  Okuduğumda mevsimle birlik zaman da durdu.Kimin yazdığı,hangi dili kullandığı da pek mühim değil,öylece içime oturdu Seyfi’nin dağa çıkışı.Sel gibi aktı aktı içime birikti,günlerden 12 Eylüldü,adı olmayan bir mevsimdi,ülkem batıdan doğuya sele teslimdi,akarken çamurlu sular toprağın içini dışını birbirine katarak ülkemin zemininden korunmanın formülü kendini yukarı çıkarmaktı.Seyfi için kendini korumanın formülü dağa çıkmaktı.Seyfi’de öğretileni uyguladı.Yağmacılık sardı ülkemi,çamurlara karıştı,çamurdan toplandı,yağmalandı ülkemin çocukları,ülkemin porselenleri yağmalandı.Günlerden 12 Eylüldü,mevsim durmuştu,ve hayat. 

  Hastayım,ellerim titriyor,yüzümde düşmüş,10 yaşındaki kuzenim yanıma geliyor,pc başında ben yazarken Uğur Kaymaz ve Seyfi Turan’ın resimlerini görüyor bilgisayarımın ekranında ;  

  – Kim bu çocuklar ?

  – Kürt onlar,diyorum.

  – Niye resimleri senin bilgisayarında ?

  – Biri dövüldü,diğeri öldürüldü,diyorum.

  – Neden ?

  – Sanırım sadece Kürt oldukları için … 

  Gözleri büyüyor,bilmeden ekliyor ‘ zaten Kürt demek ‘ terörist ‘ demek,öylece yıkılıyorum,bilmiyor.Ona nefreti öğretmek istemiyorum,anlayacağı dilden kısaca anlatıyorum,bir çocuğun anlayacağı gibi anlatıyorum.Çekilip gidiyor yanımdan,sıkıldı sanıyorum,ben yine elim kolum uyuşmuş yazıma dönüyorum.Kısa bir süre sonra diğer odadan çocuk sesi geliyor ;  

  – Cemile ablaa,Kürt demek insan demek,çocuklar terörist olmaz ki zaten. 

  Günlerden 12 Eylül,bir çocuğu daha gönderiyoruz,bir diğerini diğer çocukları dağa göndermekten kurtarıyoruz.Mevsim yeniden zamanın lehine dönmeye başlıyor.Umutluyum çamurdan da olsa toplayacağız o porselen çocukları,çamur porselene işlemez ki.Yağmacıların eline bırakmadan,fırsatçıların vicdanına bırakmadan çamurdan da olsa toplayacağız o çocukları. 

  Şimdi hala PKK’nın bir sonuç olduğunu düşünmüyorsanız,bir kez daha düşünün derim,kafası dipçikle kırılan o çocuğun hastahaneden çıkar çıkmaz neden dağa çıktığını ?

… Bu makale ilginizi çektiyse…

Türk milliyetçiliği birleştirir mi yoksa parçalar mı?

 İllâ ki bir tutkal/çimento mu gerekiyor? Milliyetçilik tutkalı adil ve müreffeh bir düzene alternatif olabilir mi? Adaletin, hukukun hâkim olmadığı ortamlarda Türklerin kardeşliği ne işe yarar? Belki de Türk Milliyetçiliği diğer milliyetçilikler gibi yok olmaya mahkûm bir söylem. Çünkü var olmak için “ötekine” ihtiyacı var. Ötekileştireceği bir grup bulamazsa kendi içinden “zayıf” bir zümreyi günah keçisi olarak seçiyor. Kürtler, Hıristiyanlar, Eşcinseller, solcular…150 sayfalık bu kitapta Türk Milliyetçiliğini sorguluyoruz. Müslüman ve milliyetçi olunabilir mi? Türkiye’ye faydaları ve zararları nelerdir? Milliyetçiliğin geçmişi ve geleceği, siyasete, barışa, adalete etkisiyle. Buradan indirin. 

Türkiye bölünür mü?

“Bebek katili! Vatan haini!…” PKK terörünü lanetliyoruz ama devlet eliyle işlenen suçlara karşı daha bir toleranslıyız.  “Kürtler ve Türkler kardeştir” diyenlerin kaçı “sen benim kardeşimsin”  demeyi biliyor Zaza, Sorani, Kurmanci dillerinde? Ülkemizin terör sorunu ne PKK ne de Kürt kimliğiyle sınırlanamayacak kadar dallandı, budaklandı. Bazı temel soruları yeniden masaya yatırmak gerekiyor: (*) Kürtler ne istiyor? (*)  İspanya ve Kanada etnik ayrılıkçılıkla nasıl mücadele etti? (*) PKK ile mücadelede ne gibi hatalar yapıldı? (*) İslâm ne kadar birleştirici olabilir? Töre cinayetlerinden Kuzey Irak’a terörle ilgili bir çok konuyu ele aldığımız 267 sayfalık bu kitabı ilginize sunuyoruz. Buradan indirin.

Türkiye’nin Ulus-Devlet Sorunu

Devlet gibi soğuk ve katı bir yapı bizimle olan ilişkisini hukuk yerine ırkımıza ya da inançlarımıza göre düzenleyebilir mi? GERÇEK hayatı son derecede dinamik ve renkli biz “insanların”. Birden fazla şehre, mahalleye, gruba, klübe, cemaate, etnik köke, şirkete, mesleğe, gelir grubuna ait olabiliriz ve bu aidiyet hayatımız boyunca değişebilir. Oysa devletimiz hâlâ başörtüsüyle uğraşıyor, kimi devlet memurları “ne mutlu Türk’üm” demeyenleri iç düşman ilân ediyor, Sünnî İslâm derslerini zorla herkese okutuyor… Bizim paramızla, bizim iyiliğimiz için(!) bize rağmen… Kürt sorunu, başörtüsü sorunu, Hıristiyan azınlıklar sorunu… Bizleri sadece “insan” olarak göremeyen devletimizin halkıyla bir sorunu var. Türkiye’nin “sorunlarının” kaynağı sakın ulus-devlet modeli olmasın? 80 sayfalık bu kitap Kurtuluş savaşı’ndan sonra Türkiye’ye giydirilmiş olan deli gömleğine işaret ediyor.  Ne mutlu “insanım” diyene! Kitabı buradan indirin.