Yine pazartesi, hâlâ pazartesi
By Konuk Yazar on Eyl 14, 2009 in Başörtüsü Yasağı, Kemalizm, Laiklik, vicdan
Kendim için Değil Bu Sefer…
Ceren Gökoğlu
…Ne zamandı hatırlamıyorum.Amed’in dar sokakalarının birinde kocaman avluya açılan evlerinin önünde görmüştüm ilk onu. Benim yabaniliğime, kendimi beğenmişliğime katlanan nadir çocuklardan biri olmuştu Rabia.
Sonra uzunca bir süre bırakmadı elimi.Babam öldükten bir ay sonra evlerinde kaldığımız bir gece, küçücük kollarıyla bana sarılmış; gözyaşlarımı silmişti koca bir kadın gibi. Dedesi şeyh olduğu için benden çok daha fazla şey biliyordu din hakkında. Hala hatırlarım babamın meleklerle nasıl mutlu olacağını anlattığında “Gerçekten mi?” diye sorduğumda “Elbet ya, ne sandın!” dediğinde nasıl güvendiğimi ona.
Rabia, Rabiam…Koptu sonra bağlarımız, uzunca bir zaman ondan bana hatıra bana öğrettiği uyku duası kaldı yalnızca “Yattım sağıma, döndüm soluma/Melekler şahit olsun dinime, imanıma/Yattım Allah kaldır beni/Nur içinde daldır beni/Can bedenden çıkarken imanımla gönder beni”…İlk duyduğumda garip bir tekerleme olmaktan öteye gitmeyen bu dua, sonrasında bir dostluk yemini gibi çoğu gece düştü dilime…
Yıllar sonra geçenlerde bir akraba evinde karşıladık Rabia’yla…Beyaz eşarbının altında iyice belirginleşen kapkara iri gözlerinden tanıdım ben onu, o ise durakladı.Sarılmalar, öpüşmeler derken anlattı bir bir nasıl kazanıp da üniversiteyi gidemediğini, nasıl arafta kaldığını, ne cemaatlere ne kürt hareketine uyum sağlayamadığını, cemaatteki arkadaşlarının konu kürtler olunca nasıl devletin ağzıyla konuştuklarını, kürt hareketindekilerin konu islam olunca nasıl laiklik de laiklik diye bağırdıklarını…Anlattı, o anlattı ben ağladım, ben ağladım sonra o da ağladı…
Sonra Zilan geldi, iki yaşındaki kızı Rabia’nın.Evlenmiş erkenden biraz da ailesinin zoruyla gidemeyince üniversiteye. “Sana benziyor, senin gibi süslü aynen bak zaten kucağından inmedi yabanidir aslında”.Sustum söyleyecek pek sözüm yoktu onun beni avuttuğu gibi avutamadım ben onu; merak etme Zilan senin yaşadıklarını yaşamayacak diyemedim, melekler yardım edecek diyemedim. Sarıldım Zilan’a o da bana sarıldı, öptüm annesinden çaldığı gözlerinden…
Ertesi gün giderken Rabia’nın yanına bana öğrettiği duayı okuyan bir bebekle, çocuklar için özel üretilmiş bir makyaj setiyle gittim. Bebeği gösterip “Bu sana benzesin diye” makyaj setini gösterip “Bu da bana benzesin diye” dedim. Ama gülmedi o buna, ben özür diledim eğer makyaj yapmasından rahatsız olursa onu hediye etmeyeceğimi söyledim. O ise elimden tuttu o günkü gibi “O yüzden değil xezale bavo dedi,o yüzden değil.İçimden dedim ki sana benzesin de annesinin çektiği acıları çekmesin”…
Yok bu sefer susman, gayrı unutmam o gece nasıl avuttuğunu beni Rabia’nın.O duanın birçok gece beni nasıl uyuttuğunu unutmam.Yok bu sefer susmam walla. Susmam Zilan için susmam, Rabia için susmam…Çocukluk arkadaşımın gözyaşları için, ömründen çalınmış yıllar için susmam…Küçük Zilan’ım için susmam.
Yeter artık!Çekin o pis ellerinizi kadınların, genç kızların üstlerinden!Yeter artık son verin o kokuşmuş ideolojinize….
… Bu makale ilginizi çektiyse…
Alaturka Laiklik: “Beni bir bir sen anladın, sen de yanlış anladın!”
Türkiye Cumhuriyeti’nde Alevîlere zorla Sünnî İslâm öğretilirken Sünnîlerin başörtüsü devlet dairelerinde yasak. Türk Ordusu’nun istihbaratı camileri ve namaz kılanları fişliyor. Hristiyan Ermenilerin ne kiliseleri, ne yetimhaneleri ne de cemaat lideri seçimleri özgürce yapılamıyor. Rumların ruhban okulları özgür değil. Yahudiler diğer gayrı Müslimler gibi askerde ayrımcılığa uğruyor. Ateistlerin kitapları, internet siteleri yasaklanabiliyor, kapatılabiliyor. Gayrı Müslimlerin alın teriyle biriktirdikleri vakıf malları 1970′lerde gasp edildi, hâlâ geri verilmiyor.
Sahi Laiklik neye yarıyor? Bu kitap son yıllarda Türkiye’nin gündemine gelen, birbirinden ayrı gibi duran ama çekirdeğinde Yobaz Laiklik Meselesini barındıran konuları ele alıyor.Buradan indirebilirsiniz.
3 Yorum
Yazan:özlem Tarih: Eyl 14, 2009 | Reply
Sevgili Ceren bir zamandır bizleri derinden etkileyen yazılarınla derin dusunce mudavimlerinin de tanışma zamanı gelmişti.
Diğer yazın mezopotamya nın çocuklarının sesini duyurmaya çalıştığın yazını imkanım olsa herkese okutmak isterim. Sanırım onu da okuyacağız yakında ama bildiğin gibi bugün pazartesi ve hala etmemiz gereken iki çift lafımız var. En kısa zamanda tanışabilmek ümidi ile.
Yazan:nesli Tarih: Eyl 17, 2009 | Reply
Ceren, sen bu ülkenin bir üretim hatasısın bunu biliyorsun değil mi?
iyi ki de öylesin!:)
Yazan:ruken Tarih: Ara 28, 2009 | Reply
her zamn olduğu gibi bence muhteşem bi yazı neden bu ülkenin sorunlarını dile getiren herkes üretim hatası oluyo yazılarını dewmnı merkla bkliyoruz ceren