DUYURU: Vicdan Filmleri (vicdanfilmleri.org)
By Tavit Kilimciyan on Haz 14, 2011 in vicdan, Video
“Sağduyunun, vicdanın sesi suskunluğa mahkûm edildi. Şimdi o vicdan çıkış yolu arıyor.“
Hrant Dink
GELİN, VİCDANIMIZLA BAKALIM
Bu çağrı hepimize. Eli herhangi bir kamera tutabilen herkese.
Gelin, kameralarımızı elimize alıp dünyaya bakalım. Dünyaya vicdanımızla bakalım.
Gelin, vicdanımıza görünenleri birbirimizle paylaşalım.
Mesela… Yol kenarında yalnız bir kadın olmak, sokaklarımızda bir engelli olmak.
Mesela… Kendi ülkesinde ‘sürgün’ olmak, ana babanın dayağa kalkan elini izleyen küçük bir çocuk olmak, okullarımızda başörtülü olmak, HIV pozitif olmak, dayağa mahkûm olduğu evinde hapis bir kadın olmak, cinsiyet ve cinselliği kapalı kutulara hapseden bir dünyada transseksüel ya da eşcinsel olmak, ‘duyulur’ endişesiyle anadilinde konuşmaktan korkmak.
Mesela… Savaşmaya, eline silah almaya, öldürmeye mecbur kılınmak, koca şehirlerde zenginliğin orta yerinde açlık sınırında yaşamak. Hatta mesela… Bir sokak köpeği olmak… Dünyanın herhangi bir yerinde ‘öteki’ olmak.
Belki de mesela başkaları için önemsiz, sıradan bir ayrıntı olan ama tam da bizim vicdan gözümüze takılan o benzersiz şeyi bulmak.
Elbette vicdan sadece gözlerden ibaret değil. İyi ki de değil. Vicdanın bir de elleri var. Vicdan, kötülüğü sadece görmekle yetinmez, ona karşı harekete geçer. Vicdan, zulmü sadece kaydetmekle yetinmez, ona son vermek için mücadele eder. Vicdan, sadece mağduriyeti kayda geçmekle kalmaz, bizzat mağdur için, mağdurla dayanışma içinde bir şeyler yapmanın da derdinde olur.
Ve son olarak, vicdan tamamen özgürdür. En doğrusunu yine kendi bilir. Dolayısıyla yukarıda verdiğimiz tüm örneklemeler, sadece projeye katılmanız için ilham ve teşvik amaçlıdır; yollayacağınız işlerin çerçevesini tanımlama ve sizi sınırlama amacını asla gütmez.
Öyleyse gelin, dünyaya şöyle bir vicdanımızla bakalım. Ve en fazla 5 dakika uzunluğunda bir kısa film çekelim.
İhtiyacımız olan tek şey, bir çift göz, bir kamera ve gönül gözü vicdanımız.
Gelin, vicdanımızla bakalım. Ortak bir vicdan için vicdanlarımızı görünür kılalım.
“Gerçekliği kabul edip etmemek esasen herkesin kendi vicdan sorunudur, bu vicdan da temelini bizatihi insanlık denilen ortaklığımızdan, ‘insan’ kimliğimizden alır.”
Hrant Dink
1 Yorum
Yazan:Zeyneb Karataş Tarih: Haz 14, 2011 | Reply
“…kedi kuşun intikamını aldı senden” Sanırım can alıcı nokta burası. Göreceli hale gelen bir vicdan. İyi niyetli kötülükler yaparken, kime göre? sorusunu daha çok sormalıyız artık.
Zalimliğin hangi yönünü, hangi rengini temsil eder acaba iyi niyetli kötülükler? İnanç ve vicdan arasında sıkışan insanlar için daha zor bir soru… Farklı cinsel yönelimleri olan insanlara karşı inanç ve vicdan ekseninde nerde duracağını bilemeyen insanlar buna örnek olabilir; Lut kavminin sessiz bilginleri olmamak yada zulüm bana benzemeyene yapılıyorsa da zulümdür diyebilmek..
İyi niyetli kötülüklerimiz için hesaba çekilmeyeceğimize inanmaksa, aslında daha çok vicdanın sesini bastırmak içindir. Hani vardır ya “Ameller niyetlere göredir” sığınağımız. Niyetlerimizin iyi olması, her amelin ‘vicdan’ süzgecinden geçirilmesi gerekliliğine engel olmamalıdır.İyi niyetler ancak vicdanla iyi amele dönüşür.