Kürtaj ve 3 kitap
By Katrin Baskiotis on Haz 11, 2012 in Aile, Kadın, Kürtaj, Toplum, vicdan
Kadınsız bir dünyaya doğru…
Evrimcilerin iç hastalıkları adlı makalemizde bilimin mürşit olamayacağını, tersine irşad edilmeye ihtiyacı olduğunu söylediğimizde bilimciliğe yakın duran okurlarımız tepki vermişlerdi. Pozitivizmin eleştirilmesinin bilim düşmanlığına dönüşebileceği konusunda bizi uyarmışlardı.
Hiç eskimeyen bir “ahlâk bilmecesiyle” başlayalım işe: önünüzde duran kırmızı bir düğmeye basarak tanımadığınız bir insanı öldürmeniz isteniyor sizden. Bu hizmetin karşılığında 1000 dolar kazanacaksınız ve hiç bir zaman suçlanmayacaksınız. Yapar mısınız? Peki ya 1 milyon dolar? Yaşlı bir insan veya bir bebek olması fiatı arttırır mı?
İnsan sadece çıkarlarını maksimize etmek üzere programlanmış bir robot veya hayvan gibi davranmaya karar verince nerede duracağı belli olmuyor. Böyle insanların yüzünden kadınsız köyler, şehirler doğmaya başladı!
Nerede bu kızlar?
Embriyonun oluşmasını sağlayan kadın ve erkek hücrelerin birbiriyle ve ana rahmiyle etkileşimi oldukça karmaşık bir süreç. Henüz tamamen çözümlenmemiş bazı olaylar sebebiyle bir bebeğin kız veya erkek olma ihtimali hemen hemen eşit. Ama tam değil. Gerçekte kız olma ihtimali biraz daha yüksek. Ne var ki bazı ülkelerde uzun zamandır erkek doğumları kızlarınkinin çok üzerinde.
Başta Çin ve Hindistan olmak üzere birçok Asya ülkesinde her yıl bir kaç milyon kız doğmuyor daha doğrusu doğmadan öldürülüyor. Belki bir o kadar kız da doğduktan kısa bir süre sonra hayatını kaybediyor. Oysa aynı sağlık koşullarında erkekler yaşıyor. Neden?
İslâmiyet öncesi Arap topluluklarında kız çocuklarının diri diri gömüldüklerini ilk duyduğumda çocukları korkutmak için uydurulmuş bir hikâye TAMAMI
Kürtajdan önce son durak…
Sevgili evlâtlarım,
Size hakkıyla baba olamadım. Affınızı diliyorum. Bu mektubu yazma sebebim de budur. Mektubum elinize geçecek mi? Birbirinize sarılıp okuyacak mısınız? Yoksa bana ve annenize söverek yırtacak mısınız bu kâğıdı?
Siz ikinizden sonra doğan kardeşlerinize gerektiği gibi sevgi ve merhamet gösterdiğimi umuyorum. Ama ne yazık ki size karşı görevlerimi yerine getiremedim. İnanın çok ama çok pişmanım. 20 yıl gecikmeyle olsa da sizin yaralarınızı sarabilmek isterim. “Babamız bizi unutmamış” diyerek sevinmenizi isterim. Size karşı işlediğim bu suçtan dolayı Tanrı’nın beni cezalandırması, Cehennem’e atması bile şu an hissettiklerim karşısında hafif kalıyor. Eğer zamanı geri alma imkânım olsaydı bir an bile düşünmezdim. Size karşı yaptığım büyük haksızlığı tamir ederdim. Ama artık çok geç.
“Neden şimdi? Neden 20 yıl bekledin?” diye bir soru gelebilir aklınıza. Anlatayım. Köyümüzdeki kilisenin tamiri için Katolik duvar ustası bulamadığımızdan yakındaki bir yerden Cezayirli işçileri getirttik. Müslüman olan bu işçilerden bazısı ile arkadaş olduk. Kiliselerden, camilerden konuşurken bir ara Muhammed Peygamber zamanında yeni Müslüman olan birinin şu sözlerini … TAMAMI
… Bu konuda okumak için…
Kadınlar… Günümüzün Don Kişotları
Suzan Başarslan’ın dediği gibi “kadına dair söylenmesi gereken ne kadar söz varsa erkeğin söylediği” bir dünya bu. Sadece söz mü? Yaşama hakkı bile. Bugün Çin’de ve Hindistan’da yüzbinlerce kız bebek daha doğmadan ultrason ile ana karnında görülüp yok ediliyor. Erkeklerin güç mücadelesinde kadınlar eziliyor. Cumartesi anası oluyor, cezaevlerinin önünde sıra bekleyen, şehit tabutlarının üzerinde ağlayan oluyor. Şampuan veya otomobil satarken bedenini kullandıran, arka planda, silik, soyunan, tüketen, “figüran”… Kadınlara özne olma hakkını vermeyen erkekler mi yoksa bu hakkı alamayan kadınlar mı? Kadınlıklarını kaybetmeden, erkekleşmeden var olabilecek mi birgün kadınlar? 96 sayfalık bu kitapta Kadın’a ait kavgaları ve Kadın’ın kimlik arayışını sorguluyoruz. Buradan indirebilirsiniz.
“Kemalizm Türk kadınına özgürlük verdi” gibi sloganlarla düşünmeye daha doğrusu ezberlemeye itildiği için sık sık şaşırmaya mahkûm bir kuşak bizimki. Tarihi, belgeleri, siyasî söylemleri ve sloganları aklın imtihanına tabi tutan herkes hayretler içinde kalıyor. “İyi de biz bunu bunca sene nasıl yuttuk?” diye sormaktan alamıyoruz kendimizi. Kemalist düşüncenin, çağdaşlığın ve Atatürk devrimlerinin yılmaz bekçisi “çağdaş Türk kadını’nın sesi” Cumhuriyet Gazetesi’nin başyazarı olan Yunus Nadi kadınların siyasete atılmasına nasıl tepki vermiş meselâ? “Havva’nın kızları, Meclis’e girip yılın manto modasını tartışacak” Kadınlar Halk Fırkası kapatılınca yerine Türk Kadınlar Birliği kurulmuş. O da kapatılınca Cumhuriyet Gazetesi’nde şu başlık atılmış: “Türk Kadınlar Birliği kapatıldı, fesat çıkaran hatun kişilere haddi bildirildi.” Derin Düşünce Fikir Platformu yakasını resmî tarihten kurtarmak isteyen okurlarına ezber bozan bir kitap öneriyor : Kadın hakları ve Kemalizm ilişkisine alternatif bir bakış
ErkeG milletiz biz. Öyle kolay kolay ağlamayız. Karımıza, kızımıza yan bakanın gözünü oyarız ama “başkasının” kadınına da sarkıntılık ederiz. Maçlarda kaybeden takıma “bineriz”. Aşk bizim ağzımızda şiddet ile birleşir, kirlenir. “At, avrat, silah” deriz. Kadın’ı yani insan’ı şeyleştirerek, cisimleştirerek severiz. Kullanırız. At gibi. Silah gibi.[…] Böyle sapık bir mercekten bakarak eşcinsellerin sapık olduğunu söylemek ne derecede inandırıcı? Son günlerde Derin Düşünce sayfaları verimli bir tartışmaya sahne oldu. Düşe kalka da olsa eşcinsel okurlarımızın yardımıyla konuyu biraz olsun “içeriden” anlama imkânı bulduk. Kitabı buradan indirebilirsiniz.
