Çocukları sokağa atma özgürlüğü
By Jonathan Kucukarabaci on Oca 28, 2013 in Kapitalizm, Kriz Çıkarma Özgürlüğü, Liberalizm, vicdan
ABD Millî Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan bir rapora göre evsiz ögrencilerin sayısı bir milyonu geçmiş. 2010-2011 eğitim yılı için verilen bu rakam her sene %13’lük bir artış gösteriyor. Sokakta, otel odalarında, kiliselerde yatıp ertesi gün okula giden çocukların sayısının 2013 sonunda bir buçuk milyonu bulmasından korkuluyor. Bazı bölgelerde 30 kişilik bir sınıfta 25 evsiz çocuğa raslamak mümkün. Aşağıdaki video Diane Nilan tarafından kaydedilen evsiz Amerikalı çocukların hikâyesi:
Neden böyle oldu?
2008′de başlayan emlâk krizi bir çok insanı evsiz bıraktı. Kriz öncesinde ne birikmiş parası ne de maaşı olmayan birini borca sokmak, aşırı riskli kredi vermek yasaktı. Zaten bu tür riskli krediler müteahit firmaların hatta bankaların iflasına yol açabilirdi. Ancak ekonomik özgürlükler(!) adına bu “emniyet kemeri” gevşetildi. Ev kredisi ödeyemeyecek durumdaki insanlar kağıt üzerinde ev sahibi yapıldı. NINJA krediler sayesinde oldu bu (No Income No Job or Asset). Emlâk talebi böylece yapay olarak şişirildi. Goldman Sachs gibi firmalar müşterilerini inşaat sektörüne yatırım yapmaya teşvik ettiler. Fakat balonun patlayacağını bildikleri için aynı firmalar sektörün çöküşüne oynadılar… Ve sektör çöktü. Bazı bankalar ise bu çöküşten akıl almaz kârlar elde ettiler.
Düşük gelir grubunda olan ve zar zor geçinen insanlar ise bir anda kendilerini sokakta buldular. Şimdi çoğu parklarda yatıyor, umumî tuvaletlerde yıkanıyor. Bir kaç gün çalışıp para biriktirebildiklerinde ucuz bir otel odası kiralayarak çocuklarını yıkama imkânı buluyorlar. Sokakta yaşayan çocuklarda çeşitli sinirsel bozukluklar hızla baş gösteriyor: Korku krizleri, hiperaktivite, şiddet eğilimi, intihar girişimleri…
… Bu konuda e-kitap okumak için…
Bankacılarına söz geçiremeyen batı ülkeleri tıpkı 1980′lerde ordusuna söz geçiremeyen Türkiye’nin durumuna düştüler. Zira bize yansıtılanın aksine, 2008’de Amerikan emlâk sektöründen başlayan kriz öngörülemez bir felaket değildi. Yapılan düpedüz bir piyasa darbesi idi aslında. Tasarlanmış, planlanmış, yürürlüğe konmuş bir operasyon. Bu operasyonu yöneten insanlar daha 1980’lerde Batı adaletinin üzerine çıkmışlardı. Krizi frenleyecek yasal engelleri bir bir kaldırdılar, krizin küreselleşmesini sağlayacak mekanizmaları yine onlar kurdular. Elinizdeki 60 sayfalık bu e-kitap Batı’da demokrasinin gerileme sürecini sorguluyor:Demokrasinin zayıf noktaları nelerdir? Bankalar nasıl oldu da halkın iradesini ayaklar altına alabildiler? “Hukuk devleti” diyerek örnek aldığımız demokratik ülkeler neden bu Piyasa Darbesi‘ne engel olamadılar?Askerî darbelerden yakasını kurtaran Türkiye’de hükümet Piyasa Darbesi ile devrilebilir mi? Buradan indirebilirsiniz.
Liberalizm Demokrasiyi Susturunca
Halkın iradesi liberalizm ile çatışırsa ne olur? 2008′de başlayan ekonomik kriz sürmekte. Eğitim, sağlık ve güvenlik hizmetlerine ayrılan bütçeler kırpılırken batan bankaları kurtarmak için yüz milyarlarca dolar harcanıyor. Alın terinin finans kurumlarına peşkeş çekilmesini istemeyenler protesto ediyor. Ama batılı devletler polis copuyla finans sektörünü savunmaktalar. Ne oldu? Bütün nüfusun binde birini bile temsil etmeyen bankacıların çıkarları geri kalan %99.99′un önüne nasıl geçti? Alıp satma, üretip tüketme özgürlüğü nasıl oldu da halkı finans sektörünün kölesi yaptı? Mal, hizmet ve sermayenin serbest dolaşımı uğruna halkın iradesi çiğnenebilir mi?Okuyacağınız kitap demokrasi ile liberalizmin savaşı üzerinedir. Buradan indirebilirsiniz.
1930 model bir ulus-devletin, bir “devlet babanın”çocuklarıyız. Son derecede “Millî” bir eğitim gördük, öğrenim değil. Hayatta işimize yarayacak meslekî bilgileri ya da eleştirel bir bakışı öğrenmedik “millî” okullarda.“Varlığımızı Türk varlığına armağan etmek” için eğitildik, eğilip büküldük.
Liberallerin dilinden düşmeyen “Bireysel haklar ve özgürlükler” bizim gibi Kemalist çamaşırhanelerde yıkanmış beyinler için çok yeni. Türkiye’de yaşayan insanların ulus-devlet boyunduruğundan kurtulmasında önemli bir rol oynuyor liberaller. Biz de bu kitaptaliberalizmin temel tezleriyle uyumlu, bu fikir akımına doğrudan ya da dolaylı destek veren makaleleri birleştirdik. Buradan indirin.
Liberalizm asırlardır bir çok aşamalardan geçmiş, tarihi olaylarla kendisini imtihan etmiş bir düşünce geleneği. Değişmiş yanları var ama sabitleri de var. Bu sabitlerin içinde liberalizmin tehlikeli yönleri hatta YIKICI UNSURLARI da var. Bunları ortaya çıkarmak için “doğru” soruları sormak ve liberal perspektifte kalarak yanıt aramak gerekiyor… Büyük bir kısmı bu gelenekten olan düşünürlerin fikirlerinden istifade ederek liberalizmin kusurlarını ele alıyoruz bu kara kitapta: Adam Smith, Mandeville, John Stuart Mill, Hayek, Friedman, Röpke, Immanuel Kant, Alexis de Tocqville, John Rawls, Popper, Berlin, Mises, Rothbard ve Türkiye’de Mustafa Akyol, Atilla Yayla, Mustafa Erdoğan… Liberallere, liberalimsilere ve anti-liberallere duyurulur. Buradan indirebilirsiniz.
4 Yorum
Yazan:Güncel Haberler (@guncelhaberler) Tarih: Oca 28, 2013 | Reply
Çocukları sokağa atma özgürlüğü: http://t.co/BDIolXQv
Yazan:Derin Düşünce (@DDGrubu) Tarih: Oca 28, 2013 | Reply
Çocukları sokağa atma özgürlüğü: http://t.co/SRVB8kes
Yazan:Özgür Tarih: Oca 29, 2013 | Reply
Amerika’daki 13-18 yaş arası evsiz sokak çocuklarının %40’ı eşcinsel..
Eşcinsellerin nüfus içindeki oranının %3 olduğunu düşünürsek bu korkunç bir rakam.
Bazı aileler çocuklarının eşcinsel olduğunu öğrenince onu direk evden kovuyor yaşı kaç olursa olsun. Bazıları çocuğa baskı yapıyor, dövüyor ve çocuk evden kaçıyor.
Bu eşcinsel çocuklar sokaklarda sürekli tacize uğruyor, dövülüyor ve öldürülüyor. Eğer ki bir sığınma yurdu bulabilirlerse orada yaşıtları tarafından sözel ve fiziksel saldırıya uğruyorlar (bullying). Bir tanesi 14 yaşında evden kovulmuştu ve kovulduktan üç gün sonra sokakta ölü halde bulunmuştu. Sırtında çocuğu öldüren bıçakla vücuduna tutturulmuş bir kağıda “FAG (i..)” yazılmıştı.. Onu öldüren diğer sokak çocuklarıydı.
Amerikalı aşırı dinci ailelerin çocuklarına karşı bu tavrı iğrençlikten başka bir şey değil. Tabi ki ailelerin çoğu ne kadar dindar olurlarsa olsunlar veya eşcinselliğe ne kadar karşı olurlarsa olsunlar çocuklarını sokağa atmıyor veya kötü davranamıyor ama öyle yapanlar da az değil.
Yani en kötüsü çocuğunu alırsın hadi doktora götürürsün veya değiştirmek için anlatırsın… Ki bu bile cahillik. En azından iyi niyetle çocuğunu yanlış olduğunu düşündüğün bu durumdan kurtarmaya çalışırsın. Doğuştan gelen veya küçükken yaşadığı olaylar yüzünden onun elinde olmayan bir şey yüzünden çocuğunu sokağa atmak da ne demek? Bu manyakların derdi ne? Bence önüne gelene çocuk yapma yetkisi verilmemeli…
Yazan:Özgür Tarih: Oca 29, 2013 | Reply
http://tinyurl.com/6vbh5j8
Bu da referansınız.