Kâinat muşamba dekor, insanlık yalana teslim! »
By Huseyin Avni Gumrukcuoglu on Nis 15, 2013 in Görmek, İnsan şiirleri, Kâinat, Sanat | 1 Comment
“… Ateşten zehrini tattım bu okun, Bir anda kül etti can elmasımı. Sanki burnum, değdi burnuna “yok”un, Kustum öz ağzımdan kafatasımı. Bir bardak su gibi çalkandı dünyâ; Söndü istikamet, yıkıldı boşluk. Al sana hakikât, al sana rûyâ! İşte akıllılık, işte sarhoşluk! Ensemin örsünde bir demir balyoz, Kapandım yatağa son çâre diye. Bir kanlı şafakta, bana […]