İnsanlar ışığı görmez, ışıkla görür (Mesnevî’den) »
By my on Oca 31, 2014 in Görmek, Göz, Güzellik, Kitap Sohbeti, Soyut Sanat, Tezyin Felsefesi | 0 Comments
Çocuklar bazen bir kelimeyi tekrar ederler: “Anne-anne-anne…” sonra bir dönüşme olur ve “nean- nean-…” duymaya başlarsınız. Uzaktan gelen çekiç vuruşları, sahildeki martı çığlıkları veya yağmurun muşambaya vurdukça çıkardığı tıp tıp sesi hafızanızda birikir, kâh hoş bir ezgi olur kâh bıktırıcı bir gürültü. Ama tekil seslerin toplamı tek tek seslerden başka bir şeye dönüşmüştür neticede. Neden? […]