Taktik ve Strateji Aforizmaları

• Savaş, onu başlatan siyasî şartlardan mücerred olmadığı gibi savaşan tarafların diğer ülkelerle olan münasebetlerinden de tecrid edilemez.
• Bir meseleyi askerle çözmek demek düşmanın imhası yahut korkması demek değildir. Sizinle ateşkes yapmak savaşmaktan ucuz demektir.
• Savaşın muhtemel sonuçları ile ilgili umut ve korkular da savaşan devletlerin askerleridir. Hem içerde hem dışarıda bunlar silah gibi kullanılır.
• Savaş siyasete alternatif değil siyasetin farklı yollarla devam etmesidir. Para, teknoloji, medya, ulaşım en az barıştaki kadar mühimdir.
• Savaşta zafer düşmanı imha ederek değil savaşma arzusunu yok ederek kazanılır. Buna asker değil siyasetçi karar verir.
• Savaş için gerekli maddî ve siyasî fedakârlıklarla gelebilecek olan zafer muhtemel bir ateşkesin avantaj ve kayıplarıyla tartılır.
• İkinci dünya savaşı çok insan öldü diye durmadı; Alman ve Japonların petrol stokları bitmiş, rafineriler bombalanmıştı. (Bkz. 2ci Dünya Savaşı petrol yüzünden mi çıktı? »)
• Petrolsüz savaşa giren ordu susuz çöle giren ordu gibidir. Almanya ve Japonya 2ci dünya savaşında bu duruma düştüler.
• Taktik savaş tekniklerinin etkin kullanımıdır. Savaşın politik amaçla etkin kullanılmasına ise  “Strateji” denir.
• Türk aydını hâlâ Çanakkale ve Kutül Amare’yi “zafer” diye kutlayıp 80 yıllık işgali sorgulamaktan aciz. Zira taktik-strateji farkını bilmez.
• Türkmenleri bombalayan Rus gemilerine çok kızar ama Çanakkale’den geçerken aynı Rus gemilerine aval aval bakar. Çünkü “geçilmez” Çanakkale’den Rusların nasıl geçtiklerini, Osmanlı’nın vali gönderdiği Irak’a Türkiye’nin neden elçi yolladığını sorgulayacak fikrî altyapıdan mahrumdur.
• Türkiye Ermenistan’la savaşa girse muhtemel bir Türk zaferinden zarar görebilecek her ülke ve şirket Ermenilere her yardımı yapacaktır. Aynı yardım PKK’ya yahut DAEŞ’e karşı Suriye veya Irak’a yapılacak harekâtlar için de geçerlidir: Suriye Aforizmaları
• Savaşları ulusların kavgası zannedenler ancak tarih bilmeyen cahillerdir. Savaşlar sermayelerin, firmaların kavgasıdır.
• İstanbul ve Mısır’ı Hristiyan iken yakıp yıkan Haçlılar din değil menfaat savaşı yaptı. Finansör Papa değil Venedikli tacirlerdi. Kudüs’ü “kurtarmak” değil SADECE VE SADECE kâr etmek istiyorlardı ve ettiler. İstanbul’dan çaldıkları hâlâ Venedik’te duruyor.
• IIci dünya savaşında küresel bankalar her iki tarafa da borç veriyor; küresel firmalar her iki tarafa da silah satıyordu.
• George W Bush zamanında Irak ve Afganistan işgallerinin HalliBurton ve BlackWater gibi firmaların sponsorluğunda yapılması yeni değil ama Türk aydını yeni uyandı.

• Türkiye’nin her savaşta evvelâ taraf olan ülke ve şirketlerle anlaşması ve ancak ondan sonra savaşması gerekir.
• Bir savaş muhtemel neticeleri itibariyle savaşanlarla münasebeti olan her ülkeyi ilgilendirir. Savaş ASLA mertçe/sportmence yapılamaz: Rusya
• Bu bir zayıflık meselesi değildir. Birinci dünya savaşı sırasında Irak’ta Britanya ile savaşan Osmanlı’ya Amerikan Rockefeller ailesi petrol vermiştir. Ve sonra…
• … ve sonra Britanya ile savaşan Ankara hükümeti de Rockefeller’dan yardım almıştır. İngiliz nihayet oyun bozma gücünü kabul ettiği Rockefeller’i masaya kabul etmiştir.
• Osmanlı ve “düşmanı” Ankara AYNI Rockefeller’den yardım alırken Britanya ve “düşmanı” Amerika birleşip Osmanlı’dan kopardıkları Irak’ı petrol masasında yemişlerdir.
• Kısacası “dost düşman” millet yoktur; çatışan ve örtüşen menfaatler vardır.
• “Filanca millet Türklere ihanet etti” diyenler, savaşta mezhep, ırk, ideoloji vb kavgası görenler tarihi hiç anlamayan insanlardır.
• Savaş meydanda değil masada kazanılır. Zafer namlunun değil kalemin ucundadır.
• Müttefik, tarihe dayanan dostluk, kültürel bağlar vs gibi sözlerle stratejik analiz yapmaya çalışanlar çuvallamaya mahkûmdur.
• NATO ve AB’nin çekirdeğini teşkil eden Britanya ve Fransa Arjantin’de savaştı (1982). Fransa subayları ve mühendisleri Exocet füzeleriyle Britanya gemilerini batırarak askerlerinin ölümüne yol açtı.
• Yakın zamanda ABD pilotları Nijerya ve Kongo’da Fransız askeri öldürdü. Pilotlar yakalandı ama Fransa’nın ARZUSUYLA serbest bırakıldı.
• Tayvan’a zırhlı personel satış ihalesi sırasında Almanlar Fransızları, Pakistan’a denizaltı satısı sırasında ise Fransızlar Fransızları öldürdü. Bu olayların hepsi örtbas edilmiştir.
• Anglo-Saxon egemenliğini sorgulamak dahi imkânsız. Polis değil engel olan, lisanımız: Amerikanca / American Language / اللغة الأمريكية
• “Suriye’ye neden girmiyoruz? Büyük devlet değil miyiz?” sitemleri bu miyopluğu teyid ediyor. #ABD bile savaşmadan önce zemin hazırlar.
• Irak’ın işgali için yapılan hazırlıklar incelenmiş olsa demek istediğim daha net anlaşılır.
• İstanbul’un fethinden evvel de askerî hazırlıkların yanı sıra ekonomik ve diplomatik tedbirler alınmıştı. Ecdad biliyordu. Biz bilmiyoruz.
• Resmî tarihle formatlanmış gençler 100 km çapında ve 48 saatlik zaman dilimlerinde düşünebiliyorlar. “Kullanışlı makbul vatandaş” tam da bu: Milliyetçilik ve Irkçılık
• Devletin okullarda tarih dersi verme sebebi geçmişten ders çıkarmak değildir. Devlet okulları kullanışlı aptallar yetiştirir: Millî eğitim
• Tarihçilerimizin çoğunun amigo-tarihçi olması devlet eliyle yetiştirilmelerinden. Tarihi anlamazlar; resmî tarihi yayan rejim misyonerleridir. Bkz. Amigo-Tarihçiler
• Bir tarihçi “atalarımızın kanıyla sulanan topraklaaaar” diye söze başlıyorsa yazdığı kitapları okumayın. Bu tarihçilik değil amigoluktur. Bkz. Savaş, Cihad ve Şehadet
• Ne yazık ki üniversitelerimiz de acınacak haldedir. ABD bölgemizde askerî varlığını arttırırken bazı “uzmanlar” ABD’nin bütçe sıkıntıları sebebiyle ağırlığı Çin’e verdiğini yazabilmekteler.
• Oysa savaş artık tamamen özelleşmiş ve özel ordular ihtiyaç duydukları maddî kaynakları işgal ettikleri ülkelerden elde edebilmektedirler: Yeni PKK ve “Private Security” Aforizmaları
• Üniversitelerimiz dünyadaki gelişmeleri takip edip yorumlayabilecek adam yetiştiremiyor. Kendini yetiştiren kahramanlar müstesna: Akademisyen Aforizmaları
• Savaşı düşünmek bütünü görmeyi gerektirir. Meselâ komşunuza savaş ilân ettiğinizde petrol fiyatları artacak mı?
• Savaştığınız ülkeye kim hangi teknolojiyi verebilir? Ülke içinde ne gibi isyan tehlikeleri var? Ekonominiz ne kadar dayanabilir?
• Kısacası savaş meydanı dışındaki dünya stratejik vizyon gerektirir. Savaşla sınırlı taktik vizyon savaşanları batırır.
• 1980-1988 İran ve Irak arasındaki savaşın hasılatı 1 milyon ölü,150 milyar dolar hasar ve Batılı silah satıcılarının devasa kârları oldu.
• Yani savaşmayanlar kazandı 1980-1988 İran ve Irak arasındaki savaşı. Savaş askerî zafer için yapılmaz, siyasetin uzantısıdır.
• Savaşta ya da barışta ittifak saçmadır. “Müttefikiniz” olan ülke ihanet ederse yaptırım var mı? Elinizde onu pişman edecek ne var?
• Gerçek stratejide ittifak yoktur, yaklaşan ve uzaklaşan menfaatler çerçevesinde hareket edilir.
• İttifakların içinin boşalmasından her an korkulduğu için ABD “müttefiklerini” de düşman ülkeler kadar izler ve kontrol etmeye çalışır: Gladio-Stay Behind
• Müttefik zannettiğiniz ülkeler size ihanet etmese bile savaşta yenilebilir veya istihbarat vb zafiyetiyle size zarar verebilir.
• Fransızlar 2ci dünya savaşında müttefikleri Belçika’ya güvenmekle bu tür bir aptallık yapmışlardı. Sonra? Sonrası Blitzkrieg!
• Yani savaş ateş etmekten, siper kazmaktan ibaret değildir. Tersine askerleri kapsamayan birçok şey girer işin içine, para ve petrol gibi: Petro-dolar
• Bu sebeple insanlar “büyük devlet değil miyiz? Müslüman değil miyiz? Neden şu zulme seyirci kalıyoruz?” demeden evvel azıcık düşünmelidir: Büyük Devlet
• Düşünmeyen insanlar 50 senedir kanlı fotoğraf yayarak “dünya kamuoyunu” ayağa kaldırmaya çalışıyor ama boşuna: Kanlı Fotoğraf Yayma
• “Dünya kamuoyu” Noel Baba gibi; herkes onu konuşur ama gerçek varlığı yoktur. Sanal, uydurma bir şey. Neden?
• Çünkü savaş sadece tank-topla yapılmaz. Psikolojik harp ve beyin yıkama bazen silahlardan çok daha “temiz” neticeler verir: Beyin yıkama ve psikolojik harp
• Tam da bu sebeple Hollywood-Pentagon arasında 50 yıldır süren bir işbirliği vardır. Hollywood halkı hazırlar, Pentagon saldırır.
• Bir başka deyişle savaşın algısını yönetmek gerçeğini yönetmekten DAHA önemlidir. Zira yalan da bir gerçektir! Neden?
• Çünkü kazanmakta olduğunuz bir savaşta müttefikleriniz, askerleriniz ve halkınız sizin kaybedeceğinize inanırsa GERÇEKTEN kaybedersiniz.
• Bu sebeple yalan da bir gerçektir: Yalan haberlerin yayıldığı gerçeği, halkın bunları yuttuğu gerçeği, borsa, borç faizi ve kredi notlarınız…
• Bu yüzden Sosyal Medya Yalanların hızla gerçeğe dönüşebildiği “tılsımlı” bir mekân haline geldi. “Bu haber doğruysa” diye başlayan iftiralarla istediğiniz hakareti, iftirayı yayabiliyorsunuz.
• Sosyal Medya bir savaş aracıdır çünkü algıları yönetmek suretiyle bir savaşa yön verebilir, zihinlere bazı tepkileri programlayabilirsiniz: Her zaman haklı çıkma sanatı / Arthur Schopenauer
• Amerika’da uygulanan beyin yıkama ve psikolojik harp tekniklerini anlamak için bir e-kitap: Amerika tedavi edilebilir mi?
• Türkiye’de uygulanan beyin yıkama ve psikolojik harp tekniklerini anlamak için bir e-kitap: Hükümeti devirmek isteyen birileri mi var?

 

Daha önce de tavsiye ettiğimiz enerji, çevre, jeopolitik konulu makalelerin listesi şöyle:

1. Yenibaşlayanlariçin enerji (1)
2. Yenibaşlayanlariçin enerji (2)
3. 2ci DünyaSavaşıpetrol yüzünden mi çıktı?
4. Rüzgârnükleerenerjinin yerini tutabilir mi?
5. Arakan’ıboşaltın, gaz vepetrol geçecek
6. BağımsızbirUygur devleti hayali kuranlar yeni katliamlaraçanaktutuyorlar
7. Küresel ısınma çok iyi bir şeydir »
8. Küresel ısınma bitti… İkinci dalga geliyor! »

 

Edebiyat, Sinema, Siyaset, Sanat, Mimarî, Ateizm, Tarih, Kemalizm, İslâm, Kadın hakları, Feminizm, Felsefe… Bugün 72 kitap var. Yakında yenileri eklenecek, bu sayfayı takip edin… 

 

Fikir Kırıntıları – 1

140 karakterle derdini anlatabilenlerden misiniz? Kısa mesajlar, FaceBook’taki özlü sözler, Twitter’da kısaltıldıkça sloganlaşan fikirler… Tabi insanlar sözü uzatmanın yeni yollarını buldular: Video, caps, … Ancak kısa söz her zaman derinlikten mahrum olmakla eş anlamlı değil. Az sözle çok ama çok derin mânâlar da aktarılabilir. Kısa sözün hikmeti dışarıdan aktarılan, alimden cahile verilen yeni bir şey değil. Meselê ârifin irfanıyla agâh olunması; dinleyende bilkuvve (potansiyel) olarak  bulunan güzelliklerin uyandırılması, bilfiil (aktif) hale geçirilmesi. Bunun için “dinleyen anlatandan “ârif olsa gerek” buyurmuş büyükler. Biz de Twitter’da paylaştığımız kısa mesajları konularına göre tasnif edip kitaplaştırdık, ilginize sunduk. Eğitimden Türk soluna, ekonomik krizlerden petrol savaşlarına, ölüm korkusundan küresel ısınmaya kadar çok farklı konularda aforizmalar… Konuları derinleştirmek isteyenler için ise makaleler ve kitaplar da tavsiye ettik. Buradan indirebilirsiniz.

Kitap tanıtan kitap 7

Kitap tanıtan kitapların 7cisine damgasını vuran düşünür Susan Sontag oldu. 1977’de yayınladığı“Fotoğraf Üzerine” isimli cesur kitaptan bahseden 4 makale ile başlıyoruz. Mehmet Özbey’in kaleminden eskimeyen bir kitabı ziyaret edeceğiz sonra: Yüzyıllık Yalnızlık (Gabriel Garcia Marquez) Değerli yazarlarımızdan Mehmet Salih Demir ve Mustafacan Özdemir tek bir kitaba ve tek bir yazara odaklı kitap sohbetlerinden farklı makaleler hazırladılar. Bunlar kavram ve/veya olaylara odaklı, birden fazla kitaptan ve müelliften istifade eden çalışmalar: Terör, vicdan, modernleşme, bilim felsefesi (Kuhn, Heidegger, Derrida, Gadamer, Dilthey, Mach, Baudrillard, Toulmin) … Suzan Nur Başarslan’ın yazdığı Türk romanının tarihçesiveSeksenli Yıllarda Türk Romanı Ve Post Modern Eğilimlerde bu kategoriye dahil edilebilir. Bunların  yanısıra yazar kadar hatta bazen daha fazla ünlenmiş kitaplara adanmış makaleleri de yine bu sayıda bulacaksınız: Zeytindağı (Falih Rıfkı Atay), Hayy Bin Yakzan (İbn-i Tufeyl), Körleşme (Elias Canetti), Taşrada Düğün Hazırlıkları (Franz Kafka). Kitap tanıtan Kitap 7’nin daha önceki sayılardan bir diğer farkı da Georg Simmel’e adanmış iki makale içermesi. Karl Marx ve Max Weber arasındaki kayıp halka olarak nitelenen Simmel’in “Büyük şehir ve zihinsel yaşam” (Die Großstädte und das Geistesleben, 1903) isimli özgün çalışmasından bahsettiğimiz makaleler kitabın sonunda. Buradan indirebilirsiniz.

Önceki kitap sohbetleri:

• Kitap Tanıtan Kitap 1
• Kitap Tanıtan Kitap 2
• Kitap Tanıtan Kitap 3
• Kitap Tanıtan Kitap 4
• Kitap Tanıtan Kitap 5
• Kitap Tanıtan Kitap 6

Derin Lügat 3.0

Yeni sürümlere dair not: Eski sürümleri indirip okumuş olanların işini kolaylaştırmak için kelimelerin sırasını değiştirmiyoruz. Yani her yeni sürümde okumaya kaldığınız yerden devam edebilirsiniz.

3cü sürümle eklenen yeni terimler: Eksen Kayması, Bilgi toplumu, Zamanda Yolculuk, Ateist , Yokluk , Çağdaş, Gurbet, Kader.

İnsanlık neredeyse 4 asırdır “ilerleme” adını verdiği müthiş bir gerileme içinde. Tarihteki en kanlı savaşlar, sömürüler, soykırımlar, toplama kampları, atom bombaları, kimyasal ve biyolojik silahlar hep Batı’nın “ilerlemesiyle” yayıldı dünyaya. En korkunç barbarlıkları yapanlar hep “uygar” ülkeler.  Her şeyin fiyatını bilen ama hiçbir şeyin değerini bilmeyen bu insanlar nereden çıktı? Yoksa kelimelerimizi mi kaybettik?

“Aydınlanma” ile büyük bir karanlığa gömüldü Avrupa. Vatikan’ın yobazlığından kaçarken pozitivist dogmaların bataklığında kayboldu. “Yeniden doğuş” (Rönesans) hareketi sanatın ölüm fermanı oldu: Zira optik, matematik, anatomi kuralları dayatıldı sanat dünyasına. Sanat bilimselleşti, objektif ve totaliter bir kisveye büründü.

Kimse parçalamadı dünyayı “Birleşmiş” Milletler kadar. Güvenliğimiz için en büyük tehdit her barış projesine veto koyan BM “Güvenlik” Konseyi değil mi? Daimi üyesi olan 5 ülke dünyadaki silahların neredeyse tamamını üretip satıyor. “Evrensel” insan hakları bildirisi değil güneş sisteminde, sadece ABD’deki zencilerin haklarını bile korumaktan aciz. Bu kavram karmaşası içinde Aşk kelimesi cinsel münasebetle eş anlamlı oldu: ing. To make love, fr. Faire l’amour… Önce Batı, sonra bütün insanlıkakıl (reason) ile zekânın (intelligence) da aynı şey olduğunu sanmışlar. Oysa akıl iyi-kötü veya güzel-çirkin gibi ayrımı yaparken zekâ problem çözer; bir faydayı elde etmek ya da bir tehditten kurtulmak için kullanılır. Bir saniyede 100.000 insanı ve sayısız ağacı, böceği, kediyi, köpeği oldürecek olan atom bombasını yapmak zekâ ister ama onu Hiroşima üzerine atmamak için akıl gerekir.

İster Batı’yı suçlayalım, ister kendimizi, kelimelerle ilgili bir sorunumuz var: İşaret etmeleri gereken mânâların tam tersini gösterdikleri müddetçe sağlıklı düşünmeye engel oluyorlar. Çözüm ürettiğimizi sandığımız yerlerde yeni sorunlara sebep oluyoruz. Dünyayı düzeltmeye başlamak için en uygun yer lisanımız değil mi? Kayıp kelimelerin izini sürmek için yazdığımız Derin Lügat’ı ilginize sunuyoruz. Buradan indirebilirsiniz.

 

Edward Hopper’ı okumak

Amerikalı ressam Edward Hopper sadece Amerika’nın değil bütün Batı kültürünün en önemli ressamlarından biri. Hopper ile Batı resmi asırlardan beri ilk defa kısır ekol savaşlarını, soyut resim / figüratif resim gibi ölü doğmuş dikotomileri aşma fırsatı yakaladı.

Bu bağlamda, perspektif, ışık, gölge vb tercihleri aşan Hopper’ın yeni bir şey yaptığını savunuyoruz: Hopper Rönesans’tan beri can çekişen figüratif resme yeni bir soluk verdi. Tezimiz budur. Bu lisan-ı sûreti tahlil etmek için sadece Hopper’dan etkilenen diCorcia gibi fotoğrafçıları değil ondan beslenen Hitchcock, Jarmusch, Lynch gibi sinema yönetmenlerini, romancıları da kitabımıza dahil ettik. Diğer yandan Hopper’ın tutkuyla okuduğu filozoflardan yani Henry David Thoreau ve Ralph Waldo Emerson’dan da istifade ettik. Elinizdeki bu kitap Hopper tablolarına aceleyle örtülen melankoli ve yalnızlık örtüsünü kaldırmak için yazıldı. Hopper’a bakmak değil Hopper’ı okumak için. Buradan indirebilirsiniz.

Senin tanrın çok mu yüksekte?

Güzel olan ne varsa İnsan’ı maddî varoluşun, bilimsel determinizmin ötesine geçirecek bir vasıta. Sevgilinin bir anlık gülüşü, ay ışığının sudaki yansıması, bir bülbülün ötüşü ya da ağaçları kaplayan bahar çiçekleri… Dinî inancımız ne olursa olsun hiç birimiz güzelliklere kayıtsız kalamıyoruz. Etrafımızı saran güzelliklerde bizi bizden alan, yeme – içme – barınma gibi nefsanî dertlerden kurtarıp daha “üstlere, yukarılara” çıkaran bir şey var. Baş harfi büyük yazılmak üzere Güzel’lik sadece İnsan’a hitab ediyor ve bize aşkın/ müteâl/ transandan olan bir mesaj veriyor: “Sen insansın, homo-economicus değilsin”.

İşte bu yüzden “kutsal” dediğimiz sanat bu anlayışın ve hissedişin giriş kapısı olmuş binlerce yıldır. Tapınaklar, ikonalar, heykeller insanları inanmaya çağırmış. Ancak inancı ne olursa olsun bütün “kutsal sanatların” iki zıt yola ayrıldığını, hatta fikren çatıştığını da görüyoruz:

• Tanrı’ya benzetme yoluyla yaklaşmak: Teşbihî/ natüralist/ taklitçi sanat,
• Tanrı’yı eşyadan soyutlama yoluyla yaklaşmak: Tenzihî/ mücerred sanat.

Kim haklı? Hangi sanat daha güzel? Hangi sanatçının gerçekleri Hakikat’e daha yakın? Bu çetrefilli yolda kendimize muhteşem bir rehber bulduk: Titus Burckhardt hem sanat tarihi hem de Yahudilik, Hristiyanlık, İslâm, Budizm, Taoizm üzerine yıllar süren çalışmalar yapmış son derecede kıymetli bir zât. Asrımızın kaygılarıyla Burckhardt okyanusuna daldık ve keşfettiğimiz incileri sizinle paylaştık.Buradan indirebilirsiniz.

Öteki Sinemanın Çocukları

Yakında sinemanın bir endüstri değil sanat olduğuna kimseyi inandıramayacağız. Zira “SinemaEndüstrisi” silindir gibi her şeyi ezip geçiyor. Sinema ürünleşiyor. Reklâm bütçesi, türev ürünlerin satışı derken insanlar otomobil üretir gibi film ÜRETMEYE başladılar. Belki en acısı da “sinema tekniği” öne çıkarken sinema sanatının unutulması. Fakat hâlâ “iyi bir film” ile çok satan bir sabun veya gazozun farkını bilenler de var. Çok şükür hâlâ ustalar kârlı projeler yerine güzel filmleryapmaya çalışıyorlar. Derin Düşünce yazarları da “İnsan’sız Sinema Olur mu?” kitabından sonra yeni bir sinema kitabını daha okurlarımıza sunuyorlar. “Öteki Sinemanın Çocukları” adlı bu kitap 15 yönetmenle buluşmanın en kolay yolu: Marziyeh Meshkini, Ingmar Bergman, Jodaeiye Nader Az Simen, Frank Capra, Dong Hyeuk Hwang, Andrey Rublyov, Sanjay Leela Bhansali, Erden Kıral… Buradan indirebilirsiniz.

Kitap Tanıtan Kitap 6

Bir varmış, bir yokmuş. Mehtaplı bir eylül gecesinde Ay’a bir merdiven dayamışlar. Alimler, yazarlar, şairler ve filozoflar bir bir yukarı çıkıp oturmuşlar. Hem Doğu’dan hem de Batı’dan büyük isimler gelmiş: Lev Nikolayeviç Tolstoy, René Guénon, Turgut Cansever, El Muhasibi, Şeyh-i Ekber, Cemil Meriç, Arthur Schopenauer, Ahmet Hamdi Tanpınar, Mahmud Sâmi Ramazanoğlu, Mahmut Erol Kılıç… Sadece bir kaç yer boş kalmış. Konuklar demişler ki “ başka yazar çağırmayalım, bu son sandalyeler bizim kitabımızı okuyacacak insanlara ayrılsın”. Evet… Kitap sohbetlerinden oluşan derlemelerimizin altıncısıyla karşınızdayız. Buradan indirebilirsiniz.

Önceki kitap sohbetleri:

• Kitap Tanıtan Kitap 1
• Kitap Tanıtan Kitap 2
• Kitap Tanıtan Kitap 3
• Kitap Tanıtan Kitap 4
• Kitap Tanıtan Kitap 5

Sen insansın, homo-economicus değilsin!

Avusturyalı romancı Robert Musil’in başyapıtı Niteliksiz Adam, James Joyce‘un Ulysses ve Marcel Proust‘un Geçmiş Zaman Peşinde adlı eserleriyle birlikte 20ci asır Batı edebiyatının temel taşlarından biri. Bu devasa romanın bitmemiş olması ise son derecede manidar. Zira romanın konusunu teşkil eden meseleler bugün de güncelliğini koruyor.  Biz “modernler” teknolojiyle şekillenen modern dünyada giderek kayboluyoruz. İnsan’a has nitelikleri makinelere, bürokrasiye ve piyasaya aktardıkça geriye niteliksiz bir Ben’lik kalıyor. İstatistiksel bir yaratık derekesine düşen İnsan artık sadece kendine verilen rolleri oynayabildiği kadar saygı görüyor: Vatandaş, müşteri, işçi, asker…

Makinelerin dişli çarkları arasında kaybettiğimiz İnsan’ı Niteliksiz Adam’ın sayfalarında arıyoruz; dünya edebiyatının en önemli eserlerinden birinde. Çünkü bilimsel ya da ekonomik düşünce kalıplarına sığmayan, müteâl / aşkın bir İnsan tasavvuruna ihtiyacımız var. Homo-economicus ya da homo-scientificus değil. Aradığımız, sorumluluk şuuruyla yaşayan hür İnsan.Buradan indirebilirsiniz.

Gözle dinlenen müzik: Tezyin

Batı sanatı her hangi bir konuyu “güzel” anlatır. Bir kadın, batan güneş, tabakta duran meyvalar… İslâm sanatının ise konusu Güzellik’tir. Bunun için tezyin, hat, ebru… hatta İslâm mimarîsi dahi soyuttur, mücerred sanattır.

Derrida, Burckhardt, Florenski ve Panofski’nin isabetle söylediği gibi Batılı sanatçı doğayı taklid ettiği için, merkezi perspektif ve anatomi kurallarının hakim olduğu figüratif eserler ihdas eder. Bu taklitçi eserler ise seyircinin ruhunu değil benliğini, nefsini uyandırır. Zira kâmil sanat tabiatı taklid etmez. Sanat fırça tutan elin, tasavvur eden aklın, resme bakan gözün secdesidir. Tekâmül eden sanatçı (haşa) boyacı değil bir imamdır artık. Her fırça darbesi tekbir gibidir. Zahirde basit motiflerin tekrarıyla oluşan görsel musiki ile seyircilerin ruhu öylesine agâh olur ki kalpler kanatlanıverir. Müslüman sanatçı bu yüzden tezyin, hat, ebru gibi mücerred sanatı tercih eder. Güzel eşyaları değil Güzel’i anlatmak derdindedir. Çünkü ne sanatçının enaniyet iddiası ne de seyircinin BEN’liği makbul değildir. Görünene bakıp Görünmez’i okumaktır murad; O’nun güzelliği ile coşan kalp göğüs kafesinden kurtulup sonsuzluğa kanat açar.

Tezyinî nağmeleri gözlerimizle işitmek için yazıldı bu e-kitap. John locke gibi bir “tabula rasa” yapmak için değil Hz. İbrahim (as) gibi “la ilahe” diyebilmek için. Buradan indirebilirsiniz.

Kaybedenler Klübü: Anti-demokratik bir muhalefetin kısa tarihi

T.C. kurulurken Hitler, Mussolini ve Stalin başrolleri paylaşıyordu. İki dünya savaşının ortalığı kasıp kavurduğu o korkunç yıllarda “bizim” Cumhuriyet gazetesi’nin faşizme ve faşistlere övgüler yağdırması bir rastlantı mıdır? Kemalistlerin ilâhı olan Atatürk’ün emriyle 80.000 Alevî Kürd’ün Dersim’de katledilmesi, Kur’an’ın, ezanın yasaklanması, imamların, alimlerin idam edilmesi, Kürtleri, Hristiyanları ve Yahudileri hedef alan zulümler de yine Atatürk ve onu ilahlaştıranlar tarafından yapılmadı mı?

Bu ağır mirasa sahip bir CHP ve Türk solu şimdilerde “İslâmî” olduğu iddia edilen bir cemaat ile, Fethullah Gülen’in ekibiyle ittifak içinde. Yobaz laiklerin, yasakların kurbanı olduklarını, baskı gördüklerini iddia ediyor bu insanlar. Ama bir yandan da alenen İslâm düşmanlığı yapan her türlü harekete hatta İsrail’e bile destek vermekten çekinmiyorlar. Tuttukları yol İslâm’dan daha çok bir ideolojiye benziyor: Gülenizm. Millî istihbarattan dershanelere, dış politikadan bankalara kadar her konuda dertleri var. Ama Filistin’de, Doğu Türkistan’da, Irak’ta, Suriye’de, Arakan’da zulüm gören Müslümanları dert etmiyorlar. Acayip…

Türk solu, CHP ve Fethullah Bey… Nereden geldiler? Nereye gidiyorlar? Elinizdeki bu kitap meseleyi tarihsel bir perspektifte ele almayı amaçlıyor.Buradan indirebilirsiniz.

Gurbetçi Freud ve “Das Unheimliche”

Modern insanın kalabalıkta duyduğu yalnızlığı sorgulamak için iyi bir fırsat… Sigmund Freud gurbette olma duygusunu, yabancılık, terk edilmişlik hissini anlatan “Das Unheimliche” adlı denemesini 1919’da yayınlamış. İsminden itibaren tefekküre vesile olabilecek bir çalışma. Zira “Unheimliche” alışılmışın dışında, endişe verici bir yabancılık hissini anlatıyor.

Bu hal sadece İnsan’a mahsus: Kaynağında tehdit algısı olmayan, hayvanların bilmediği bir his. Belki huşu / haşyet ile akrabalığı olan bir varoluş endişesi? Gurbete benzer bir yabancılık hissi, sanki davet edilmediğim bir evdeyim, kaçak bir yolcuyum bu dünyada. Freud’un İd (Alt bilinç), Benlik (Ego), Üst Benlik (Süperego) kavramları iç dünyamızdaki çatışmalara ışık tutabilir mi? Dünyada yaşarken İnsan’ın kendisini asla “evinde” hissetmeyişi acaba modern bir hastalık mıdır? Teknolojinin gelişmesiyle baş gösteren bir gerginlik midir? Yoksa bu korku ve tatminsizlik hali insanın doğasına özgü vasıfların habercisi,  buz dağının görünen ucu mudur? Hem Sigmund Freud’u tanıyanların hem de yeni keşfedecek olanların keyifle okuyacağını ümid ediyoruz. Buradan indirebilirsiniz.

Fethullah Gülen’i iyi bilirdik

(Son güncelleme: Üçüncü sürüm, 28 Ocak 2014)

Türkçe Olimpiyatlarını ve Türk okullarını sevmiştik. Gözü yaşlı vaizin Amerika’da yaşamasına alışmıştık. 1980 öncesinde komünizme karşı CIA ile işbirliği yapmasına “taktik” demiştik. Fethullah Gülen aleyhine açılan davalardan birinin iddianamesinde“pozitivist felsefeye karşı olmak” ile suçlanıyordu. Biz de karşıydık pozitivizme. “Aferin” dedik, “bizdensin”.

Bugün gerçek şu ki Fethullah Bey’in ekibi manşetle, kasetle hükümet devirmeye çalışan, yalan haberle Türkiye’yi ve Müslümanları sürekli zora sokan çirkin insanların tahakkümü altında. Bizim sevdiğimiz, güvendiğimiz “küçük eller” ise koyun sürüsü gibi suskun. Medyada, devlet kurumlarında, emniyet ve adaletin içinde çeteleşme, ergenekonlaşma var. Gülen cemaati dünya ile uğraşmaktan ahirete vakit ayıramıyor. Gülen cemaati bir cemaatten başka herşeye benziyor.

Kitabın ilk yarısında Fethullah Bey’i ve ekibini öven, yapılan iyi işleri savunan, destekleyen makaleler bulacaksınız. Bugün yaşadıklarımızla birlikte değerlendirince can acıtan bir soru kendini dayatıyor bize: Fethullah Gülen ve kurmayları bizi baştan beri kandırdı mı? Yoksa “küçük eller” dediğimiz masum insanların  güzel teşkilâtı sonradan mı kokuştu? Kitabı buradan indirebilirsiniz.

Soyut Sanat Müslümanın Yitik Malıdır

Afganistan’daki bir medreseyi, Bosna’daki bir camiyi, Hindistan’daki Taj Mahal’i görsel olarak islâmî yapan nedir hiç düşündünüz mü? Anadolu kilimlerini, İran halılarını, Fas’taki gümüş takıları, Endülüs’teki sarayları birleştiren ortak unsur nedir? Müslüman olmayan bir insan bile kolaylıkla“bunlar İslâm sanatıdır” diyebilir. Sanat tarihi konusunda hiç bir bilgisi olmayanlar için de şüpheye yer yoktur. Şüpheye yer yoktur da… bu ne acayip bir bilmecedir! Endonezya’dan Fas’a, Kazakistan’dan Nijerya’ya uzanan milyonlarca kilometrekarelik alanda yaşayan, belki 30 belki 40 farklı lisan konuşan Müslüman sanatkârlar nasıl olmuş da böylesi muazzam bir görsel bütünlüğe sadık kalabilmiştir?

Bakan gözleri pasifleştiren tasvirci sanatın aksine İslâm sanatı okunan bir sanattır. Yani görünmeyeni anlatmak için çizer görüneni. Doğayı taklid etmek değildir maksat. İnsanların aklını uyandırması, kalplerine hitab etmesi sebebiyle İslâm sanatının soyut bir sanat olduğu da aşikârdır. Ama Avrupa kökenli soyut sanattan ayrıdır İslâm sanatı. Meselâ Picasso, Kandinsky, Klee, Rothko gibi ressamlar gibi sembolizme itibar edilmemiştir. 284 sayfalık kitabımıza çok sayıda İslâm sanatı örneği ekledik. Bakmak için değil elbette, görünen sayesinde görünmeyeni akledebilmek, yani İslâm sanatını “okumak” için. Buradan indirebilirsiniz.

İslâm’da Mimar ve Şehir

Cumhuriyet’in ilânından beri yaşadığımız şehirler hızla tektipleşiyor. Betondan yapılmış kareler ve dikdörtgenler kapladı ufkumuzu. Trabzon, Aydın, Malatya… Anadolu’nun her yeri birbirine benzedi. Fakat Türkiye’ye has bir sorun değil bu. Batının “alternatifsiz” demokrasisi ve serbest piyasası mimarları da tektipleştirdi. Farklı düşünemeyen, yerel özellikleri eserlerine yansıtmayan mimarlar kutu gibi binalar dikiyor. Moskova, Tokyo, Paris, Hong Kong da tektipleşiyor ve çirkinleşiyor.

Çare? Binalara değil de mimara, yani insana odaklanmakolabilir; yani eşyayı ve sureti değil İnsan’ı ve sîreti merkeze almak. Zira bu bir norm ya da ekol meselesi değil: İslâmiyet’in ilk asırlarında bir şehir övüleceği vakit binalar değil yetiştirdiği kıymetli insanlar anılırmış. Biz de güzel binalarda ve güzel şehirlerde hayat sürmek için önce güzel mimarlar yetiştirerek başlayabiliriz işe. İnsan gibi yaşamak için mimarî çirkinliklerden ve bunaltıcı tektipleşmeden kurtulabiliriz. Bu ancak Güzel Ahlâk ile Güzel Mimarî arasındaki bağı yeniden tesis etmekle olabilir. Çare Mimar Sinan gibi cami yapmak değil Mimar Sinan gibi insan yetiştirmek. Kitabımızın maksadı ise teşhis ve tedaviye hizmet etmekten ibaret. Buradan indirebilirsiniz.

Kürtlerin Tarihi Üzerine

80 seneden beri Kürtlerin tarihi isyan ve terörle özdeşleşti. Son yıllarda ise ilk defa hemen her kesimden insanın desteklediği bir barış süreci başladı. Bu süreç kendi başına tarihi bir anlama sahip elbette. Yine de büyüyen umutların, atılan adımların sağlam olması ve geleceğe yöne vermesi için yaşananlar ile Kürtlerin tarihi arasında bir köprü kurulması gerek. Dahası Türkiye dışındaki etnik terör tecrübelerinden, sosyal barış projelerinden yararlanmak elzem. Bu sebeple, Kemal Burkay, Hasan Cemal, İsmail Beşikçi, Mustafa Akyol kadar Alain Touraine, Johan Galtung, Paddy Woodworth ve Gandhi’den de istifa ettik bu kitabı hazırlarken. Umuyoruz ki güncel tartışmaları ve gelişmeleri bir kenara koyarak geçmişe kısaca bir göz atmak bugünü daha anlamlı okumamızı sağlayacak. Buradan indirebilirsiniz.

Hükümeti devirmek isteyen birileri mi var?

4 Türk bankası çalışanlarını sömürmek, tüketiciyi kandırmak ve haksız rekabetten dolayı çok ağır cezalar yediler. Hemen ardından Türkiye tarihin en büyük anti-kapitalist ayaklanmasını yaşadık. Göstericiler “Sosyalist Türkiye” ve “yaşasın devrim” sloganları atarak orak-çekiçli pankartlar, Deniz Gezmiş posterleri taşıdılar. Tuhaf olan ise bazı bankaların ve holdinglerin bu ayaklanmaya destek olmasıydı. Anti-kapitalist göstericiler 20 gün boyunca İstanbul’un en lüks otellerinden birinde bedava kaldılar. Tuhaflıklar bununla da bitmedi. CNN, BBC, Reuters ve daha bir çok medya kuruluşu bir kaç sene önce, üstelik yabancı ülkelerde çekilmiş yaralı ve ölülerin  fotoğraflarını “Türkiye” diyerek servis etti. Tayyip Erdoğan’a destek için toplanan AKP’lilerin fotoğrafı CNN tarafından kazayla(?) “Ayaklanmış Protestocular” olarak yayınlandı.

Dünyada da tuhaf şeyler oldu:

• Türkiye ile neredeyse aynı anda Brezilya’da bir halk(?) ayaklanması başladı.
• Georges Soros’a ait ekonomi gazeteleri Çin ekonomisi hakkında aşırı kötümser haberler yaydılar.

“Kazalar” bu kadar çoğalınca insanlar ister istemez bazı şeyleri sorguluyor:

• Türk bankaları neden sermaye düşmanı, anti-kapitalist bir ayaklanmaya destek oldu?
• Acaba 2008 krizinden sonra kan kaybeden ABD ve Avrupa kaçan sermayeyi geri  çekmeye mi çalışıyor?
• Brezilya, Çin ve Türkiye Avrupa ve ABD’deki yatırımları çekmenin cezasını mı ödüyor?

Elinizdeki kitap bu sorulara ve darbe iddialarına cevap arıyor. Buradan indirebilirsiniz.

Çapulcular” ne istiyor?

Genel seçimler yaklaşırken başladı Taksim Gezi Parkı olayları. İnsanlar öldü, yaralananlar, tutuklananlar oldu. Taksim’deki sanat galerileri bile yağmalandı. Maddî zarar büyük: Yakılan otobüsler, özel araçlar, iş yerleri. Ancak hâlâ isyancıların ne istediğini bilmiyoruz. Taksim Dayanışma Grubu’ndan çelişkili açıklamalar geliyor. Polisi ya da göstericileri suçlamadan önce şunu bilmek gerekiyor: “Çapulcular” ne istiyor? Daha fazla demokrasi? Sosyalizm? Devrim? Darbe? Elinizdeki e-kitap bu sorulara cevap arıyor. Buradan indirebilirsiniz.