Gecenin Sonuna Yolculuk / Louis-Ferdinand Céline »
By מגדל שלום מאיר on Tem 12, 2014 in Ben kimdir?, İnsan, Kitap Alıntısı | 0 Comments
“… insan yalnız yaşadığı andan itibaren kendi geçmiş yaşantısıyla ilgili konuların yükü altında ezilir. bu yük onu sersemletir. bundan kurtulmak için de, bunun bir miktarını onu her görmeye gelenin üstüne sıvaştırır, bu da bu sefer onların canını sıkar. yalnız olmak demek, ölüme yönelik alıştırmalar yapmak demektir […] sözcüklerden asla yeterince sakınmayız. öyle zararsız gibi durur […]