RSS Feed for HümanizmCategory: Hümanizm

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 7: Karanlık) »

By on Mar 11, 2012 in Ateizm, Görmek, Hümanizm, Jean-Paul Sartre, Kâinat, Karanlık, Kitap Sohbeti, Varlık, Varoluşçuluk, Yokluk | 1 Comment

“I like the darkit is my friend / there at beginnin’s / be there at the end…I like my own / I like my own” (Seasick Steve)   “… Proust’un sorguladığı gibi gece uykuya dalarken bıraktığımız Ben’i ertesi gün nasıl buluyoruz? Bir başka benliğe girmediğimizden nasıl emin olabiliriz? Yaşanmakta olan an bölünemezdir ve zamanın dışındadır çünkü […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 6: Gölge) »

By on Şub 21, 2012 in Ateizm, Hümanizm, Jean-Paul Sartre, Kâinat, Karanlık, Kitap Sohbeti, Varlık, Varoluşçuluk, Yokluk | 3 Comments

 “…Yaşam geçip giden bir gölgedir, oynadığı rolü süresince sahnede boy gösteren gariban bir aktör gibi, sonra bir daha duyulmaz sesi. Bir aptalın anlattığı zırvalarla dolu hikâye gibidir, anlamsızdır…” (William Shakespeare, Macbeth, 1606)[1] Eğer adına “gölge” ya da “yansıma” dediğimiz fizikî hadiseler olmasaydı vehimden, evhamdan,  aldatıcı şeylerden bahsetmek zor olurdu. Adına “Kâinat” dediğimiz şiir kitabı bir […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 5:Özgürlük) »

By on Şub 14, 2012 in Ateizm, Hümanizm, Jean-Paul Sartre, Kitap Sohbeti, Varlık, Varoluşçuluk, Yokluk | 3 Comments

Rüzgârsız bir gecede yağan kar tanelerinin yavaş yavaş süzülüp yere inişini seyrettiniz mi hiç? Sokak lambasının ışığında önceden belirlenmiş yerlerini arar gibidirler. Sanki her bir kar tanesinin tam olarak nereye düşeceği önceden bellidir. Gösteri başlamadan önce sahnedeki yerlerini alan aktörlerin rahatlığıyla yere, kendi yerlerine inerler kar taneleri. Bazı müzikler vardır, kar tanelerinin sükûnetini hatırlatırlar. Notalar […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 4: Mahalle Baskısı) »

By on Oca 8, 2012 in Ateizm, Hümanizm, İnsan, Jean-Paul Sartre, Kitap Sohbeti, Kötülük, Toplumsal Ahlâk, Varlık, Varoluşçuluk, Yokluk | 1 Comment

  Sunuş: İşyerinizde, düğün salonlarında, lokantalarda şık giyinmiş insanların hal ve tavırlarına bakın. Tek tek hal hatır sormalar, sizli bizli konuşmalar, hanımlara yer vermeler, şefin önünde düğme iliklemeler, “kritik durumlarda” düzeltilen kravat ve kemerler… Vücud dilinin de dahil olduğu bu kibarlık selinde sürüklenirken tuvalete gittiniz… Tam bir şok! Klozetin kapağını kaldırmadan çiş yapan biri var […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 3:Bakış) »

By on Ara 25, 2011 in Ateizm, Göz, Hümanizm, Jean-Paul Sartre, Kâinat, Kitap Sohbeti, Varoluşçuluk, Yokluk | 3 Comments

“… ‘Ben’ deyince bir boşluk duygusuna kapılıyorum. Öyle unutulmuşum ki, kendimi iyice hissetmek elimden gelmiyor. Benden kalan bütün gerçeklik, var olduğunu hisseden varoluş sadece. Yavaş yavaş esniyorum. Kimse, hiç kimse için!  Antoine Roquentin ne ki? Soyut bir şey o… Pırıl pırıl, hareketsiz, bomboş bir bilinç, duvarların arasına konulmuş, kendi kendine sürüp gidiyor. Kimse yok bu […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 2:Ahlâk) »

By on Ara 17, 2011 in ahlak, Ateizm, Hümanizm, Jean-Paul Sartre, Kitap Sohbeti, Materyalizm, Varlık, Varoluşçuluk, vicdan, Yokluk | 2 Comments

«..Hareketleri canlı ve kararlı, biraz fazla emin kendinden, biraz fazla hızlı, müşterilere doğru attığı adımlar biraz fazla kesin. Masaya eğilirken biraz fazla aceleci, sesinin tonu ve bakışları ile abartılı bir alâka gösteriyor müşterinin siparişine… Ah! İşte geri geliyor, bir robotu taklid eder gibi, elindeki tepsiyi tutuşu ip cambazlarını hatırlatıyor. […] Rol yapıyor sanki. Ama ne […]

Varlık ve Hiç – Jean-Paul Sartre (Bölüm 1:Boşluk) »

By on Ara 13, 2011 in Ateizm, Hümanizm, İnsan, Jean-Paul Sartre, Kâinat, Kitap Sohbeti, Varlık, Varoluşçuluk, Yokluk | 7 Comments

“… Bir delik gören insan onu kendi etiyle kapatmak ister. Çocuk bir delik gördüğünde parmağını ya da kolunu sokmadan edemez. Demek ki delik kendimi içine akıtarak varlığımı hissetmemi sağlıyor. […] Bir deliği kapatmak demek varlığın DOPDOLU(1) olabilmesi için vücudumu feda etmem anlamına geliyor.  Yani kendi varlığının şuurunda olmanın baskısıyla objektif varlığı TAMAMLAMAK. Burada insan olmanın […]

Next Posts »