İsyan Ahlakı / Nurettin Topçu »
By Ali P. on Tem 9, 2013 in Hayat, İnsan, Kitap Alıntısı, şiddet | 0 Comments
“… Haz hayatta yıpranan unsurun bir tamir edicisi olarak kabul edilmelidir. Bu anlamda meşrudur, hatta zorunludur. Fakat hazzı hareketin gayesi yapmak, harekete sonsuza doğru hür bir gelişme hızı vermek yerine, onu daha başladığı noktada durdurmak demektir; bu, hareketin bizzat kendi kaynağında yok edilmesi olacaktır …”