Category: SanatBy Suzan Nur Basarslan on Haz 21, 2011 in edebiyat, Öykü, Sanat | 0 Comments
Evinden hiç dışarı çıkmayan bir adam varmış, bahçesinde de kocaman bir çukur. Komşunun çocuğu, çukurun bir tarafından çukura bakıyormuş merakla, komşusu olan adam da çukurun diğer tarafında. Adam demiş ki komşunun çocuğuna: “Ne duruyorsun, ilk toprağı atsana.” Çocuk meraklı gözlerle adama bakıyormuş. “Sanki yorgunum bugün.” “Annen, bugün çok güçlü olduğunu, geçen haftaki hastalığından eser kalmadığını, […]
By Suzan Nur Basarslan on Haz 20, 2011 in edebiyat, Öykü, Sanat | 0 Comments
“İlginç bir şey bu…” dedi Pad, sormak istiyordu da çekiniyordu. “Sor hadi” dedi Nim, “Bunu da saçma buldun belli.”dedi çocuğun yüzüne bakarak. “Hayır, öyle değil. Sen… Sen hiç aşık oldun mu, diye soracaktım sadece, annem aşkın mantıksız olduğunu söyler, aşkta mantık aramamalıymış insanoğlu.” “Ne bilge bir annen varmış senin.” “Alay etmesene. Ne bileyim ben, annem […]
By Suzan Nur Basarslan on Haz 9, 2011 in Aşk, edebiyat, İnsan, Öykü, Sanat | 0 Comments
Yıllar ve yıllar önce, bundan hayli zaman önce ve zamanların birinde, bir şehir varmış. Adı Çok Kapılı Şehir olan şehrin çok kapısı varmış; her biri kendi görevini eda eden. Şehrin ileri gelenleri ayrı kapıdan, askerleri ayrı kapıdan, ahalisi ayrı kapıdan, alimleri ayrı kapıdan, misafiri ayrı kapıdan, her bir meslek grubu ayrı ayrı kapılardan girer ve […]
By Alper Gürkan on Haz 8, 2011 in Kitap Sohbeti, Sanat, Sinema | 3 Comments
Bir rivayettir… Uzak filminin galasında yanına gelip “Mahmut’un bindiği küçük arabanın onun kişiliğini yansıttığından” bahseden bir seyirciye, “Hayır” der Nuri Bilge Ceylan; “o kendi arabamdır, filmde o nedenle kullanıldı.” Seyirci pes etmez ve bu kez de “çatışan iki karakterin içtikleri sigaraların markaları üzerinden kültür farklılığına değinip değinmediğini” sorar. Ceylan yine “Hayır” der, “birinin parası azdır […]
By Suzan Nur Basarslan on Haz 6, 2011 in edebiyat, İnsan, Öykü, Sanat | 0 Comments
Bir yürek kaç kez affeder ve bir yüreğin sevdiği o yüreği kaç kez affedebilir? Çok kez mi, bir kez mi, hiç mi? Kaç kez affettim deyip de kalbe bir hançer daha vurulur kalp hanesinin duvarındaki çentik olarak kalmaya mahkûm bir iz bırakmaya rıza göstererek. İnsan kaç kez razı olur rızası haricinde yaşamak zorunda kaldıklarına. İnsan […]
By Suzan Nur Basarslan on Haz 4, 2011 in edebiyat, İnsan, Öykü, Sanat | 0 Comments
Çocuk üzüntüyle adamın anlattığı çocuğu düşünüyordu. “Ne korkunç. Babası neden bir ayakkabı alamıyor ki oğluna. Bu çok mantıksız. Hem neden balon o çocuğu denizin üstünde tutmuyor ki? Hangi baba çocuğuna ayakkabı almaz ki! Uyduruyorsun bunları değil mi? Hepsini sen uyduruyorsun. Korkunç.” “Uyduruyorum ya da gerçek. Ne fark eder ki?” “Çok şey. Anlayamıyorum. Anlattığın her şey […]
By Suzan Nur Basarslan on Haz 1, 2011 in edebiyat, İnsan, Öykü, Sanat | 0 Comments
Ülkelerden birinde, zaman zaman evvel, beyazı en beyaz, mavisi en mavi bir şehir varmış ve bu şehrin fakir mi fakir insanları. Şehir beyaz ve maviymiş alabildiğine ama fakirlik koyu gölgesini üzerinden bir türlü çekmezmiş. Şehrin çoğu sonradan buraya yerleşen, bir yere tutunabilmek için sılalarını gurbet yapıp gurbette yeni bir sıla kurabilmek için, ailesiyle birlikte yerleşenlerle […]
By Suzan Nur Basarslan on May 31, 2011 in edebiyat, İnsan, Öykü, Sanat | 0 Comments
Sanki kayboldum, kaybolmuşum gibi hissediyorum. Boşluğun tam ortasındayım. Kendimi arıyorum, yoo, bu öylesine söylenmiş klişe bir laf değil, kayboldum, sanki kayboldum. Bakıyorum, her şeye, her şeye. İçeriden gözetliyor biri, dışarıya bakan biri. Ben, ya ben neredeyim? Hayat akıp gidiyor hayatımdan ve ben sadece izliyorum. Biri itiverse sanki düşüvereceğim boşluğun ortasından boşluğun dibine. İtiverse biri… Sadece […]
By Suzan Nur Basarslan on May 27, 2011 in Aşk, İnsan, Sanat, Sinema | 8 Comments
Yalnız yaşayan Allah’a komşu olur… Ayrılık öyle bir ateştir ki alevi yürek yakar. Şimdi aşk zamanıdır… Bıyıklar yeni terlemiş, kan deli deli akmakta, yerinde duramayıp her şeye ve herkese burnunu sokmakta, biraz huysuz, biraz delişmen, biraz çenesi düşük, biraz kinci, biraz inatçıdır… Hepsinin toplamı, gençtir işte ve zaman ‘aşk’ zamanıdır, aşk-ı baran altında ıslanma zamanıdır. […]
By Suzan Nur Basarslan on May 21, 2011 in İnsan, Sanat, Sinema | 4 Comments
Bir çift ayakkabı başka bir ayağa gider ve ayakkabısız kalan ayaklar bez bir ayakkabıyla okul yolunu arşınlar. Sırdır kimselere söylenemeyen, sır aslında iki çocuğun küçücük dünyalarındaki kocaman sorumluluklarının gizlenmesidir. Ayakkabıya koşar ayaklar, umutla, hırsla, endişeyle; ayakkabısız kalır ayaklar yara bere içinde kırmızı renkli balıklarının içinde yüzdüğü bir havuzun serinliğinde… Oysa umut hep vardır. Belki istediğimiz […]